15. မို႐ႊမ္မင္ ျငင္းပယ္ခံရသည္

                                    

                                          
မိုဟြာဝမ္က သူ႕ေခါင္းကို လွည့္ၿပီး မို႐ႊီတုန္းအားၾကည့္ကာ သူမ၏သေဘာထားကို ေျပာေစခ်င္ပုံရသည္ ။  
အျပစ္ကင္းစင္ၿပီး ႐ွက္႐ြံ႕ေသာ အျပဳံးတစ္ခု သူမမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ခ်က္ခ်င္းေပၚလာခဲ့သည္။ သူမသည္ လက္ကိုင္ပုဝါကို လွည့္ကာ ခ်ိဳသာစြာ ေျပာလိုက္သည္။  
"ေဖေဖ၊ အဖြားက စိတ္ပူၿပီး သမီးအတြက္ ႏို႔ထိန္း နန္နီေတြကို စိတ္ႀကိဳက္ေ႐ြးေပးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ သူတို႔ေတြက နန္းေတာ္ကျဖစ္ၿပီး အျပင္မွာေတြ႕တဲ့ သူေတြထက္ ပိုေကာင္းလို႔ အဖြားက တုန္းအာအတြက္ စဥ္းစားေပးတာျဖစ္မယ္ ။ သမီး ရက္အနည္းငယ္အတြင္း က်င့္ဝတ္ေတြကို သင္ယူလိုက္ပါ့မယ္ ။"  
သူမရဲ႕ ေလသံက ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျဖစ္ေနေလသည္ ။ ဖေယာင္းတိုင္မီးသည္ သူမ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေတာက္ပစြာ ထြန္းလင္းေနၿပီး အလင္းေရာင္ထဲတြင္ သူမသည္ အထူးသျဖင့္ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ၿပီး ခ်စ္စဖြယ္ျဖစ္ေနပုံရသည္။  
သူမေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ ခ်င္းယြီဖန္က အျပဳံးမပ်က္ဘဲ သူမကို ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ စီမာလင္းရန္သည္ သူမ၏ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ မ်က္ႏွာေလးကို မွင္တက္စြာ ၾကည့္ေနသည္။  အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ သူ႕ႏွလုံးခုန္သြားသည္။  
ေဘးတြင္ထိုင္ေနေသာ အေဒၚဖန္သည္ အဆိပ္ေတာက္ေတာက္ေတာက္အၾကည့္ျဖင့္ သူမကိုၾကည့္ေနသည္။ 
"ဒါဆို ဒီလိုပဲ့သတ္မွတ္ၾကတာေပၚ့ ၊ ရက္အနည္းငယ္ၾကာလို႔ ျပန္လည္သက္သာလာၿပီးရင္  ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္ေတာ္မွာ မင္းအဖြားကို သြားၾကည့္ပါဦး။ သခင္မႀကီးရဲ႕ ေ႐ြးခ်ယ္မႈက သဘာဝအတိုင္းမွန္ကန္မွာပါ..." 
မိုဟြာဝမ္က သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။ သူသည္ ကြယ္လြန္သြားေသာ ဇနီးသည္အား ေတြးေတာကာ အျပစ္႐ွိသလို ဝမ္းနည္းပူေဆြးျခင္းကိုလည္း ခံစားခဲ့ရသည္။  
သူသည္ သူ႕မိန္းမႏွင့္တူေသာ မို႔႐ႊီတုန္း ၏မ်က္လုံးမ်ားကို ၾကည့္လိုက္သည္။ မို႔႐ႊီတုန္း ကို သူၾကည့္ပုံက ပိုလို႔ေတာင္ စူးစူးရဲရဲ ျဖစ္လာသည္ ။  
"အေဖ၊ မင္အာက တတိယညီမနဲ႔အတူ အဖြားဆီကို သြားလည္ခ်င္ပါတယ္။ အဖြားနဲ႔လည္း က်င့္ဝတ္ေတြ သင္ယူခ်င္တယ္၊ ညီမနဲ႔အတူ လိုက္သြားတဲ့အခါ အနာဂတ္မွာ ညီမရဲ႕ နာမည္ဂုဏ္သတင္း ေကာင္းမြန္လာမွာပါ!"