MATTHY'S POV:
De afgelopen maand is er veel gebeurd. Myrthe woont inmiddels een maand bij ons. Het gaat goed, ze vertrouwd ons al best wel dus dat is fijn. We hebben het gezellig samen. Sommige dingen waren moeilijk voor haar, sommige niet maar dat hoort er bij.Ze heeft al een aantal keer een shirtje aan durven te doen. En dat was al een grote stap voor haar.
Maar de laatste week valt het me op dat het wat minder gaat. Ze is minder blij dan vorige weken, ze zit bijna altijd op haar kamer en ze eet weinig. Ik maak me zorgen om haar.
Ik besluit om even met haar te gaan praten. Ik klop op haar deur en doe hem langzaam open. Ik zie dat ze op bed ligt en ga naast haar zitten.
MYRTHE'S POV:
Ik lig op bed, na te denken over van alles tot dat ik mijn deur open hoor gaan. Ik heb geen idee wie het is want ik lig met mijn rug naar de deur. Degene komt naast me zitten. Ik kijk even de andere kant op en zie dat het Matthy is. Ik draai me om en kijk hem aan."Hoe gaat het?" Vraagt hij. Er ontstaat even een stilte. Niet wetend wat ik moet zeggen.
"Niet zo goed eigenlijk" antwoord ik. "Is er iets gebeurd omdat het niet zo goed gaat? Want ik merkte het en ik maak me zorgen om je" zegt hij.
"Ik voel me de laatste tijd gewoon super alleen, en dat wordt alleen maar erger. Ik heb ook steeds de neiging om mezelf pijn te doen of om te vapen en ik kan er echt niks aan doen" zeg ik terwijl er ongemerkt een traan over mijn wang rolt.
"Ik begrijp het. Maar je had beloofd om naar een van ons te komen wanneer je die neigingen had. Heb je dat ook gedaan of niet?" Vraagt Matthy voorzichtig.
"N-nee, misschien 1 keer. Maar ik vind dat lastig, en in 1 maand is alles zo veranderd" zeg ik.
Matthy komt naast me liggen. Hij trekt me een beetje tegen zich aan. "Het komt goed oke we gaan er aan werken samen ik beloof het" zegt hij. De tranen stromen over mijn wangen terwijl ik tegen Matthy aan lig. "Het is niet erg Myrthe, iedereen heeft wel eens een paar dagen of een weekje dat het iets minder gaat. En dat hoort er ook gewoon bij" zegt Matthy. Ik wordt al wat rustiger door zijn woorden. Ik ben moe, nog steeds. Matthy wrijft over mijn arm en ik val in slaap.
MATTHY'S POV:
Myrthe is in slaap gevallen gelukkig. Dan heeft ze even rust. Ik vind het ook lastig hoe ik er mee om moet gaan. Zo'n meisje dat zo in de knoop zit met zichzelf. Ik wil haar helpen aan alle kanten, maar ik weet ook niet altijd hoe.Ik blijf bij haar liggen tot dat ze wakker wordt, want ik wil er voor haar zijn.
Na een tijdje komt Milo de kamer binnen. Hij kijkt me aan. "Slaapt ze?" Vraagt hij. Ik knik. "Ja, al een tijdje dus ze zal zo wakker worden denk ik. Maar er was iets gebeurd dus ik bleef bij haar" zeg ik. "Okey. We wilden eigenlijk zometeen gaan zwemmen want het is behoorlijk warm vandaag, komen jullie ook?" Vraagt hij vriendelijk. "Ja hoor, als ze wakker is zal ik het vragen. Hoelaat gaan we zwemmen?" Vraag ik. "Ik denk rond 13:30 ofzo dat is over 20 minuten" antwoord Milo. "Isgoed" antwoord ik. Ik hoop maar dat Myrthe mee durft te zwemmen.
Ik kijk even rond en zie haar vape op haar nachtkastje liggen. Ik weet dat het slecht voor haar is, maar anders moet ze zich aan alles aanpassen en dan heeft ze niet echt meer afleiding zoals ze al vertelde. Ik laat het maar even gaan en bespreek het misschien later nog wel met de jongens.
Ik lette even niet op tot dat ik zie dat Myrthe haar ogen langzaam opent. "Goedemiddag slaapkop" zeg ik lachend. Ze lacht een beetje en blijft nog even liggen.
MYRTHE'S POV:
Ik doe mijn ogen open en zie dat Matthy nog steeds bij me is. Dat doet me goed, ik voel me fijn bij de jongens. Hij heeft me niet verlaten gelukkig."Ik voel me niet meer zo moe als vanochtend gelukkig" zeg ik opgelucht. "Mooi zo" antwoord Matthy. Ik zie dat Matthy iets wilt zeggen maar twijfelt. "Is er iets?" Vraag ik. "Nou ja Milo kwam net vragen of we mee wilden zwemmen" zegt hij.
Ik slik. Ik moet dan in een bikini. Opzich durf ik het wel, maar dan zien ze mijn lichaam. Ze hebben me ook al in shirtjes gezien dus veel erger kan het niet worden eigenlijk.
"J-ja ik wil wel" zeg ik zacht. "Het hoeft niet als je het niet wilt he" zegt Matthy. "Ik denk dat ik het wel durf" antwoord ik. "Zeker weten?" Vraagt hij. Ik knik. "Ik ben heel trots op je dat je het toch durft Myrthe" zegt hij met een glimlach. Ik glimlach terug.
We staan op van het bed en ik zoek mijn bikini uit mijn kast. Matthy loopt naar zijn kamer om zich ook om te kleden. Ik doe mijn deur op slot en kleed me om. Ik doe een zwem short over mijn bikini broekje heen, want daar voel ik me wat fijner in.
Ik hoor Matthy weer naar beneden komen. "Myrthe ben je klaar?" vraagt hij. "Jaa" antwoord ik. Ik haal mijn deur van het slot en pak mijn borstel. Ondertussen loopt Matthy binnen. Hij kijkt wat rond terwijl ik mijn haren borstel. Ik maak een knotje terwijl ik voor de spiegel sta. Ik zie dat Matthy naar mijn arm kijkt. Ik twijfel of ik nog wel durf. Maar dan heb ik straks spijt. Het is maar heel even en ik woon hier, dus anders zien ze het een andere keer toch wel.
"Gaan we naar de andere jongens?" Vraagt hij. "Ja isgoed" antwoord ik. Ik neem nog een paar trekjes van mijn vape en loop dan met Matthy naar buiten.
Heyy moppies, ik weet niet zo goed wat ik van dit hoofdstuk moet vinden maar jaa
Laat even weten wat jullie er van vinden! En vergeet niet te stemmen!
Xxx
JE LEEST
hold on
FanfictionDe bankzitters worden pleegouders en krijgen een pleegkind bij hun in huis. Ze lijkt onschuldig, maar er gebeurt al snel veel. Kunnen de bankzitters haar nog helpen? TW! sh zelfmoordgedachten/pogingen ed depressie eventueel grof taalgebruik