18

                                    

                                          
Pablo Gavi 
EEN WEEK LATER 
 
De vakantie is voorbij en we hebben al 2 trainingen gehad. Het is vandaag woensdag en we hebben vandaag een wedstrijd, tegen real madrid. Ik heb aan sommige mensen daar echt een hekel anders mag ik wel maar sommige wil ik echt gewoon slaan maar we gaan ons deze wedstrijd inhouden heb ik besloten. 
Isa en ik komen aan bij Camp Nou en we gaan eerst naar de kantine om iets te eten want thuis hadden we letterlijk niks meer, ja we hadden wel iets maar dat was letterlijk alleen nog maar chips en ik wil voor de wedstrijd altijd gezond. Dus liepen Isa en ik naar de kantine en omdat we wel vaker voor de wedstrijd iets halen staat er altijd speciaal voor mij een gerechtje klaar en Isa neemt altijd iets anders. 
Een uur later hebben we warming-up 
*DE WEDSTRIJD BEGINT
Ik heb al 1 keer gescoord!! Ik voel gewoon dat dit een top wedstrijd wordt. Ik sta nu in het veld en kan niks doen ik kijk opzij en ik zie hoe trots Isa naar me kijkt en me gebaard dat de bal eraan komt. Ik schrik uit me gedachtes en ik ren naar die bal toe. Ik wist niet wie het deed maar iemand zette zn voet voor mijn voet waardoor ik vloog en zo mn gezicht over het veld schaafde. Mannn dat brand als een gek. De EHBO maakt het snel schoon en ik kan weer verder. 
Het is even rust en de EHBO maakt het nu even goed schoon. Het doet zoveel pijn als ze eraan zitten. Ik vraag me echt af hoe het eruit ziet nu dus ik vraag aan Isa of ze er ff een foto van wil maken. 
Oei dat ziet er niet mooi uit. Ach boeie ik heb alles over voor voetbal en dit hoort erbij. 
De rust is voorbij en we zijn al weer even bezig en ik wil een kopbal geven maar iemand gaat vol tegen mn hoofd aan. Het bonkt een beetje maar het gaat verder gewoon prima dus ik ga door. Maar even later paas ik de bal naar Pedri en ik stort in... ik kan niet meer het wordt wazig om me heen. Ik zie mensen naar me toe rennen en het wordt zwart voor mn ogen. Ene paar seconde later ben ik alweer erbij. Ik zie Pedri naast me zitten en mensen uit het medisch team. Ik wordt op ene brandcard neergelegd en daarna in een ambulance afgevoerd. En ik val weer weg... 
*EINDE WEDSTRIJD
Ik zie iemand naast me zitten die ik herken het is Isa. We zitten in het ziekenhuis? Ik ben verbaast... zo erg was het toch ook weer niet? Ik heb dit vaker gehad en meestal ia het enige wat ik eraan overhou hoofdpijn. 
'Isa? Wat doe ik hier?' Zeg ik in paniek. 
'Sttt rustig maar, je wou een kopbal geven en iemand ging tegen je hoofd aan. Je stortte in en je viel flauw even later raakte je bewusteloos en ben je naar het ziekenhuis gebracht.' Zegt ze. Ik knik en vraag of ik mn telefoon mag. 
'Die ligt nog in het stadion...' zegt ze, ik zucht. Dan maar vervelen he. 
'Schat de wedstrijd is nog bezig dusss als je wilt kunnen we die kijken?' Vraagt ze lief terwijl ze ene afstandsbediening in der hand heeft. Ze zet de tv aan en draait der stoel. 
'Kom naast me liggen' zeg ik. 
'Je stinkt nu want je hebt 1. Nog niet gedoucht en 2. Je ligt in je tenue daar' antwoord ze lachend. 
'Ja en?' Kijk ik der nep beledigend aan. 
'Wowowow sorry hoor ik kom al' zegt ze nep aanvallend. Ik hou zoveel van der ik weet niet eens wat in zonder der zou moeten. 
Ik wil hard juichen maar Isa doet net op tijd der hand voor mn mond. Pedri maakte in de laatste minuut de winnende goal!! 
De doktoren komen binnen en zeggen dat ik terug kan naar Camp Nou. 
Ze brengen ons terug en ik kom het veld op lopen waar iedereen nog staat, wanneer ik het veld weer oploop klapt iedereen in het stadion. Ik lach en zwaai en ik kijk om me heen en besef me hoe bizar dit eigenlijk is, door 1 kopbal die fout ging doet iedereen dit. Iedereen roept mn naam en Pedri geeft me een knuffel. Iedereen knuffelt me en we hebben een groepsknuffel. 
'Oeii dat wordt een goeie bult vriend' zegt Pedri. 
'Wacht wat ik heb er nog niet eens naar gekeken! Is het echt zo erg?' Vraag ik in paniek. 
'Nou ik heb je beter gezien... laten we het zo zeggen.' Zegt pedri. Ik lach even om hoe die het zegt. 
'Godver' zeg ik boos. 
'Boeie maatje we hebben pas over een week weer wedstrijd!' Zegt die. Ik loop het veld af en ik ga douchen. Ik kleed me om en we gaan gelijk naar huis. 
Thuis ga ik op de bank zitten en Isa brengt me fruit en een smoothie. 
'Dankje' zeg ik en ze glimlacht naar me. Ik open mn Insta en zie dat Isa weer iets op der verhaal heeft geplaatst:

                            

                                
                            
                              
                                  
                              
                              
                                
                                  
                                  
                                
                              
                             
                            
                            
                          
                          
Ik lach even om de foto, hoezo zijn de foto's die zij maakt altijd zo grappig. 
Zelf plaats ik ook nog iets op mn verhaal: