151. သူမ၏အေဒၚ ဘယ္လိုမွမျဖစ္လာနိုင္ဘူး

                                    

                                          
မို့ဟြာဝမ္သည္ လန္ခ်ိလု၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မသိခဲ့ဘဲ သူမသည္ လက္မထပ္ရေသးေသာ မိန္းကေလးတစ္ဦးျဖစ္သည္ဟု ထင္ကာ သူမ၏ဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းသိမ္းထားရမည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။  ခုေတာ့ သခင္မအိုႀကီးက ဒီလိုေျပာေတာ့ လန္ခ်ိလုက သူ႔ကို ထပ္မပူဆာေတာ့ဘူး။ ထိုေၾကာင့္ မို့ဟြာဝမ္၏ရင္ထဲမွာ သက္သာရာရသြားတယ္။  ထို့ေနာက္ သူသည္ သခင္မအိုႀကီးႏွင့္ ခဏမၽွ စကားစျမည္ေျပာၿပီးေနာက္ ထြက္သြားခဲ့သည္။ လန္ခ်ိလု၏ ဆြဲေဆာင္ေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားကို သူ သည္းမခံနိုင္ေပ ။
မို့ရႊီတုန္းလည္း သူတို့ႏွင့္ စကားေျပာရန္ စိတ္မ၀င္စားဘဲ ထြက္သြားခဲ့သည္။
ရလာဒ္အေနနဲ႔ အေဖနဲ႔သမီး ႏွစ္ေယာက္သည္ ၿခံဝင္းထဲမွ အတူတူထြက္လာခဲ့ၾကသည္။
"ေဖေဖ၊ အစ္မႀကီးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုစဥ္းစားထားလဲ" သူတို့ထြက္သြားၿပီးေနာက္ မို့ရႊီတုန္းက ညင္သာစြာေမးလိုက္သည္ ။ ၿခံဝင္းထဲက ထြက္လာၿပီး ဖုခ်င္ဥယ်ာဥ္ကို ေတြ႕လိုက္ၿပီးေနာက္ မိုဟြာဝမ္က သက္ျပင္းကို ခ်လိုက္ေၾကာင္း သူမျမင္လိုက္ရသည္။ မို့ဟြာဝမ္သည္ မို့ရႊမ္မင္ကို ဂ႐ုစိုက္ေၾကာင္း သူမသိသည္။  ဤႏွစ္မ်ားတစ္ေလၽွာက္လုံးတြင္ သူသည္ ႏူးညံ့ၾကင္နာေသာသမီးကို အလြန္ဂ႐ုစိုက္ခဲ့ၿပီး အေၾကာင္းတစ္ခုတည္းေၾကာင့္ မို့ရႊမ္မင္ကို လက္မေလၽွာ့နိုင္ခဲ့ပါ။
ထို့အျပင္ မို့ရႊမ္မင္တြင္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းတစ္ခုရွိသည္။ မိုဟြာဝမ္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဒါသထြက္ေနပါေစ သူ စိတ္တည္ၿငိမ္သြားတဲ့အခါ သူမဟာ တရားမၽွတတယ္လို့ ထင္ခဲ့တယ္။  ထိုေနာက္ သူသည္ အေဒၚဖန္ကို ေဒါသေတြ ထြက္ၿပီး အရာအားလုံးအတြက္ သူ႔ကိုသာ အျပစ္တင္ပုံခ်လိုက္သည္ ။
ထို့ေၾကာင့္ သူသည္ မို့ရႊမ္မင္အေပၚ ေဒါသသိပ္ မခံစားရေပ။  ထို့အျပင္ စစ္ဝန္ႀကီးလီ လာေရာက္လည္ပတ္ေသာအခါတြင္ သူသည္ သူမအတြက္ တစ္စုံတစ္ရာ ရွင္းျပခဲ့ၿပီး မိုသမီးမ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာကို မထိခိုက္ေစခဲ့ေပ။ မို့ရႊမ္မင္အေပၚ မိုဟြာဝမ္၏ ေဒါသသည္ ထက္ဝက္ေလၽွာ့သြားခဲ့သည္။ အေဒၚဖန္၏အမွားအတြက္ မို့ရႊမ္မင္သည္ အျပစ္တင္ခံရၿပီး သူမႏွင့္ ဘာမွမဆိုင္ေၾကာင္း သူခံစားခဲ့ရသည္။