ဤေန႔ရက္မ်ားတြင္ လူအမ်ားသည္ လုံလုံေလာက္ေလာက္ မစားႏိုင္ၾကေပ။ သူတို႔ အန္ထုတ္ခ်င္လွ်င္ပင္ ဘာမွထြက္လာလိမ့္မည္ မဟုတ္ေသာ္ျငား မူလပိုင္ရွင္ကေတာ့ ကြဲျပားသည္။
ကမာၻ႔အဆုံးသတ္ ေရာက္လာကတည္းက ဆာေလာင္မႈ အမ်ားအျပားကို ခံစားခဲ့ရေသာ မူလပိုင္ရွင္တြင္ ယခုအခါ စားေသာက္ျခင္းအတြက္ ႀကီးမားေသာ ခ်စ္ခင္မႈ ရွိလာသည္။ သူသည္ ျပန္ေပးဆြဲခံရသေယာင္ ဟန္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး အစားအစာမ်ားကို မသယ္ႏိုင္သျဖင့္ သူက ထြက္မလာခင္ အမ်ားႀကီးစားခဲ့သည္။
အေစာက ကားစီးရသည္မွာ အလြန္တိုက္မိေဆာင့္မိၿပီး မူလပိုင္ရွင္က အလြန္မသက္မသာျဖစ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ကူးေျပာင္းလာၿပီးေနာက္ ယန္က်င္းဇီက ေအာ့အန္ခ်င္သည္ဟု ခံစားရေလသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူသည္ ႐ြံစရာ ဇြန္ဘီမ်ားကို ေတြ႕ရၿပီး မွတ္ဉာဏ္ကို လက္ခံရရွိလိုက္ရေသာအခါ သူက ပို၍ပင္ မူးေဝလာသည္...
ထို႔ေၾကာင့္ ယန္က်င္းဇီ အန္ခ်င္ေနသည္မွာ အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္သည္။
ယခု သူက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အန္ခ်ေနေလသည္။
လမ္းၾကမ္းေမာင္းယာဥ္ေပၚမွ ယန္က်င္းဇီကို ဆြဲထုတ္ေသာ ခြၽီဝမ္ဝမ္သည္ သူ(မ)အေပၚ ယန္က်င္းဇီ အန္ခ်ျခင္းကို ခံလိုက္ရသည္။
ခြၽီဝမ္ဝမ္သည္ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္သည့္အျပင္ အဆုံးသတ္ေန႔ရက္မ်ားတြင္ ဆံပင္ေဆးဆိုးၿပီး မိတ္ကပ္ျခယ္သေသးေသာ သိမ္ေမြ႕ေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ သူ(မ)က ေအာ္ဟစ္ၿပီးေနာက္ ယန္က်င္းဇီကို လႊတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ဆုတ္သြားသည္။ သူ(မ)ကိုယ္ေပၚမွ အညစ္အေၾကးမ်ားကို ဖယ္ရွားရန္ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ျဖင့္ ေရစနစ္စြမ္းရည္ကို အသုံးျပဳလိုက္သည္။
မိန္းကေလး၏ ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားမွာ အ႐ိုးထိေတာင္ ေရစိုစို႐ႊဲေနေသာေၾကာင့္ ေပၚလြင္ေနေသာ္လည္း ယန္က်င္းဇီတြင္ အာ႐ုံစူးစိုက္ရန္ အခ်ိန္မရွိေပ။
သူက ကားတံခါး၏ တစ္ဖက္ျခမ္းကို ဖြင့္ၿပီးၿပီျဖစ္ကာ ေျပးထြက္လိုက္သည္ : " ဝမ္ရွိူ႔ ကူညီပါ! "
ဒီလိုအခ်ိန္မွာ အသက္ရွင္ေအာင္ ေျပးဖို႔ အေရးႀကီးတယ္!
ျပန္ေပးဆြဲခံရတဲ့သူအေနနဲ႔ သူက သူ႔ရဲ႕ေ႐ႊသခင္စီ အခြင့္အေရးတိုင္းမွာ ထြက္ေျပးရမယ္!
