EP106&107(Z)

                                    

                                          
...ေနာက္တေန႕ နံနက္ေစာေစာတြင္,တကၠသိုလ္ဘီမွ
ေက်ာင္းသားေတြကဘတ္စ္ကားေပၚတက္ၿပီး
တကၠသိုလ္Fေက်ာင္းဝန္းထဲသို႔ သြားခဲ့ၾကတယ္။
စုန့္ယန္ကေတာ့ ေက်ာင္းနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ခရီးစဥ္ကို 
အေသအခ်ာ အတိအက်မသိတာမို႔စုံစမ္းရန္လည္း အဆင္မေျပနိုင္ဘဲ ရွိေနတယ္၊ထို႔ေၾကာင့္သူက ဟိုတယ္မွာ
သာေနၿပီးစိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕သာေစာင့္ေနရမည္ပင္။
ညေနပိုင္းတြင္,ေက်ာင္းသားတစ္စုထဲမွာ 
ႏွစ္ေယာက္သုံးေယာက္က ဟိုတယ္သို႔ ျပန္လာၿပီး တတိယထပ္ရွိ ကန္တင္းန္သို႔ တိုက္ရိုက္သြားခဲ့ၾကတယ္။
ရွလင္ က တျခားေသာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြနဲ႕ 
ရင္းႏွီးသူမရွိတာမို႔ ထိုအဖြဲ႕ထဲသို႔လည္းသြားၿပီး ေပါင္းစည္းရန္ မရည္႐ြယ္နိုင္လ်က္သူ႕ပန္းကန္ျပားေလးကို 
ဘဲယူကာ အခန္းတစ္ခုထဲသို႔ သြားထိုင္ ေနလိုက္တယ္။
ခဏအၾကာတြင္,လ်န္က်င္ေဟြ႕ က သူ႕ကိုယ္ပိုင္အစား အစာပန္းကန္နဲ႕အတူ သူ႕ေနာက္ကေနလိုက္ပါလာတယ္။
မေန႕ညက ရွလင္ရဲ႕ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းမႈခံလိုက္ရၿပီး
​ေနာက္,ရွလင္ကို အရင္လို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းလဲ အေရာ မဝင္ရဲဘူး၊အတိအက်ေျပာရမယ္ဆိုရင္,သူ႕ႏွလုံးသားထဲက ေၾကာက္႐ြံ႕မႈေတြရွိေနေပမယ့္ရွလင္ေနာက္ကိုေတာ့ သူလိုက္ ခ်င္ေနတုန္းဘဲ။
အတူမစားခင္ သူကဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ ေမးလိုက္တယ္။
"ရွ...စီနီယာရွ....ကြၽန္ေတာ္ဒီမွာထိုင္လို႔ရလား ?"
ရွလင္က အခန္းထဲရွိ ေလးေထာင့္စားပြဲ နဲ႕ 
ထိုင္ခုံေလးလုံးကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္၊
အခန္းထဲ ထိုင္ခုံလြတ္ေတြရွိေနရက္နဲ႕ 
ထိုင္ခြင့္မေပးဘူးဆိုရင္ သူ႕ဘက္က 
ယုတၱိမတန္ဘူးျဖစ္ေနမယ္။
'ရပါတယ္ "
လ်န္က်င္ေဟြ႕အလြန္ဝမ္းသာသြားၿပီး သူ႕ေရွ႕တြင္႐ႊင္လန္းစြာ နဲ႕ ဝင္ထိုင္လာတယ္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အျခားတစ္ဖက္စားပြဲမွ ေက်ာင္းသားေတြက တကၠသိုလ္Fအေၾကာင္းကိုအားတက္သေရာ ေဆြးေႏြး
​ေနၾကတယ္၊သူတို႔ နိုင္ငံျခားကို ေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ တ႐ုတ္စကား ျဖင့္ ေျပာေနတာမို႔ သူတို႔ အသံက်ယ္ေနရင္ေတာင္ ေဘးရွိ လူေတြထဲမွ သူတို႔ေျပာတာကို နားလည္နိုင္မွာ
မဟုတ္ဘူးေလ။