Rosa-4❤

                                    

                                          
သာယာတဲ့ညနေ့ခင်းပါ 
တိမ်းတွေကင်းတော့
လရောင်တန်းလေဖြာလာတယ်။
အနက်ရောင်သဏ္ဍာန်လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့
သစ်ရွက်လေးဟာဆိုရင်
အရောင်တွေပြောင်းလို့
လေပြေကြောင့်လှုပ်ခတ်နေတဲ့...
ပန်းအိုးတွေကြားက ထိုးထွင့်ထွက်လာတဲ့အနီးရောင်နှင်းဆီ။
Lisa: : လေပြေကမတည်ငြိမ်ဘူးနော် 
ဝရံတာမှာတစ်ယောက်လေညင်းခံနေတဲ့ကလေးက
ကျမရောက်အနားကိုရောက်တော့
တစ်ဖက်သို့
6 ပေအကွာရွေးသွားသည်။
Lisa: : ဘာလဲ့အိပ်မပျော်လို့လာ 
ကလေးကလေ ချွတ်ယွင့်ချက်မရှိတဲ့
လက်ရာအစစ်မှန်လေးတစ်ခုပါ
သူမပါးထက်မှာ ကနွမ်းကလျားနေတဲ့ဆံနွယ်ကို ပင့်တင့်ရုံနဲ့
ကြယ်တွေ ကောင်းကင်မှတစ်ဝက်လောက်တော့ကြွေနိုင်တယ်။
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့လူသားလေးက
ပူပန်နေတဲ့မျက်နှာကိုတိတ်ဆိတ်စွာလျှို့ဝှက်ထားတတ်သူပဲ။
ကြားမှာအချိန်တွေသာဆိုနာရီချိမကြာပေမယ့်မိနစ်အနည်းငယ်လောက်ထိသူမ ဘာမှပြန်မပြောဘူး။ 
အေးစက်တယ် နွေးထွေးတယ်ဆိုတာလည်းလူတစ်ယောက်ရဲ့
တည်ရှိမူစရိုက်လေးနဲ့ဆိုင်တာပေါ့
ကလေးမျက်နှာလေးက ကျမအတွက်သာမဟုတ် မြင်ရသူအဖို့နှလုံးငြိစေတာပဲ။
Rosè: : သမီးအမေ သမီးကိုချစ်လာ 
ဟူးးးးဖတ်ထားပုဒ်စာတောင်
အဖြေဆုံးအောင်ဘယ်လို့ဖြေရမှန်း
မသိခဲ့တာစိတ်ခံစားချက်နဲ့ပဲဆိုင်တာပါကြားမှာဒီနေ့အရမ်းပူပါတယ်။ကလေးက ဘယ်လို့တွေတောင်မေးရက်သလဲ့နော်။
Lisa: : ချစ်တာပေါ့ အရမ်းကိုချစ်တာ တူမတူအောင်ကိုချစ်တာ 
သူမက သူမရဲ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးမှာ ဝတ်ဆင်ထားတဲ့လက်စွပ်လေးကိုငုံနမ်းလိုက်ပြီးပွတ်သပ်ပွတ်တငေးငေးကြည့်နေခဲ့တယ်။ 
Lisa: : အရမ်းလိုက်ဖက်တာပဲ 
Lisa လည်းသူမကြည့်ရာကိုအတားဆီမရှိကြည့်နေခဲ့တာပဲ။လက်စွပ်ကိုကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်တာက ပီတီဖြာတဲ့ကောင်းကင်အောက်နှစ်ယောက်ဆုံနေရသလို့။
Rosè: : အမေအရမ်းမြတ်နိုးတန်းဖိုးထားရတဲ့အရာလေပေါ့ 
Lisa: : အင် အဲ့ထဲမှာသူရဲ့အငွေ့သက်လေးတွေပါထည့်သွင်ပြီးထုဆစ်ထားတာလေ