Chapter #1

                                    

                                          

Humugot ako nang malalim na hininga para magkaroon ako nang lakas ng loob na pumasok sa loob. 
Kasalukuyan akong nasa tapat ng pinto ng condo ni Zayaner. Excited ako na kinakabahan. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. May part sa akin na huwag ng pumasok sa loob pero hindi puwede. 
Kaarawan kasi ngayon ni Zayaner, at may dala akong magandang regalo sa kaniya pero hindi ko alam kung magugustuhan niya. Natatakot ako sa magiging reaction niya, e. 
Kinalma ko ang sarili ko at inalis ang lahat ng what if thoughts na mayr'on sa isip ko. Ayokong mag-isip ng negative outcomes. Muli akong kumuha ng lakas ng loob saka binuksan ko ang pinto. 
Pagpasok ko ay ramdam ko ang katahimikan ng paligid bagay na lalong nagpakaba sa akin. Alam kong narito si Zayaner dahil hindi niya gusto ng magarang okasyon sa araw ng kaniyang birthday. Kadalasan ay kami lang dalawa ang magkasama or kumakain lang kami sa labas. 
Pagbungad ko sa sala ang una kong nakita ay si Zannix na kapatid ni Zayaner. Nagulat siya nang makita ako. 
"Senna?" gulat niyang tanong. 
"Zannix? Narito ka rin?" hindi makapaniwalang saad ko naman. 
"Senna?" Napalingon ako sa aking likuran at nakita ko si Emery na kaibigan ko na girlfriend naman ni Zannix. 
Katulad ni Zannix ay mayr'on din siyang gulat na ekspresiyon. Nakangiting lumapit ako sa kaniya at niyakap siya. 
Iyong kabog ng dibdib ko ay mas lumala nang makita ko silang dalawa lalo pa rito sa condo ng boyfriend ko at mismong sa araw pa ng birthday ni Zayaner. 
Nawala ang ngiti ko nang dumapo ang tingin ko sa couch ay mayr'on akong nakita na ikinagulat at ikinalito ko. 
"Dulcie?" Bumitiw ako sa pagkakayakap kay Emery. 
"Anong ginagawa mo rito?" kunot-noong tanong ko. 
Tumingin ako kila Zannix at Emery. Pareho silang nag-iwas ng tingin sa akin. Parang mayr'on silang tinatago sa akin. 
Si Dulcie ay ex-girlfriend ni Zayaner pero four years na silang hiwalay. Bigla kasi siyang nawala na parang bula at ngayon narito siya ulit. Para ano? Para kunin ulit si Zayaner? 
Nakatingin lang ako kay Dulcie at ganoon din siya sa akin. Si Dulcie ay kaibigan ko rin pero noon pa iyon. Iniwan niya sa ere si Zayaner at ako ang sumalba sa kaniya ng mga panahon na ayaw na niyang mabuhay sa mundo dahil sa kaniyang ginawa. 
Gusto kong magsalita at sumbatan siya. Itanong kung anong ginagawa niya rito? Kung anong pakay niya? Pero mas pinili kong huwag na lang siyang kausapin. 
Humarap ako kay Zannix. 
"Nasaan si Zayaner?" tanong ko pero ang kaba ko ay padagdag nang padagdag iyong tipong sasabog na ito dahil sa kaba. 
Natatakot ako lalo pa at narito si Dulcie. Alam ko kung gaano kamahal ni Zayaner si Dulcie pero may tiwala ako sa boyfriend ko. 
"Nasa office niya," simpleng tugon niya sa akin. 
"Kanina ka pa niya hinihintay." Napalingon ako kay Dulcie ng sumabat siya. 
"Dulcie," marahang saway ni Emery. 
Wala na akong sinayang na oras at gusto ko na ring malaman kung bakit narito si Dulcie. Mabibilis na hakbang ang ginawa ko patungo sa office ni Zayaner at ng marating ko na ito ay agad ko itong binuksan. 
"Anong ginagawa rito ni Dulcie?" agad na tanong ko pagkapasok ko. 
"Bakit siya narito?" tanong ko ulit.