Paulo: *opens the door* *found Ken worriedly staring back at him*
Ken: Pau... *plants himself into Paulo's chest*
Paulo: What happened? Pasok. *tugging the other inside after kissing his man's hair*
Ken: Wow, gentle mo naman magsalita. Inlab na inlab iyan? *smirking*
Paulo: Ano'ng gusto mo, sigawan kita? *atichona mode*
Ken: *switch to being a babie again*
Paulo: *nakataas-kilay*
Ken: *pouting like a duck*
Paulo: So?
Ken: So...
Paulo: *crosses his arms*
Ken: So... 'di ba nga nagpaalam ako na lumipat ako ng inuupahang bahay?
Paulo: Ken, tumuloy ka talaga? Ilang beses na ako ro'n but wala namang nagpaparamdam.
Ken: Ihhhhhh! Basta may multo ro'n! *nangilabot*
Paulo: Luh? As far as I remember, you're not scared of ghost kasi hindi ka naman naniniwala sa kanila.
Ken: Iyon na nga. To feel is to believe. Alam kong may multo.
Paulo: Hindi ba, to see is to believe?
Ken: Pau, hindi ko naman nakita at wala akong plano. Basta may multo nga. Noong nagtabi nga tayo last Friday, may humila sa kumot. Ayaw mo lang maniwala eh!
Paulo: Sus, imbento. Gusto mo lang lagi akong katabi eh kaya lagi mo akong pinapatulog doon.
Ken: Eh bakit ba? Ayaw mo na akong katabi? Iba na ba ang gusto mong katabi? Naiinis ako! Sinasabi ko sa'yo!
Paulo: Luh?
Ken: Lumayo-layo ka sa Terry na iyon, Paulo. Nagseselos ako.
Paulo: *make face* Corny. Sa'yo lang naman ako. Wala namang aagaw. Mandiri pa sila sa laway mo.
Ken: *namula* Hoy! Bibig nito o!
Paulo: *chucks* O? Bakit? Kahit maligo pa ako ng ilang beses, nilawayan mo na't lahat-lahat. Mabaho na ako. Wala nang may gustong aagaw sa'kin, no.
Ken: *pulang-pula na* Taena naman, Pau. Bastos nito. Parang sinasabi mong mabaho hininga ko ah. Pero dapat lang. Minarkahan na kaya kita. Sus! Ihambalos ko silang lahat eh!
Paulo: *laughs*
Ken: Nga pala, medyo malayo ang bagong tinitirhan ko mula rito kaya kapag miss mo ako, doon ka na lang sa akin tumira. *kumindat*
Paulo: *sighs* Seryoso nga? Wala ka na sa dati mong unit?
Ken: Yeah. Lumipat na nga ako.
Paulo: And?
Ken: Ayon, lumabas ako saglit para bumili ng pagkain... *itinaas ang supot ng pagkain*
Paulo: Oh, tapos?
Ken: *napakamot* *nahihiyang umiwas ng tingin*
Paulo: Ano na?
Ken: Kasi ano... uhm, hindi ko na matandaan kung aling kalye iyon, Pau.
Paulo: *bumunghalit ng tawa*
Ken: *ngumuso* *nangalumbaba matapos ibagsak ang sarili sa couch*
Paulo: Bano ka ba?
Ken: Aba, boyfriend mo ako! *galit-galitan*
Paulo: *halos maiyak na sa kakatawa* You're so funny.
Ken: *groan* Pauuuu, track my phone down, please. Iniwan ko kasi sa bahay ang phone ko. Para naman makauwi ako.
Paulo: *laughing* *dropped himself into the carpeted floor*
Ken: Isa. Kapag ayaw mong tumigil, iuuwi rin kita kasama nitong grocery ko. Akala mo ah.
Paulo: Asawahin kita riyan eh.
Ken: *kinilig na parang kiti-kiti* I do. I do. Tara na, honeymoon.
Paulo: *blushes* Siraulo!
Ken: *grins* *wink* *biting his bottom lip*
Paulo: DONT. YOU. DARE.
Ken: Wala pa nga eh. *laughs*
Paulo: *pouts*
YOU ARE READING
Nah, Just SeKen
FanfictionThis is just some random SeKen imagines or drabble on the writer's past time. Some might find this cringe-y, or maybe some butterfly flapping its wings on their stomach. Few would also tear up, who knows what to find inside; anything childish, daddy...