الفصل العاشر

                                    

                                          
وبعدين فى مراتك واللى بتعمله ده يا احمد ، الكلام ده مايرضيش ربنا انا ست تعبانه وصحتي على قدى 
احمد 
معلش يا امى استحملي اليومين دول كمان انا عارف انى متقل عليكى بس زى ما انتى شايفه مش عارفه اخد اجازه خالص وشهد جنب اختها ومش هينفع تاخد البنت معها للمستشفي 
الام
ماتقولش كده يا بنى ده أن ماشلتكمش الارض اشيلكم فوق دماغى بس غصب عنى برضه ما زى ما انت عارف صحتى بقت على قدى من بعد الواقعه الاخيره " تقصد إللى شهد عملته فيها " ومافيش فيا حيل للعيال زى زمان ، مادام مش هتقدر تخدها خلاص يبقي تقعد فى بيتها ، اهو بيتها اولا بيها هى يعنى هتروح تعملها ايه دى فى غيبوبه يعنى وجودها زى عدمه 
احمد 
ربما يديكى الصحة والعافية والعمر الطويل يارب ، وعلي  العموم انا هشوف اظبط الدنيا واذا أطر الأمر ماخلهاش تروح عند اختها تانى ، اهم حاجه راحتك و رضاكى عنى ياست الكل
الام 
راضيه عنك دنيا وآخره،  هو انا عندى حد غيرك فى الدنيا دى بعد ابوك الله يرحمه 
احمد
ربنا يرحمه 
الام
ماتشلش همنا خلاص يابنى ومالكش دعوه بشهد انا هبقي اكلمها برحه علشان هى فى موقف حساس حتى لو كان دة اختها حاجه غصب عنها برضه 
احمد 
انا مش عارف من غيرك كنت عملة اية،  ربنا يخليكى لينا ياست الكل ويديم صوتك فى حياتنا دايما يارب 
بااابااا
كان صوت ابنته ، نظر إليها عند نطقها لاسمه ليبتسم لها ويذهب يجلس بالأرض بجوارها قائلا
احمد
قلب وعمر بابا بتعمل ايه ؟ 
ابنته 
بابا وهى تمد يدها بعروسه صغيره ولكن كانت فى شبه مشلوله وشعرها منفوش جدا 
احمد
بتلعبي بالعروسه 
ابنته
عروسه بابا " العروسه يا بابا "
احمد
ههههههه عروسه يابابا دى مقتو***له ميت مره ، انتى عملتى فيها ايه ، استنى نسرحلها شعرها ده يا توته
ابنته
ثرح بابا " سرحلها يابابا "
اخذ احمد منها العروسه العبه ليسرح شعرها ولكن كان شعرها لا يصلح لأي شئ ليضع إحدى التكات فى الشعر ويرفع العروسه عند ابنته
احمد 
حلو كده 
ابنته
الله حو بابا " الله حلو يابابا " اخذت العروسه ونهضت وهى تجر يده الا بابا " يلا بابا "
احمد 
يلا على فين يا توتا نظرت لهو ابنته تحاول أن تتذكر الكلمه ليساعدها احمد وهو يقول عايزه تتمشي 
ابنته
ااه
احمد
بس الجو ليل مش هينفع دلوقتى يا توته الوقت اتأخر،  بكره يبقي نتمشا