159

                                    

                                          
သခင်လေးလင်းအတွက် လက်ဆောင်
...............................................
"မင်း ခေါင်းကိုက်နေတာလား။" ထိုအချိန်တွင် ယွီဝမ်ထုန်က မြင်းရထားလုံးထဲသို့ ဝင်လာပြီး လင်းကျန်က လက်တစ်ဖက်ဖြင့် နားထင်ကိုနှိပ်နယ်ကာ ရထားလုံးနံရံအားမှီနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
သူကလင်းကျန်၏ဘေးတွင်ထိုင်ကာ လင်းကျန်ကိုရင်ခွင်ထဲပွေ့ဖက်၍ နားထင်များကိုနှိပ်နယ်ပေးသည်။
လင်းကျန်က သူ့ကိုတစ်ချက်သာကြည့်ပြီး မျက်လုံးမှိတ်ထားသည်။
ကနဦးတွင် လင်းကျန်က သူ့ကိုရင်ခွင်ထဲတွင် နာခံစွာဖက်ထားခွင့်ပြု၍ လင်းကျန်က သူ့အားဒေါသမထွက်တော့ဟု ယွီဝမ်ထုန်ထင်လိုက်သော်လည်း သူတိတ်တခိုးပျော်ရွှင်နေစဉ်တွင် လင်းကျန်၏အကြည့်ကသူ့ကို မျက်မှောင်ကြုတ်မိစေသည်။ "ဘာဖြစ်လို့လဲ။" ယွီဝမ်ထုန်ကမေးသည်။
လင်းကျန်က ယွီဝမ်ထုန်၏နှိပ်နယ်ပေးမှုကြောင့် ပို၍သက်တောင့်သက်သာရှိလာကာ ခေါင်းကိုက်ဝေဒနာ သက်သာသွားသည်။ "ကျွန်တော် အချက်အလက်တစ်ချို့ကို အခုလေးတင်သိထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားကို အခုတော့ မပြောနိုင်သေးဘူး။"
ယွီဝမ်ထုန်က ခေတ္တမျှတိတ်နေပြီးနောက် မေးသည်။ "အဲ့ဒါက မင်းဦးလေးပြောလိုက်တဲ့ဟာနဲ့ ဆိုင်လား။"
လင်းကျန်က ရုတ်တရက် မတ်မတ်ထိုင်ကာ သူ့ကိုကြည့်သည်။ "ခင်ဗျား ဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ။"
ယွီဝမ်ထုန်၏လက်များ အတွန်းခံလိုက်ရသည်။ ယွီဝမ်ထုန်က သူ့မျက်နှာပေါ်မှ သတိထားနေသော အမူအရာကိုတွေ့ကာ အနည်းငယ်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပြီး ပြန်ပြောသည်။ "ကိုယ်က ခန့်မှန်းမိရုံပါ။ လွန်ခဲ့တဲ့ရက်ပိုင်းမှာ မင်းက တခြားဆီစိတ်ရောက်နေပြီး အတွင်းအိတ်ကိုလည်း ခဏခဏစမ်းကြည့်နေတာကို ကိုယ်သတိထားမိလို့ ကြက်ကန်းဆန်အိုးတိုးခန့်မှန်းမိတာ။"
သူ့အား တစ်ခုခုက စိတ်ထင့်စေနေသည်ကို ယွီဝမ်ထုန်က အချိန်အတော်ကြာကတည်းကပင် ရိပ်မိနေသည်ကို လင်းကျန်သိလိုက်ရ၍ အနည်းငယ်အံ့ဩမိသည်။
ယွီဝမ်ထုန်က သူအာရုံမထားမိချိန်တွင် စာအိတ်ကိုများ မြင်သွားသလားဟု သူထင်မိခဲ့သည်။ သူ့အမေ၏မျိုးရိုးက အနည်းငယ်သာ အရေးပါနိုင်သကဲ့သို့ လွန်စွာအရေးကြီးသည့်ကိစ္စလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ ဤကိစ္စကို မည်သူ့ကိုမှသိခွင့်ပြုရန် အချိန်မကျသေးချေ။ ယခုအခိုက်အတန့်တွင် သူက ဤကိစ္စကို မည်သူ့ထံမှ အရေးမထားဘဲ မပြောနိုင်ပေ။ ယွီဝမ်ထုန်ကလည်း ခြွင်းချက်မဟုတ်ပေ။