Wish You'd Never Grow Up

93 7 6
                                    

Just Ken and Paulo being a sentimental parents and please, excuse the latter part of this entry, it's my finger's doing and I'm enosenssss...

***

Paulo: *woke up late* *parang zombie na naglalakad papuntang kusina, kamot-kamot ang ulo* *gulo-gulo pa ang mahabang buhok*

Ken: Wow, gising na ang mahal na Hari. Parang galing pa nga sa sabunutan.

Paulo: *pouts* Sorry. Lunch na pala? Ang tagal ko pala talagang nagising.

Ken: Yup! Hindi na kita ginising since almost three am ka na rin nakatulog kagabi sa sakit ng ulo mo. Ayos ka na ba?

Paulo: I'm fine, thank you sa pag-alaga kagabi.

Ken: Of course, ikaw pa ba? Come on, kiss ko. *tugged his husband affectionately*

Paulo: *kissed Ken's cheeks* Love you.

Ken: Love you. *smiles widely* *fixes his husband's hair*

Paulo: *kissed Ken's nose*

Ken: *kinilig ang atay* Wait, ipaghahanda kita. I made your favorite sinigang and kare-kare. Mainit pa ito.

Paulo: Thank you—wait, nasaan si Lemon? I've been looking for her pagkagising ko. Usually, kapag weekend, I always find you two na nag-aasaran.

Ken: That... sinundo nina Stell. Bonding daw muna sila ng mga Tito niya. Basta ang sabi ko, iuuwi nila ang anak natin before 4PM.

Paulo: Oh... binihisan mo ba ng maayos iyon? Naku, ha! Sinasabi ko sa'yo, sa labas ka talaga matutulog.

Ken: *made a face* Luh, mahal baka nakakalimutan mong fashion designer ang asawa mo. Gusto mong ipaalala ko pa sa'yo?

Paulo: *chucks* Yabang!

Ken: Syempre naman, maganda ang sense of fashion ng mga magulang niya. Hindi pwedeng badoy ang damitan ng anak natin 'no. Hmp!

Paulo: Dapat lang!

Ken: Sige na, kain ka na—ay, oo nga pala. Nasabi ni Lemon na birthday ng teacher nila bukas.

Paulo: *deadpanned before swallowing his food* Gano'n? Happy birthday to her.

Ken: Mahal!

Paulo: *laughs* Joke lang. Bakit ba kasi magkahawig sila ni Maldie? Tssss...

Ken: *laughs too* Love naman nakakainis ka. Mabait naman si Teacher Irene.

Paulo: Demonyo naman ang Maldie, gano'n? May nabili akong bagong libro, gusto ko ulit ibigay sa kaniya.

Ken: Wow, ang lakas magsalita ng ganyan. Palibhasa, wala si Lemon dito.

Paulo: Of course, kapag nandito ang bata, kailangan nating maging cautious sa mga sasabihin natin. Isa pa, matalino ang anak mo, madali siyang makaka-pick up. As of now, big baby naman ang kaharap ko kaya okay lang.

Ken: Sus! Pero kasi, balak ni Lemon na bigyan ng something valuable or sweet ang teacher niya. Ano'ng magandang ibigay?

Paulo: *smiles tenderly* Our daughter is the sweetest, 'no? Ganito pala ang feeling kapag proud Daddy ka na?

Ken: Hala siya, bakit ka ba umiiyak? Of course, she's our little one. She's full of love kaya she turned out to be our sweetest little lady. *wiping his husband's tears*

Paulo: *natawa* Ang petty. Ang iyakin.

Ken: Nope! I feel the same. I can't imagine that she's growing too fast and she became smarter too. Parang hindi pa ako ready na tumuntong siya sa teenager phase.

Nah, Just SeKenWhere stories live. Discover now