50

                                    

                                          
TIJDVOOR FEESTHOEDJES!! 🥳 🎉 🍾 HET VIJFTIGSTE DEEL IS ER!!! JAJA NA ZOVEEL DAGEN SCHRIJVEN ZIJN WE ER EINDELIJK!! Dit verhaal bestaat nu iets langer dan een maand!  Reden tot feest, maar nu eerst lekker op vakantie met de bankzitters!
Pov: Robbie. 
De deur van de bus gaat open en we mogen uitstappen. Ik schuif naar de rand en stap dan uit de bus, ik zie een prachtige villa en mijn koffer die voor me word neergezet. Even kijk ik opzij, Koen staat naast me. Hij kijkt een beetje somber naar de grond, ik besluit er nu niks over te zeggen. "Roelll ik wil naar binnennn" zeg ik dan opdringerig. "Ja papa we willen naar binnennnn!!" Zegt Matt dan. Koen lacht en Milo die begint ook te lachen. Raoul pakt maar snel de sleutels en leid ons naar binnen. "Welkom in de villa... kinderen." Zegt Raoul en iedereen begint te lachen. Ik ren naar de slaapkamers en kies er eentje uit, al gauw komt Matt er ook aangerend en gaat hij naast mij op bed liggen. "Wij kiezen deze!" Roepen we dan als de rest ook boven is. "Ik wil alleen." Zegt Koen. Er is iets mis met hem.. ik heb alleen geen idee wat. "Oke dan gaan ik en Roel wel samen." Zegt Milo dan en doen een gekke handshake met Raoul. Koen smijt zijn deur zowat dicht wanneer iedereen op hun kamer is. "euhm Matthy? Ik ga even kijken wat er met Koen is." Zeg ik dan. Matthy knikt en ik klop op de deur van Koen. "Kom maar binnen." Zegt hij dan op een licht chagrijnige toon. Ik loop naar binnen en doe de deur achter me dicht. "Hey koen.." zeg ik dan. "Hoi, wat is er?" Vraagt Koen dan. "Wat is er aan de hand met je?" Vraag ik dan, ik voel me een therapeut. "Niks." Zegt Koen dan gauw. Hij kijkt me geïrriteerd aan. "Koen je weet dat je alles mag vertellen." Zeg ik dan. "Er is niks Rob." Zegt Koen dan heel geïrriteerd. Ik weer gewoon zeker dat er iets is. "Maar Koen ver-" mijn zin word afgekapt door Koen. "Robbie accepteer gewoon dat ik niet wil vertellen wat er is!" Roept hij dan hard. Ik loop richting de deur en als ik er net buiten sta smijt koen de deur weer dicht. Matthy kijkt me bezorgt aan, ik haal mijn schouders op en ga mijn koffer uitpakken. Ik leg alle kleding in de kast en pak dan snel mijn telefoon. Ik weet dat het eigenlijk niet normaal is maar ik app Juultje snel. 'Hey Juultje, weet jij wat er aan de hand is met Koen?' Ik druk op verzenden en wacht rustig. Ik kon het niet laten, als er iets is met mijn maatjes doe ik altijd mijn best om ze beter te laten voelen. Ik moet Koen helpen, hij heeft mij ook zo erg geholpen vandaag. Matthy gaat naast me op bed zitten en kijkt me aan. Ik voel zijn hand op mijn kin, hij draait mijn hoofd in zijn richting. "Lief maak je niet teveel zorgen.." zegt Matthy dan en knuffelt me. Misschien maak ik me vaak teveel zorgen, maar is het niet terecht? Ik bedoel wat als er echt iets ergs is? Wat dan? Geen idee eerlijk gezegd. Ik krijg een appje terug van Juultje. 