Chapter 87

                                    

                                          
Pasimple akong napalunok nang marinig ang boses ng animal na mahilig mang-torture sa nobela. Kung boses niya palang ay hindi na mapakali ang kaluluwa ko, paano pa kaya ngayong nakaharap na siya sa'kin diba?! 

"Carnelia, hinga ka lang! Huwag mong ipahalatang kinakabahan ka sa animal na 'to!" 

Geez! Sino ba naman ang hindi kakabahan kapag yung doctor mo ay may hawak-hawak na scalpel sa kamay habang pinaglalaruan ito? Idagdag mo pa na gabi na ngayon at medyo madilim na sa kwarto ko dahil nakapatay ang ilaw. 

Aiya. Bakit naman kasi ang dilim palagi ng kwarto ko kapag napupunta ako sa hospital? Ano yun nagtitipid ng kuryente? 

Napailing na lang ako sa naisip na kalokohan nang makitang ang pagkunot ng noo ni Alexio. Siguro napansin niyang may malalim akong iniisip dahil hanggang ngayon ay nakatingin pa rin ako sa mukha niya. 

Well, hindi ko naman sinasadyang mapatagal ang titig ko sa kaniya. Sadyang marami lang akong katanungan ngayon sa isip ko na nagpapabaliw sa'kin. Aish! Ano nga ulit ang tinanong niya sa'kin kanina? 

"Don't stare too much." Nakangisi na namang sabi ng animal habang inaayos ang salamin nito sa mata. 

Napaayos tuloy ako ng upo sa narinig. Hindi rin naman kasi mapagkakaila na talagang malakas ang appeal nitong si Alexio. Idagdag mo pa ang suot niyang white coat na lalong nagpagwapo sa kaniya. 

Tsk! Kung hindi ko nga lang siya kilala sa nobela ay maiisip ko na mabuti siyang doctor. Yung tipong crush ng mga nurses at ng mga pasyente sa hospital. Ganoong vibe ang makikita mo sa aura niya. Yun nga lang may nakakakilabot na hobby. In conclusion, he's so scary! 

"Dr. Virion, it's you..." Nakangiti kong sabi habang pinapakita pa rin ang gulat sa mukha. Kung tutuusin ay totoo naman talaga na nagulat ako na may mamamatay-tao na doctor sa harap ko no!

"Yeah, you seem surprised." Sabi pa niya na nakatingin sa hawak nitong papel. 

"Well, it's normal. You're a prominent doctor, so I didn't expect you to be here since my situation is not that critical." Sabi ko na lang habang pinipilit ang sarili na mapangiwi. 

Hindi ko kasi matanggap na may animal na naman akong poproblemahin. Isa pa, bakit ba siya nandito? Iilang sugat lang naman ang natamo ng katawan ko. Hindi din naman ako mamamatay na. Kaya anong meron at itong animal pa na 'to ang gumamot sa'kin? 

Aiya! Kahit pa na nakaka-feeling special ang peg ko ngayon ay hindi pa rin ako natutuwa na kailangan ko na namang umarte! Alam mo yung nabubugbog ka na dahil kailangang nasa role ka pa rin, tapos ngayon ay aarte ka naman dahil may human lying detector sa harap mo? 

"Geez! This is so stressful! I need my daddy... P--pfft! Ehem! Ehem! Saan mo nahugot yan, Carnelia?!" 

Napatingin na lang ako kay Alexio nang masalita siya. Pagkatapos kong marinig ang mga sinabi niya ay gustong-gusto ko na talagang upakan si Lieutenant dahil sa problemang binibigay niya sa'kin. Aish!