17.

                                    

                                          
Sen bilmezsin 
;

                            

                                
                            
                              
                                  
                              
                              
                                
                                  
                                  
                                
                              
                             
                            
                            
                          
                          
"İşte bizde dışarı çıkacağız. " telefonu önüme sabitlediğimde Barış'ın kaşları çatılmıştı.
"Biz derken? Kimle dışarı 
çıkacaksın? " sorusu ile zorla gülümsedim.
"Şey işte ya, Kuze-"
"Hayır. " lafımı bölmesi ile duraksadım.
"Ne? Sadece ikimiz olmayacağız-"
"Ama o ibne bok varmışcasına yanında dolanacak. " tok sesi ile duraksadım.
"Klinikteki herkes orada olacak. Ayrıca sen bana güvenmiyor musun Barış? " kaşları havalandı.
"Ne alakası var Esin? Tabii ki sana güveniyorum, sadece o ibneye güvenmiyorum. " İçimde tuttuğum nefesi verdim.
"O yüzden gitme işte." ciddi sesi ile ona baktım.
"Herkes orada olacak diyorum. Zaten senin sayende çocuk yanıma gelmiyor. " tane tane konuşmam ile sabır çekti.
"Bi zahmet gelmesin amına koyayım. Yoksa bu sefer Emir'i falan da salmam üstüne direkt kendim yapıştırırım. " dik dik ona baktım.
"Barış. "
"Esin. " ikimizde inatla geri adım atmazken sinirlenmeye başlıyordum.
"Ne giydiğimi göstereyim mi? Her türlü gideceğim çünkü. " sinirle güldü.
"Göster. " aniden gülümsemeye başladığımda hızla geri çekilip üstümü gösterdim.
Etrafımda birkaç kere döndüğümde kameraya baktım.
Tabii kaşları çatık olan Barış ile karşılaştığımda duraksadım.
"Bu ne? " sorusu ile kaşlarım havalandı. 
"Elbise. "
"Bu elbise değil Esin. Bildiğin tezgah için kullanılan bez. " kaşlarım çatıldı.
"Daha kısası yok muydu? " tok sesi ile elbiseme baktım.
Boyu gayet iyiydi aslında.
"Yoktu. Zaten olsa onu giyerdim. " inat eder gibi ona baktığımda yüzünü sıvazlamıştı. 
"Ya sabır.. "
"Hadi görüşürüz. " telefonu kapatmak için eğildiğimde dişlerini sıktığını görmüştüm.
"Milletin yanında da eğilip beni katil etme." dediği ile anlamaz gözlerle ona baktığımda bakışlarım telefondan kendime kaymıştı.
Gözlerim istemsizce büyüdüğünde hemen telefonu kapattım.
***
Elimdeki telefonu masaya bıraktığımda önümde dönen konuşmayı dinlemeye çalışıyordum.