'Hey Robbie, euhm ik heb het gisterenmiddag uitgemaakt met Koen net voordat hij weg ging.. misschien is dat het..' ik lees het appje met ongeloof. Ik laat het nu zien aan Matthy. "Kom laten we naar beneden gaan!" Zegt Matthy dan. Ik knik en loop met hem naar beneden, we gaan bij de rest zitten. Koen zit een beetje geïrriteerd voor zich uit te staren. Het is nu rond 11 uur. "Jongens ik ga slapen doei." Zegt Koen gauw en loopt weg. Wanneer ik zeker weet dat hij ons niet meer kan horen begin ik te praten "oke jongens, ik heb zielig nieuws. Koen en Juultje zijn uitmekaar. Ze heeft het gisterenmiddag met hem uitgemaakt. We moeten Koen opvrolijken!" Ik kijk hun allemaal hoopvol aan. Raoul en Milo kijken verbaast naar me. "Vannacht om 12 uur gaan we met Koen zwemmen in de zee, aangezien dat zijn favoriete bezigheid is. Morgen gaan we hem helemaal blij maken door allemaal leuke dingen te gaan doen met hem." Zegt Matthy dan. Raoul en Milo knikken. "Oke haal alle spullen bij elkaar en trek je zwemkleding aan. We gaan over een een half uur. Ik zou ook warme kleding meenemen." Zeg ik dan snel. Iedereen knikt en staat op, ik en Matthy lopen dan naar onze kamer. Ik trek snel mijn zwembroek aan en daarover een trui want in de nacht kan het soms fris zijn, vooral bij zee. Ik doe twee t-shirts in mijn tas en neem ook een handdoek mee. Matthy pakt ook zijn spullen. Ik fluister dan naar Matt "hey Matt, zullen we koen alvast wakker maken? Het is nu ongeveer tien voor half." Hij knikt en we lopen samen naar Koens kamer, ik doe de deur langzaam open en kijk naar binnen. Hij zit huilend op bed, ik loop naar hem toe en knuffel hem. Ik zeg niks, doe niks. Gewoon knuffelen. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder. "Wat is er..?" Vraagt Koen dan aan ons. "Doe je zwembroek aan en neem je handdoek mee. We meeten beneden in vijf minuten." Zegt Matthy dan. Ik en Matthy lopen weg uit de kamer en alvast naar beneden, Raoul en Milo zijn daar ook. We hebben allemaal onze spullen voor het strand in onze handen. Koen komt na een tijdje ook naar beneden en kijkt ons vragend aan. "Je ziet het zo wel." Zeg ik dan en Raoul maakt de voordeur open en doet hem daarna weer op slot. We beginnen te lopen naar het strand, het is ongeveer 5 minuten lopen van onze villa. "Het strand?" Vraagt Koen dan. "Ja! Je houd van zwemmen in de zee toch? Nou dan gaan we lekker zwemmen in de zee!" Roept Matthy dan. We zitten nog vol energie, omdat we 10 uur in een vliegtuig hebben gezeten. We leggen onze spullen neer en ik trek mijn trui uit. "Robbi-" begint Raoul, ik schud mijn hoofd. Dit is een moment voor Koen. Ik wil geen aandacht. Ik doe snel een van de t-shirts aan en dan lopen we met zn alle naar de zee. Wanneer we er allemaal in zijn krijgt Koen eindelijk door waarom we dit doen. "Dankjewel jongens.. Alles is zo moeilijk sinds gistermiddag." Zegt Koen dan. Een zoute traan rolt over mijn wang. Ik geef hem een knuffel. "We zijn er altijd voor je maatje." Zeg ik dan.
De kleine dingentjes maken vaak het grootste verschil.
~1120 woorden~
Heelleuk deel vind ik zelf, jajajjajaa ik vind het leuk! Heel heel heel erg bedankt aan griep_bank  voor dit idee. Ik had het zeker niet kunnen maken als ik niet wist waarover ik moest schrijven. Zij heeft dit verzonnen want ik had geen ideeën meer. 🫶🫶 heel erg bedankt voor dit te lezen. Ik hou zo zo zoveel van jullie. Joe joee🫶🫶