Chapter THIRTEENTH

75 2 0
                                    

Zari POV



After Party.



Mag isa na lang ako sa table kung saan kami naka pwesto ni Vian naiwan ako dito dahil busy na ang Lola niyo sa mga bisita niya.



Nakakailang bote na rin ako ng beer pero parang tubig na lang sakin. Kaya ayoko sumama sa mga ganito mas gugustuhin ko pa rumampa sa stage.



I texted Theo kung kamusta na sila pero ang lokong bata nag send ng picture ng daddy nila na nasa harap ng laptop nito. Probably busy sa mga business niya.





"And now let's call the CEO Miss Vivian Gonzalez." Bigla na lang ako bumalik sa reyalidad dahil sa sinabi ng emcee.




Nagpalakpakan ang lahat maliban sakin. Baka lumaki ang ulo ng gaga may sapi pa naman yun pag nakikita niya proud ako sa kanya minsan.





"Thank you everyone for coming. I would like to thank also my best friend Miss Zari. I become a designer because of her. Kasi pangarap niya maging model so nangako ako na sisimulan ko yung pampalipas oras ko during college days namin para sa susunod na mag lakad siya o rumampa sa harap ng maraming tao ay suot na niya yung mga gawa ko. Hope soon siya yung makikita nitong lahat sa runway made by me." Masayang kwento ni Vian sa mga tao.





Nakakatouch naman ang bruha na to... Sarap sampalin.




"And I would like to request a song from her." Dagdag niya kaya napalingon ako sa kanya.





Parang tanga. Wala na akong nagawa dahil nagpalakpakan na ang mga bisita niya.





May inabot pang gitara sakin ang bruha.





"Mamaya ka sakin." Bulong ko sa kanya.







"You will thank me later mars." Nakangiti na sabi niya.






Nakakainis na nakakaexcite ngayon ko lang gagawin ulit ang kumanta sa harap ng maraming tao.





🎤 I recall when you said that you would never leave you told more .. so much more ... Like when the time you whispered in my ear. There was heaven in my heart .. I remember when you said that you would be here forever.






I start singing like there's no people listening and watching me. I give all my emotion the way I sing.




Parang yung lahat nang iniwasan kong maramdaman sa loob ng anim buwan biglang lumabas dahil sa ilang minuto na hinihiling ng best friend ko.





Anim na buwan di ko pinakita na nasasaktan ako na durog na durog ako lalo sa mga anak ko. Pero twing hating gabi tulad ng mga oras na to bigal lumabas lahat ng sakit na ni minsan hindi makikita sakin.




🎤Then you left without even saying that your leaving I was hurt and it really won't be easy to forget yesterday .. and I prayed that you would stay but then your gone , and oh so far away...






Iniwan ko siya dati para mabuo ang pamilyang pangarap niya kahit kailan di niya matutupad yun na kasama ako. I can't bear a child the fifty percent chance I have to bear a child.. it's gone...





All I want is his happiness.






🎤 I was afraid this time would come I wasn't prepared to face this kind of hurting from within.. I have learned to live my life beside you..



🎤maybe I just dreamed of you tonight.. and if into my dream you'll come and touch once again .. I'll keep on dreaming till my heartaches end ..






As I continue trying hard not to cry in front of them.. nakakapanghina kasi na sa isang kanta lang pala ako iiyak lahat ng sakit ay lalabas.




I open my eyes and.. di ko na nagawang pigilan lahat ng emotion na pwede kong pigilan sa mga oras na ito. It's midnight I'm hurting.





At nandito siya...





Ang mga mata na nakikiusap na pwede pa ba. Nakikiusap na pwede pa ba naming sumubok ulit.








The man who cheat on me so many times was looking on me. Saying how much he love me using his beautiful eyes.





--
🏹

MIDNIGHT CRY Where stories live. Discover now