Zawgyi ▪︎▪︎▪︎
ခုနစ္မီတာ သို႔မဟုတ္ ႐ွစ္မီတာၾကာေအာင္
လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးေနာက္တြင္ အမဲလိုက္ျခင္းျမင္ကြင္းတစ္ခုလုံး၏ ထူးဆန္းမႈကို အထြတ္အထိပ္သို႔ တြန္းပို႔သည့္ အရာတစ္ခုကို သူေတြ႕႐ွိခဲ့သည္။ အတိအက်ေျပာရလွ်င္ ၎သည္ လူသားေျခေထာက္ျဖစ္ၿပီး၊ ေျခဖဝါးမွာ ကေလးအ႐ြယ္ျဖစ္သည္။
ရွန္းမင္ နဖူးက ေခြၽးေတြ စီးက်လာတာ ဒါ
ဘာေကာင္လဲ။ ဝံပုေလြေတြကလည္း အမည္မသိ အေကာင္ တစ္ေကာင္သတ္ျဖတ္ခံထားရၿပီး ေျခဖဝါးကလည္း အဲဒီေနရာနဲ႔ မေဝး။
ရွန္းမင္း ငံု႔ကိုင္းလိုက္ကာ ခ်ံဳပုတ္မ်ားကို တြန္းဖယ္လို႔ ညစ္ပတ္ေနေသာ ေျခဖဝါးေလးမ်ားကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ အံ့ၾသမႈမ႐ွိဘဲ ကေလးတစ္ဦးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ရွန္းမင္း ဘယ္တုန္းကမွ မေမွ်ာ္လင့္ထားတာက
ကေလးဟာ ေသြးေတြ႐ႊံ႕ေတြဖုံးလႊမ္းေနၿပီး မူလ႐ုပ္သြင္ကို ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းမျမင္ရေပမယ့္
ကေလးရဲ႕ရင္ဘတ္မွာ ေပ်ာ့ေခြေနၿပီး ၿငိမ္က်ေနတာကို
သူျမင္လိုက္ရတာပင္။
ဒီကေလး အသက္႐ွင္ေနေသးတာလား!
ရွနိးမင္ရဲ႕မတရားေကာင္လြန္းေနတဲ့ သတိေၾကာင့္သာမဟုတ္လၽွင္ ဒီအေျခအေနေတြဆိုတာ သူပင္ပန္းၿပီးေမာသြားလို႔ အိမ္မက္မက္ေနတယ္ဟု ထင္မိမွာပင္။
သူ႔လို ထိပ္တန္းေၾကးစားေတာင္ဒီေတာအုပ္ထဲမွာ ရွက္ဖြယ္လိလိ ညႇင္းပန္းခံေနရေပမယ့္ ဒီ ၅ႏွစ္ ၆ႏွစ္ကေလးက သက္ေသာင့္သက္သာေတာင္ အိပ္ေနႏိုင္ေသး။
ဒီေန႔ရွန္းမင္ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြေၾကာင့္သာမဟုတ္လၽွင္ ဒီေကာင္ကေလးဘာလို႔အသက္ရွင္ေနလဲ ေယာင္လို႔ေတာင္ ေတြးေနမွာမဟုတ္။
ကေလးေျခေထာက္ကို ကိုင္ကာျခံဳပုတ္ထဲကေန ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ကေလးက လံုးတီးေလးျဖစ္ၿပီး ငါးဖမ္းပံုေပၚတင္ေနသကဲ့သို႔ ညႇီစို႔စို႔ျဖစ္ေနသည္။ ခႏၶာကိုယ္ကို ေသြးေတြနဲ႔လႊမ္းေနၿပီး
အသားစေတြပါေပက်ံေနကာ နံေဟာင္လို႔
ညစ္ပတ္ေနသည္။
ကေလးမ်က္ႏွာက အညစ္အေၾကးေတြကို သူ႔ရဲ႕
ညစ္ပတ္ေနတဲ့ လက္ျဖင့္ ရွန္းမင္သုတ္ေပးလိုက္ေတာ့မွ ဒီကေလးက အာရွသားပံုေပါက္ၿပီး အရမ္းပိန္ေနကာ ဝံပုေလြအူအပိုင္းအစေတြက သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ရွိေနေသးသည္။ ျမင္ရတာ ေအာ္ကလီဆန္စရာေကာင္းၿပီး ညစ္ပတ္လြန္းသည္။ ကေလးရဲ႕အသက္ရႈသံကို နားေထာင္ၾကည့္ေတာ့ အသက္ရႈသံက ၿငိမ္ေနၿပီး ကေလးခႏၶာကိုယ္ကို ထိၾကည့္ေတာ့ ဘာဒဏ္ရာမွရွိမေန။
ရွန္းမင္ နည္းနည္းေတာင္ မနာလိုျဖစ္သြားရဲ႕။
