Chapter 17

                                    

                                          
Dalawang linggo na mula nong natangal ako sa resto bar pero wala pa rin akong nahanap na ibang trabaho. Pahirapan talaga humanap ng part time job, eh. 
"Sage." Tiningnan ko agad yung tumawag sakin pag pasok ko sa café. 
"Kanina ka pa?" Tanong ko at umupo.
"Hindi naman." Sagot niya. 
Inaya ako ni Tyrone na gumala raw kami dahil day off niya sa hospital, pumayag naman ako dahil wala naman akong trabaho. 
"Where's your girlfriend?" Huling kita ko kasi sa girlfriend niya nong bago ako nag palit ng course. 
"Busy sa work." Sagot niya. 
"I'm glad na hindi kayo naghiwalay dalawa." Akala ko talaga hihiwalayan na niya yung girlfriend niya dahil sa sinabi niya sakin noon. 
"We both decide to fix everything." He said. 
Kapag talaga pareho kayong gusto na ayosin ang lahat magagawa niyo, eh, hirap kasi kapag ikaw lang yung may gusto na ayosin ang lahat. 
Nag kwentohan lang kaming dalawa habang iniisip kung saan kami susunod na pupunta.
"Lahat ng professor natin noon nagtaka nong nalaman nila na nag dropout ka, eh." Pinag-usapan namin ngayon yung bigla kong pag alis sa Med school.
"Hindi kasi kinaya ng brain cells ko yung med school, eh." Ang hirap at ang gastos kasi talaga ng Medicine. 
Habang nag-uusap kaming dalawa nakita ko na pumasok si Zendaya kaya sinundan ko ito ng tingin. 
Lumapit ito sa table nila Saven, kasama niya sa table na yun si Ms. Kylie, Ms. Kiana, Ms. Amari, Ember, Kate, at yung Nicolas. Nakita ko na naman ang asungot na yun. 
"Kalma lang." Biglang sabi Tyrone. 
"Kalmado naman ako, ah." Sagot ko at hindi pa rin inalis yung tingin sa table nila. 
"She's still beautiful, right?" He asked. 
Tiningnan ko naman yung tinutukoy niya bago tumango. 
"Especially now that she's with someone else." Tukoy niya sa katabi nito. 
"Ulol ka!" Inis nasabi ko at tumayo na para umalis, ang sakit kasi nila sa mata tingnan. 
Oo na, alam ko naman na iba na yung gusto niya at wala ng chance na bumalik pa ito sakin. Hindi naman kailangan na ipaalala pa yun lagi, eh. 
Dumaan lang ako malapit sa table nila as if hindi ko sila nakita dun. Ayoko lang muna silang pansinin ngayon.
"Selos ka?" Tanong niya at pinantayan ako sa paglalakad. 
"Ako magseselos? HAHA bakit naman? may karapatan ba ako?" Sagot ko at naunang pumasok sa kotse niya. 
Hirap huminga lalo na pag alam mong hindi ka pwede magselos kasi wala kang karapatan. 
"What's the use of human rights if wala kang karapatan sakanya?" Pang-aasar pa ni Tyrone. 
Hindi naman siguro masamang manapak ng kaibigan no? Lalo na pag nakakaasar yung mga sinasabi. 
Hinatid ako ni Tyrone sa bahay after naming gumala dalawa, gabi na rin ako nakauwi dahil ang dami naming pinuntahan kanina. 
Pag pasok ko sa loob ng bahay nilapitan ko yung mga picture na naka display sa sala at tiningnan ang mga yun. 
"Hindi ka na ba talaga babalik?" Tanong ko habang hawak yung isang picture niya. 
Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako habang nakatingin sa picture na nandito.