CHAPTER 2

                                    

                                          
CHAPTER 2 
PANGALAWANG araw ng pasok at maagang nagising si Bianca. Nagsuot lamang siya ng simpleng blue denim jeans partnered with blue denim jacket and its beneath is a black fitted sando. Sinuot na rin niya ang simpleng kulay puting sapatos at puting hairband saka binuhat ang bag at pumasok sa eskwelahan. 
Nasa corridor pa lang siya nang mapansing maingay ang paligid. Ayaw na niya sanang makiusyoso pa ngunit ang nadinig ay nakakuha ng kaniyang atensyon. 
“I heard the Head of Administrators got fired.” Rinig niyang sinabi ng babae sa kasama nito.
Kaagad na sinundan ito ng tanong ng kasama nitong babae. “With what reason daw ba, Santhia?” 
“About the 50 thousand money that should be given to the Scholars of the University. Kinurakot daw at ngayon lang nalaman ng may-ari ng school.” 
Agad na pinagpatuloy ni Bianca ang paglalakad nang mapansin siya ng dalawang babae na nakikinig sa usapan ng mga ito. 
Ibig sabihin ay merong talagang nakalaang pera para sa mga scholar? Na totoo ang sinabi ng propesor kagabi? 
Saka lang siya nagising sa diwa nang mayroong pumitik malapit sa mukha niya. Napagtanto niyang si Jake pala ‘yon. 
Napatayo siya ng tuwid, “president.” Bigkas niya sa titulo nito. 
“You’re out in peace. Is there something wrong, Bianca?” Tanong nito. Kung ang iba ay bibigyan na iyon ng malisya pero sa kanilang section ay hindi. Dahil normal lang ang ganoong gesture kay Jake. Kaya nga ito ang napiling Presidente ng klase. 
Umiling si Bianca sa binata, “wala.” Mahinhin na sagot niya. 
Batid niyang hindi ito naniniwala sa sagot niya dahil sa pagtaas ng kilay nito. “You sure?” Nang tumango siya ay hindi na ito muling nangulit pa at sinabayan nalang siya sa paglalakad patungo sa classroom nila. 
Pagkapasok na pagkapasok nila sa silid ay agad silang umani ng mga tukso mula sa mga kaklase. 
“’Yun oh!” 
“Ahem, ahem, nagbibinata na si President oh.” 
“Don’t tell me nililigawan mo si Bianca, President?” 
“Bagay kayo!” 
Oo nga at sinabi niyang wala iyong malisya sa mga kaklase niya, ngunit ang pang-aasar naman ng mga ito tuwing nakikita silang magkasama ay labis pa sa labis. 
Agad namang nagsalita ang binata sa tabi niya. “Don’t think that way, guys. Sumabay lang ako kay Miss Bianca.” Kahit nagsalita na ito ay hindi parin tumigil ang kaniyang mga kaklase sa pag-asad sa kanila kahit na umupo na silang dalawa sa kaniya-kaniyang upuan. 
“What’s with the noise, students?” May kalakasan ang baritonong boses ng binata na kapapasok lamang dahilan para ikatigil ng lahat.
Lahat sila ay napabaling sa bagong pasok na propesor. Napatayo sila at agad na bumati. 
“Good morning, Sir!” 
Naglakad ito palapit sa lamesa sa harapan. “Sit. Care to tell me what you guys are talking about?” Sabi nito pagkalapag ng mga gamit sa lamesa. 
At si Jasmine na dakilang maingay ang nagsalita. “Sir, si Jake at Bianca po kasi ay magkasabay na pumasok. We think na baka may relasyon ang dalawa.” Walang prenong bibig na anito. “Kasi po last year pa 'yan sila, Sir. Hindi nalang magkaaminan eh.” 
Dahil sa sinabi nito ay napasipol ang iba at ang iba naman niyang kaklase ay tinudyo-tudyo sila ni Jake. 
Napapikit na lamang si Bianca dahil ayaw naman niyang magsalita kaagad. Kung ano-ano talaga ang sinasabi mo, Jasmine!