42

                                    

                                          
 I know it has been awhile. Five months? Finally, nakapag-update na din. :) Sa mga nakapag hintay sa update. THANK YOU guys. Love you. 
First of all, I sincerely apologize to these two readers, @rosalynlyn and @PreciousFaith1 who previously commented on my last update "Sorry". Pasensya na kayo kung halos 5 months na ako nawala at nabitin kayo. If wala akong kwentang author para sainyo then fine. You're entitled to your own opinion. As for your somewhat 'suggestion' or what to stop this story. I don't think so. The reason I write this story is because I want to. I'm not after the reads nor am I after the votes and comments. If you're not patient enough to wait for an update then I suggest you stop reading this story. Nursing student po ako at hindi biro ang maging isang nursing student. My studies will always be at the top of my list before anything else, like this story. Lastly, I've read a few comments like "why is this story even entitled girls vs. boys, when not too much fighting happens between the characters." Alright. Then can you guys suggest a better title that fits this story? ☺️
                          
Btw, medyo sabaw tong update na ito. Pero babawi ako sa sunod na update. This time, hindi ko na papatagalin ang pag update ko. I'm back ☺️
- EM
•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•
                          
Ella's POV

                          
Ang swerte talaga ni Mich. Siya na. Siya na talaga. Ang effort ni Kyle. May lalaki pa kayang ganon? Si Patrick kaya? Ganon ba siya? Ma effort kaya siyang tao? Haay buhay.
                          
"Lalim ng iniisip mo ah."
                          
Napalingon ako sa nagsalita. Si.. Laura. Nginitian ko siya.
                          
"So, anong ginagawa ng future gf ni Patrick dito sa shore mag-isa?"
                          
"Patawa ka talaga. Future gf ka diyan. Nawawala kasi sila Mich. Kanina ko pa nga hinahanap pero di ko sila mahagilap." Baka andun sa mga lovers nila. Bwiset.
                          
"Ahhh. Oh Bakit? Future gf naman talaga ah. Wala ka bang balak sagutin si Patrick?"
                          
"Meron naman. Kaya lang, di ko alam kung kelan at saan ko siya sasagutin. Gusto ko kasi. It's at the perfect time and the perfect place." Hinihintay kong gumawa siya nang romantic move. Anything, big. 
                          
"Hahahahahahahahahahahahahaha. KAYA PALA! Pakshet. Corny." Sabi niya. Binatukan ko nga. Anong kaya pala?
                          
"Aray! Bwiset. Pero seryoso. You don't need to actually say "yes" to someone in the perfect time and place. Because honestly, mas maganda yung tipong off-guard na "oo". Yung tipong magugulat siya at mapapa "ano? Paki-ulit? Seryoso na ba yan?" Basta yung sa hindi niya ine-expect na oras. You get what I mean? Ugh. Ang ayoko talaga yung mag explain! Di ako marunong mag explain ng maayos. Tsaka isa pa, make sure kapag sinagot mo na siya... Ready ka na for commitment." Sabi niya at nagmadali siya umalis. 
                          
Natigilan ako. Handa na nga ba ako para sa isang commitment? Wait--- ang tamang tanong ay.. Handa na nga ba ako para pumasok sa isang relasyon? 
                          
I'm entering the college life soon. Kaya ko bang i-balance ang relationship at studies? Kaya ko bang gawing inspiration ang relationship rather than a distraction?
                          
"Ella!" Napalingon ako sa tumawag sa akin.
                          
Si Patrick.
                          
"Kelangan mo?"
                          
"Taray." Sabi ni sabay pout. Kadiri. Parang bakla pero Gwapo na hot---
                          
"Ehem. Alam ko naman na gwapo ako pero wag mo naman ako masyadong titigan. Baka matunaw ako." 
                          
---na conceited jerk!
                          
"Kapal ng mukha mo." 
                          
Tumawa siya. "Binibiro lang kita. Ikaw naman. Masyadong kang seryoso."