"Ne o yerden kalkmak için davetiye mi bekliyorsun?"
Bunu derken çoktan elini uzatıp beni yerden kaldırmış olması ayrı meseleydi. Ona sinsice bir bakış attığımda hâlâ ekranı kapanmamış ama kararmış telefona bir bakış atıp son hız ona koştuğumda belimden yakalıyıp beni çekti. Kurtulmak için didinirken telefonun ekranının kapanmasıyla başımı eğdim hüzünle. Şifreyi bilmediğim için açmam imkansızdı artık. 
Bedenimi serbest bıraktım ve Aslı' nın hâlâ belimde olan kollarıyla beni tutmasına izin verdim, tüm ağırlığımı Aslı' nın kollarına vermiştim.
"Lan kolum koptu doğrulsana!"
Aslı' nın söylenmesiyle ağırlığımı ona vermeyi bırakıp düzgünce durdum ve Aslı' da kollarını belimden çekti. Yüzümü ona döndüm ve gözlerimi kısıp bakmaya başladım.
"Ne bakıyorsun be!"
Aslı' nın yüzü kızarmıştı ve sırıtıp onla biraz daha uğraşmaya karar verdim.
"Aman aman neler okuyorsun öyle!"
Sesimi inceltip dalga geçer gibi konuşmuştum ve Aslı dişlerini sıkıp sinirle bana baktı.
"O okuduğun şeyleri üstünde uygulamamı istemiyorsan kes sesini."
"E o zaman ben hiç susmam ki."
Aslı bana inanamayarak baktığında kollarımı kavuşturdum.
"Hem o uygulamanın adı ne?"
"Neden söyleyeyim?"
Ona masum köpek bakışlarımla baktığımda öğürür gibi yaptı ve yüzümü eliyle kapatıp ittirdi. 
"7 kez öğürünce kusuyormuşsun."
Tekrar öğürür gibi yaptığında hışımla elini yüzümden çektim ve sinirle baktım. 
"Aha yine trip geliyor."
"Trip atılacak şeyler yaptığını bilmen ne güzel."
"Hadi tamam tamam özür dilerim."
Gözünü devirip söylediği şeyle ona sinirle bakmaya devam ettim. 
"Uygulamanın adı wattpad."
Söylediği şeyle gözlerim parıldadı ve hevesle ona baktım. Anın getirisiyle ona kollarımı doladığımda eliyle saçlarımı okşadığını hissettim. Tam o anda kapının açılmasıyla irkildim ve içeri Berçin girdi, tabi girer girmez Aslı ile ayrılmıştık. 
Berçin bize kuşkulu bir biçimde baksada mutfağa girdi ve hemen yanıma geldi. Masaya oturup benide yanına çektiğinde yanındaki sandalyeye oturdum. Yine o boş dedikoduları heyecanla anlatırken ayıp olmasın diye hafif bir gülümsemeyle dinliyordum onu. 
Bir anda hem yanımdaki kızın hem de benim kolumda tutulup kaldırılmamızla şaşkınlıkla dudaklarım aralandı. Aslı' ya baktığımda gayette normal bir yüz ifadesiyle bana baktığını gördüm. Kaşımı hayırdır manasında kaldırdığımda göz devirip konuşmaya başladı.
"Oyalanmayı kesinde yemrği yapmaya başlayalım."
"Daha diğerleri gelmediki!"
Berçin' in mızmızlanmasıyla Aslı derince iç çekti.
"Diğerlerinden size ne çabuk yemeği yapmaya başlayın ve susun!"
Aslı' nın oldukça sert çıkan sesiyle şaşırmıştım, Berçin' de Aslı' yı ilk kez bu kadar sinirli görüyor olmalıydıki aval aval bakıyordu.
"Hâlâ duruyor musunuz? Hadi!"
Aslı bizi resmen mutfak tezgahına ittirince nasıl bu kadar güçlü olduğunu sorguladım bir kaç saniye. Sonrasında Berçin ile malzemeleri çıkarıp tezgahın üstüne yerleştirmeye başladık. Aslı, Berçin' le bakışsak bile hemen araya girip işinizin başına diyip bizi bölüyordu. Neden böyle yaptığını sorgulasamda bunu düşünmeyi sonrasına bırakmaya karar verdim.