This guy is bad news, pretending to be cute and nice while hiding an evil inside. Zandra Asuncion, who dislikes Michael Jonas Pangilinan, starts to understand him and foolishly tries to "fix" him. Unbeknownst to her, she's falling into a trap, as th...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
TRABAHO. Isang pangangailangan ng tao na nagdadala ng hindi lang pera, dignidad, pati na rin respeto sa 'yo ng ibang tao. Kaya kahit minsan ay nakakasawa na ang paulit-ulit, nakakapagod, at nakakaubos na pangyayari, hindi ka pa rin puwedeng sumuko.
Pumasok ako sa gate ng isang madilim na bahay. 12 hours ang aking dumaang duty, ngayon na lang ako nakauwing 11:45 p.m. Kaunti na lang, alas dose na ng hating gabi. Pagod na pagod ako dahil inabutan pa ng traffic sa may Tejero. Doon kasi ang ospital kung saan ako nagtatrabaho.
Pagpasok sa sala ay siyang baba ng isang babaeng nakasimangot mula sa hagdan. Si Jesela Asuncion. My mom. "Zandra, maglinis ka muna ng sarili bago ka pumasok sa kuwarto at wag kang gagawa ng ingay."
Kahit palaging galit si Mommy, malaki ang pasasalamat ko rito. "Thank you, My. Hayaan niyo, off ko naman po sa sunod na araw, kaya ako po muna ang bahala sa—"
"Hmp. Ewan ko sa 'yo."
Tumalikod na si Mommy, at sandali lang ay may katawagan na ito sa phone. Long distance call. Hindi ko lang sigurado kung ang kausap nito ay si Daddy ba o si Kuya. Kahit sino naman sa dalawa, iisa lang ang tiyak na pakay ni Mommy. Pera.
Pumunta muna ako sa banyo dahil hindi nga ako puwede sa kuwarto nang pawisan at maalikabok. Naghubad ako, naglinis ng katawan, then I put on a thick purple robe.
Paglabas ko ng banyo ay nagulat ako dahil nakatayo si Mommy sa aking harapan. Walang hawak na phone. Hindi na nakasimangot. Sa halip, namumutla ang mukha.
"Zandra..." Hindi magawang sabihin ni Mommy ang gustong sabihin. "Zandra..." Sabay turo nito sa main door sa sala.
Sumunod naman doon ang tingin ko. Nangunot ang aking noo dahil hindi naman bukas ang ilaw sa labas.
Nasagot ang tanong ko nang makuha nang magsalita ni Mommy sa nanginginig na boses. "N-nasa labas. Nasa labas siya!"
Nanigas ang katawan ko.
May sasabihin pa si Mommy pero naglakad na ako paalis. Nakabibingi ang kalabog ng dibdib ko, pero wala akong pagpipilian kundi labasin ang kung sino mang 'bisita' namin.
Binuksan ko ang pinto at bumungad sa akin ang madilim na paligid. Madilim dahil dis oras na ng gabi at hindi naman bukas ang ilaw namin dito sa labas. I preferred not open it.
