9| K. & C.

                                    

                                          
Herkese selam. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Yeni bir bölümle geldim.
Bu bölümün şarkısı: *Anıl Emre Daldal - B.*
Hatta bu şarkının sözleri falan direk Cihan ve Kamer diyebilirim. 
Umarım beğenirsiniz. Keyifli okumalarr.
__________________________________
Cihanın anlatımıyla
Gözlerim Kameri bulduğunda dudaklarımda ufak bir tebessüm oluştu. Koltuğa oturmuş yengesiyle sohbet ediyorlardı. Yengesi her ne dediyse kahkaha attı.
Gülüşünü özlemişim. 
Kim bilir benim yarim neye gülüyordu?
Yüksek sesle güldüğü için utanmış olacak ki eliyle ağzını kapattı ve etrafta biri onu görüyor mu diye baktı. 
Benden başka kimse ona bakmıyordu. 
Beni görmesiyle yüzünde ufak bir şaşkınlık oluştu. Gülerek göz kırptım. Yanakları kızarmaya başladı. Bakışlarını benden çekti. 
Al yanaklım...
Benim gözümde gülüşünün değerini bilseydi saatlerce gülerdi.
Her ne kadar istemesemde geç olduğunu düşündüğüm için artık eve gitmeye karar vermiştim. "Ben artık müsadenizi isteyeyim."
Salih amca eliyle beni durdurdu. Gitmeme izin vermemişti. Kamere doğru döndü. "Kızım sen bize kahve yap Cihanla balkona bir kahve içelim." 
Kamerde hemen ayağa kalktı. "Nasıl içersiniz?" 
Tuzlu içerim.
Demek istedim ama diyemedim.
"Orta." 
Salih amcayla balkona doğru yürüdük. Güzel bir manzarası vardı. 
Ne konuşacağımızı çok merak ediyordum. 
Acaba Kamere olan ilgimi mi anlamıştı? Yoksa az önce Kamere göz kırptığımı mı görmüştü? 
Eğer benim evimde kızıma bir oğlan böyle davransaydı ve ben bunu görseydim hiç acımaz döverdim.
İhtimaller beni strese sokmaya başlamıştı.
O sırada kapıdan Kamer girdi. Kahveleri getirmişti. Bana doğru uzattı. Babasının duymayacağı bir şekilde konuştum. "Bir sonraki tuzlu olsun." Dedim sırıtarak. Neye uğradığını şaşırmıştı. Yanakları kızarmıştı. Yanakları kızarınca çok tatlı oluyordu.
"Bir sonrakine zehir ekliyeceğim." Dedi ve arkasını dönerek gitti bende güldüm.
İkimizde kahvelerimizden birer yudum aldık. Memnuniyetle kahvemi içtim. Çok güzel yapmıştı Kamerim. Salih amcaya baktım. Ona bakmamla konuştu. 
"Bak evladım direk konuya gireceğim, bana dürüst ol. Sen Cihan Nacarsın değil mi?" 
Yudumladığım kahve boğazımda kalmıştı. Öksürme krizine girmiştim. Bu sırada Salih amca bir kaç defa surtuma vurdu. 
Şaşırmıştım bunu beklemiyordum. Nasıl anlamıştı? Nerden bilmişti? Aradan yıllar geçmişti Kamer bile tanımamış ama Salih amcam tanımıştı.
Ama yalan söylemenin bir anlamı yoktu.
"E-evet." Dedim yüzüne bakarak.
"Benden başka biri biliyor mu?" Diye sordu. "Hayır."