7. GERÇEKLER VE ZORUNLULUKLAR

                                    

                                          
Bu kurguda geçen her şey bir hayal ürünüdür.
...

Karşısına oturan adama baktı Çetin. O an hissetti içerisinde birkez daha kazanacağını. Çarpık bir şekilde gülümsedi. Adam onu gördü ve birkaç defa süzdü. "Bu halde olduğunu ancak öğrenebildim. Biliyorsun zaten de, gidemem öyle her yere ama merak etme bundan sonra sık sık geleceğim ziyaretine sevgilim oğlum." dedi Murat Bozkurt. Uzun bir süreden sonra ancak konuşabilmişti Çetin öz babası ile. Güldü bir kez daha. "Anlat bakalım. Nedir aklında olan?"
"Giray yüzünden buradayım. Ondan intikam alacağız. Aslında, kendisi güçlü bir asker ona bir şey yapmamız zor fakat kolay bir yoldan zarar verebiliriz ona. Yanında bulunan bir kadın var. Asena Kara. Bir görevden dolayı yeraltında bir kimliğe sahip. Onun kimliğime zarar verirsek bu Asena'ya zarar vericek." dedi Çetin.
"Şu Asena denen kız, Aspar'ın kadını değil mi?" diye sordu Murat. Evet anlamında salladı kafasını Çetin.
"Fakat o bir türk askeri. Kimliğide bu işte. Aspar'a yaklaşarak evde koltuk edinen bir aptalın teki. Seni zaten bulamayacaklar." dedi Çetin. Bir süre bir cevap vermedi Murat. Kısa bir süre düşündü.
"O kadına zarar vermemiz, Giray'ı neden etkileyecek miş? Alisa daha kolayımıza gelir. Sonuçta oda burada." dedi Murat.
"Seç beğen al. Bana sorarsan ben o kadını tercih ederim. Bu sayede sınırdaki ve yeraltındaki gücün de artar. Evdeki koltuklar boşalacak. O zaman senin oraya geçme ihtimalin yükselir. O kadınıda istememin sebebi beni kandırmaya çalışmış olması. Aptal yerine koydu beni." dedi Çetin.
"Sözüne uyacağım fakat kaybetmek istemiyorum." Çetin kendisinin kaybetmeyeceğini belirtir şekilde onayladı kafasıyla. "Hem aptal dediğin kadında senin buraya girmene büyük fayda sağlamış belliki." dedi Murat. Çetin bozulmuştu buna karşın. Çaktırmamaya çalıştı ve çarpık bir şekilde güldü.
"Oğlun için bu iyiliği yapamaz mısın baba?" diye sordu Çetin. Güldü o zaman Murat. Kafasıyla onayladı.
"Yapacağım sevgili oğlum. İstemen yeterli. Bana sadece ne yapacağımı daha detaylı anlat." dedi Murat Bozkurt.
.....
Tarih 19 Kasım 2024. Koca bir gün Tim'in benimle konuşmaya çalışmasıyla, Yüzbaşı ile aramda bulunan büyük bir soğuklukla geçmişti. Sabah saatlerine geliyorduk. Albay bizi ana binaya çağırmıştı. Hala pişmanlık hissetmiyordum ve hissetmeyecektim fakat 
Yüzbaşı'nın gözlerinde her an bulunan nefret ve sinir yerini duygusuz bakışlara bırakmıştı. Aynı ortamdaydık, bazen çok yakın durduğumuz anlar da olabiliyordu fakat artık hiçbir etkileşim bulunmuyordu. Asker üniformamı giydim ve odamdan çıktım. Başka bir yerden gelen adım seslerini duydum o sırada. Seslerden anlamıştım, Yüzbaşı'ydı bu ve buraya doğru geliyordu.
Adımlarımı hızlandırdım ve binadan çıktım fakat o da arkamdaydı. Beni görebileceği bir anda adımları yavaşlamıştı. İçimdeki merak duygusuna yenildim ve arkaya çevirdim gözlerimi. 
Adımları yavaşlamakla kalmamış neredeyse tamamen durmuştu ve beni seyrediyordu. Benim ona bakmış olmama rağmen bakışlarını benden çekmedi. En azından, içinde olan şeyleri hala benden saklamaktan çekinmiyordu. 
Kalbim bin parçaya ayrıldı birkez daha fakat gitmedin yanıma. İçimde hissettiğim umurumda değildi. Aklımla hareket etmek istiyordum ve yapacaktım. Askeriyenin ana binasından içeriye girerken yaklaşmıştı bana. Arkamda duran büyük bedenini hissettim. Bir nefes uzağımda durdu fakat aramızda kilometreler vardı. Bir nefes uzağımda durdu fakat dokunmadı bana.