Part 24

                                    

                                          
Unicode...
လှကြည်သာပြန်သွားတာနဲ့ ​ဒေါ်စိန်ညို သားဖြစ်သူအခန်းထဲကို​မွှေ​နှောက်ရှာတယ်။ ​ဒေါ်စိန်ညို့ဆု​တောင်း​တွေမပြည့်ရှာပါဘူး။ ဗီရိုအ​နောက်ထဲက ထွက်လာတဲ့ မိန်းမအသုံးအ​ဆောင်​တွေဟာ ​ဒေါ်စိန်ညို့ကို ပြက်ရယ်ပြုတယ်။ 
​ငါ့သား​လေးဟာ အ​ခြောက်တဲ့။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဂရုတစိုက်သွန်သင်ပြီး လူ​တော်လူတတ်က​လေးဖြစ်​အောင် ပျိုး​ထောင်​ပေးခဲ့တဲ့ က​လေးဟာ သူများ​တွေ​လှောင်ကြ​ပြောင်ကြ နှိမ့်ချကြတဲ့ မိန်းမလျာတစ်​ယောက်တဲ့လားကွယ်။ ငါဘာ​တွေများအသုံးမကျခဲ့လို့ ငါ့သား​လေး အခုလိုဖြစ်ရတာလဲ။ ငါတို့လင်မယားနှစ်​ယောက် ဘာ​တွေများလိုအပ်ခဲ့လို့လဲကွယ်။ 
​ဒေါ်စိန်ညို ရင်ဘတ်ကိုနာနာထုပြီး ငိုတယ်။ ယူကျုံးမရပါပဲ ​သား​လေးရယ်။ နှ​မြောလိုက်ပါဘိ သွေးသစ်ညိုရယ်။ မင်း ဒီမ​အေ့မျက်နှာ မ​ထောက်​ လုပ်ရက်တယ်။ 
တစ်​နေ့လုံး​ဒေါ်စိန်ညို အငိုမရပ်...။ ​ည​နေ​စောင်း​တော့ ​သွေးသစ်ညိုအိမ်ပြန်​ရောက်တယ်။ အိမ်ထဲဝင်လိုက်ကတည်းက မ​ကောင်းတဲ့အ​ငွေ့အသက်​​တွေရ​​နေတယ်လို့ ခံစားရတယ်။ ​မေ​မေ့ကိုလည်းမ​တွေ့။ ခါတိုင်းဆို ညိုပြန်​ရောက်ရင် ​မေ​မေက ငါ့သား​လေးပြန်လာပြီလားဆိုပြီး နှုတ်ဆက်​ဖော်ရတယ်။ 
ညို အခန်းထဲကိုဝင်ခဲ့​တော့ ညို့ကုတင်​ပေါ်​ခေါင်းငုံ့ထိုင်​နေရှာတဲ့​မေ​မေ့ကို​တွေ့တယ်။ ညို့ရင်ထဲ ထိတ်ခနဲ။ ​မေ​မေ့လက်ထဲမှာ ညို့ရဲ့အထုပ်က​​လေး​လေ။ 
"​မေ​မေ" 
ညို ခပ်တိုးတိုး​ခေါ်​တော့ ​မေ​မေက ​မော့ကြည့်တယ်။ အလို... ​မေ​မေ့မျက်လုံး​တွေနီရဲ​​နေတာပဲ။ ပါးပြင်မှာလည်း သနပ်ခါးက ဟိုတစ်ပျက် ဒီတစ်ရာနဲ့။ 
​"မင်း မိုက်လွန်းတယ် ​သွေးသစ်ညို!" 
​​မေ​မေ့ဆီက အသံတင်းတင်းထွက်လာပြီးတဲ့​နောက် ညို့ကို လက်ထဲကအထုပ်နဲ့ ပစ်​ပေါက်တယ်။ 
"ငါ့မှာ​​တော့ အရပ်ထဲ​ပြော​ကြတာ​တွေကြားတိုင်း ငါ့သားက​ ဒါမျိုးမဟုတ်ဘူးဆိုပြီး တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ ​ခေါင်း​မော့ရင်​ကော့​နေတာ... အခု​တော့ အခု​တော့"