ကေလး 3လျပည့္ေတာ့ အိမ္ျဖဴေတာ္ကိုေျပာင္းရေတာ့မွာေၾကာင့္ ခြန္းအသင့္ျပင္ထားရေလ၏။ ခြန္းသေဘာမက်တာ ေဒါက္တာ ရတီက private doctor ဆိုၿပီးေနရာတစ္ကာ ပါေနတာကိုပင္။ ခြန္းကသူနဲ႔လည္း ျပတာမဟုတ္ပဲ အၿမဲ ခြန္းအနားမွာရိွေန၏။
"ရတီက ဘာလုပ္တာလဲ။"
"ဟင္..."
ရုတ္တရက္ခြန္းအေမးေၾကာင့္ အထုတ္ေတျြပင္ေနသၫ့္ မာန္ကနားမလည္ျဖစ္သြားရသည္။
"ရတီက ဆရာဝန္ေလ။"
"ဘယ္သူ႔ကို ေဆးကုတာလဲ။"
"ခြန္းအတြက္ေခၚတာေလ။ ခြန္းကမလိုေတာ့ သားသားကိုၾကၫ့္ေပးတာေပါ့။"
"သားကိုၾကၫ့္တယ္သာေျပာတာ အၿမဲခြန္းအနားမွာခ်ည္းပဲ။"
"အာ...."
"သူနဲ႔ ကိုကိုကဘယ္လိုပတ္သတ္လဲ။"
"ကိုယ္နဲ႔..."
ခြန္းက လက္ပိုက္ကာမ်က္ေမွာင္ႀကီး က်ံဳ႔ၿပီး အေဝးကိုၾကၫ့္ရင္းေျပာေနသည္။ ခြန္းက ခ်စ္ေမႊးေတာ့ပါလာပံုရတယ္။ ဘယ္လိုေနေနခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ လို႔မာန္ေတြးလိုက္မိသည္။
"ကိုယ္နဲ႔သူကေတာ့ မပတ္သတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေမေမနဲ႔ေတာ့ သူတို႔ဘာအေပးယူေတြရိွလဲမသိဘူး။ ခု ကိုယ္ကေလးယူျဖစ္တာလည္း အဲ့ကိစၥေတြပါမယ္ထင္တယ္။ကိုယ္နားမလည္သလို စိတ္မဝင္စားဘူး။ ခြန္းကဘာလို႔ေမးတာလဲ။"
" အၿမဲအနားမွာရိွေနတာ စိတ္က်ဉ္းက်ပ္တယ္။"
"ဒါဆို ကိုယ္ေျပာထားလိုက္မယ္။"
"မေျပာပဲသိသင့္တယ္။"
"ဟ့....ခြန္းအေပၚ ကိုယ္မွားမိတာ တစ္ခါတည္း။ အဲ့တာနဲ႔ပဲ အၿမဲရန္သူလိုပံုစံ စကားကိုေျပာေနေတာ့မွာလား။"
"ကိုကိုနဲ႔ခြန္းဆက္ဆံေရးက အဓိကက်လို႔လား။ "
မၾကာခင္ ရဟက္ယာဉ္ကေရာက္လာေတာ့ ခြန္းကေရ႔ွဆံုးကေန ေကာ့ေတာ့ေကာ့ေတာ့တတ္သြားသည္။
"ဟာ....ဒီဟာေလးေတာ့ ငါေတာ္ေတာ္အသဲယားေနၿပီ။ ေသြးႏုသားႏုမို႔ၾကၫ့္ေနတာ။"
_____
အိမ္ေတာ္ကိုေရာက္ေတာ့ အိမ္ေတာ္မွာရိွသမ်ွ အေစခံအလုပ္သမားေတြက ခြန္းတို႔ရဟက္ယာဉ္ကို ဦးၫႊန႔္ႀကိဳဆိုေနၾကသည္။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ တူညီဝတ္စံုႏွင့္လူေတြကို ခြန္းကထမဆံုးျမင္ဖူးတာမို႔ မင္သက္ေနရ၏။
