CHAPTER 31: Troy's POV- letting go

                                    

                                          
Troy's POV
"Sara tara na!" Sigaw ko bumaba na ito ng hagdan. "Eto na po nay, lets goo" masayang sabi nito, mamimiss ko ang mga ngiti mong yan.
Gusto niya ray mag motor kaya motor ang ginamit ko ngayon, tinulungan ko naman siyang isuot ang helmet at sumakay na ito.
"First stop museum!" Sigaw nito tumawa naman ako "museum it is!" Nag simula na akong nag maneho papunta sa museum "humawak ka jan baka mahulog ka, wala akong pamalit sa boyfriend mo" sabi ko 
She wrapped her hands around my waist at sinandal ang ulo sa aking likod. 
//////
Pumasok na kami sa loob "wow ang ganda, tignan mo troy oh" turo niya sa isang painting. 
"That painting is called The nightmare" sabi ko tumingin naman siya sa akin she looks interested 
"The nightmare is inspired by unrequited love and a tortured soul. Fuseli had fallen in love with a friend's daughter, and became obsessed with having her. She refused his marriage proposal, and instead married someone else. Many believe The Nightmare depicts Fuseli's unresolved feelings for his lost love and his darkest desires." I added
"i never knew you were good with this art stuff" sabi niya 
Ah! Sakit ng tiyan ko "s-sara wait ka lang dito ha cr lang ako" tumango naman ito kaya pumunta na ako ng banyo
Napahawak naman ako sa sink sa sakit. "Freaking stop this pain please Lord i beg you" mahina kong sabi. Buti nalang at walang masyadong tao
I forgot to bring some water, bahala na. I took the bottle of gamot out from my sling bag at kumuha ng isang capsule at ininom ito.
I clenched my fist, ang sakit sobra. 
Bumalik na ako dun baka kung ano pa ang mangyari sa kanya. 
"Sara! Where to next?" Pilit kong ngumiti sa kabila ng sakit na nararamdaman ko.
"Hmmm kain? Jollibee tayo troy" masaya niyang sabi "sge tara" sabi ko at lumabas na kami ng museum. Nag tungo naman kami sa Jollibee 
.....
"Ms. Isang Burger steak tapos Chicken with fries na lahat po" sabi ni sara, nakatingin lang ako sa kanya.
"Tara" tapos na pala siyang mag order, nag hanap na kami ng bakanteng upuan at umupo na. Na seve na nung waiter ang order kaya kumain na kami, she looks so happy.
"Kamusta kayo?" Tanong ko sa kanya, tapos na akong kumain. Wala kasi akong gana masakit yung tiyan ko "okay naman" naka ngiti niyang sabi
"Sara" tumingin naman ito sa akin habang kinakagat yung buto ng manok "hmm?" 
"Take care of your heart ha, pag sinaktan ka niya andito lang ako para sayo. At kung mawala man ako, just know hindi ka parin nag iisa babantayan parin kita." Sabi ko
"Hoi troy ikaw ha wag ka ngang ganyan, May promise pa tayo noh magiging rich tito kapa ng anak ko soon hahaha" tumawa naman ito, sana nga sara maabutan ko pa ito.
"Oo nga noh hahaha" pilit akong tumawa. Ayaw ko pang mamatay, gusto ko pa siyang makitang masaya. I want to see her happy in life, cause she deserves it.
I received a text "okay na" sabi nung lalaki. 
"Sara lets go? Tapos kana bah?" Tanong ko sa kanya "yes san tayo next?" Masaya niyang sabi 
"Kay nanay tessa, kain tayo mais con yelo!" Excited kong sabi. "Hala sige! Tara" nauna na ito lumabas, pag pagkain nga naman. 
Sumakay na kami sa motor at nag maneho na ako papunta kila nanay tessa. "Woohooo" sigaw ni sara "hoi humawak ka nga baka mahulog kapa jan" sigaw ko
"Hayaan mo na! Ang ganda ng mga tanawin!" Masaya niyang sabi. Mas maganda ka binibini
..............
Andito na kami..."oh troy asan sila nanay? Bat walang tao rito?" Tanong niya. I put some blindfold on her eyes "hoi anong ginagawa mo?" Tanong nito
"May surprise ako para sayo, wag kanang umangal babae tara na" sabi ko at nag tungo kami sa dagat 
"Hoi infairness ha cute tung pa surprise mo may pa blindfold kapang nalalaman" sabi niya at tumawa, tumawa naman ako
"Were here!" Sabi ko at tinanggal ang blindfold. Nagulat naman ito sa kanyang nakita "bong?" Naiiyak niyang sabi 
Humarap naman ito sa akin "hoi ano to?" Sabi niya at umiyak na nga "surprise best friend!" Nakangiti kong sabi. 
"Troy.." lumapit ito sa akin at yumakap niyakap ko naman ito pabalik. Humiwalay na ako sa yakap 
"Go, he's waiting for you" i smiled, but deep inside i wish it was me. "Troy" ngumiti ito "salamat" she said "sige na naghihintay na siya oh, basta ha chismis natin" tumawa ako.
Tinulak ko na siya lumingon naman ito sa akin 
"Sige na" tumakbo na siya papunta kay mr. Marcos.
I think when you really care about that someone, you truly want what's best for them. You smile when they laugh, celebrate their wins and suffer together through the losses. You adore the moments you share and give them enough space to be free. 
But part of wanting what's best for another May involve accepting that your paths are no longer intertwined. Its not to say that the moments you had aren't real, but rather coming to terms with inevitable truth that sometimes showing someone how much you love them means letting them go.
Sara, be happy.  
I will always love you. 
Even from a distance.
Even in the arms of someone else, i will love you till i ran out of breath.