Chapter 14

                                    

                                          
Malayo pa lang ay napansin ko si Janna na nag-iisa sa bench sa plaza, bagaman hindi ko agad siya nakilala, iba ang itsura niya ngayon kumpara sa kung paano siya nag-aayos kapag nasa paaralan kami. Mayroon siyang makeup, makapal at maayos naman ngunit tila hindi angkop sa aming patutunguhan, masyadong seductive at wild ang dating, lalo na't grade schooler pa lang naman kami. Maikli rin ang suot niya, sobrang nakabukas ng balat, nakapekpek shorts lang siya at nakacrop top na may embroidery na bitch sa bandang dibdib.
Wth . . . . Pero hindi ko dapat siya husgahan, mali iyon, iba-iba naman kasi tayo ng paraan ng pag-aayos, kung para sa kanya doon siya masaya at kumpyansa, sino naman ako para humusga, di ba? Okay lang naman siguro ang ganoong ayos, di ba? . . . Kung ako ang tatanungin, hindi, pero iba-iba rin naman tayo ng pananaw at hindi naman mahalaga ang pananaw so I will keep this to myself nalang. Bahala na. . . . Lalapit na sana sa kaniya nang biglang may grupo ng mga lalaki at babae ang lumapit sa kaniya, dalawang lalaki at tatlong babae na umupo sa mesa niya na para bang magkakaibigan sila.
 
Tangina.  . . . Barkada niya yun?
Kapuwa naka-blonde ang mga buhok nila. Mahahaba ang buhok ng mga lalaki, may hikaw sa mga tenga at may hawak pang sigarilyo. Ang mas nakakabahala pa ay tila lahat sila ay matanda na tingnan, parang nasa kolehiyo na, habang sa tatlong babae, tingin ko ay kaedad ko lang din sila, parehong naka-crop top din, maliban sa isa na medyo okay pa ang itsura, nakamake-up din sila at kulang na lang ay maghubad sa kahabaan ng suot.
Oh well . . . I shouldn't judge just because it's not my style. Once again, we have different tastes in fashion, if that's what suits them, then who am I to judge.
But . . . Didn't Janna say we were going to meet? Am I going to meet her with her friends? She didn't mention she'd be with them. Sana ay sinabi niya agad, hindi nalang sana ako pumayag. 
Hays makauwi na nga . . . 
Tatalikod na sana ko nang . . . .
"Ballpen!" It was Janna who called me. Tangina. Napilitan akong humarap kahit gusto ko nalang tumakbo. 
"Ballpen, halika dito!"
Pagpapalapit niya sa'kin. Lumingon sa'kin yung mga kasama niya na may tingin na parang hinuhubaran at hinuhusgahan ako. Kahit na ayuko ay wala akong nagawa kundi ang lumapit sa kanila. 
This is not what I had planned in mind. 
"H-hi Janna, akala ko ba magpapasama ka–" 
"Siya yung sinabi ko na sasama satin sa club, she's ballpen," pinakilala niya ko, I forced a smile without directly looking at them. "and they are my friend, Mica, Shina, Bianca, Raul and James" pagpapakilala niya rin sa kanila. 
"Upo ka" hinila niya ko paupo sa tabi niya. 
I felt off the moment I sat down. Ano nga yung sabi niya? Sasama sa club? 
"Ballpen ang pangalan mo? Cute" Ani ng lalaki na pinakilalang Raul.
"Ah oo" tipid kong sagot. 
Pinudpud nito ang sigarilyong paubos na sa mesang bato saka malagkit na tumingin sa'kin. 
Kadiri 
"Ang pale ng mukha mo. Sigurado kabang sasama ka samin sa club? You don't look like you fit in here," said the girl sitting across from me named Bianca.
"Hindi ako sasama sa clu–"
"Ballpen bestie, you are going with us! Hindi ba't pumayag kana?!" Janna cut me off, sounding annoyed.
I held my gaze at her before helplessly looking down. I don't want to be here.
"Let's put makeup on your face, we won't allow someone who looks like a loser to join, right girls?" Shina, who was sitting in the middle, said. She seemed to be the leader and the most aggressive-looking among them. Parang sa tindig palang ay masasampal niya na'ko ng walang dahilan. 
Sumangayon naman ang lahat, maski ang mga lalaki.