[21]

                                    

                                          
UNICODE
အပိုင်း (၂၁)
ခုတလော သခင်လေးက အရမ်းစိတ်ဆတ်နေတာ။ ငါ အိမ်ပြန်တာ နည်းနည်းလေးနောက်ကျတာနဲ့ ငါ့ကို သံသယဝင်ရော။ အိပ်ယာပေါ်က ငါ့စွမ်းဆောင်ရည်တွေ နည်းနည်းကျသွားရင်လည်း ငါ့ကို သံသယဝင်ပြန်ပြောရော။ ငါလေးခမျာ သူ့သံသယတွေဖျောက်ပစ်ဖို့ ညသန်းခေါင်အထိ အိပ်ယာပေါ် နပန်းလုံးပေးရတယ်။ အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ငါလည်း နည်းနည်းမောတာပေါ့။
အစကတော့ ငါတွေးမိပါသေးတယ်။ ငါတို့ရဲ့ကိုင်းကျွန်းမှီ၊ကျွန်းကိုင်းမှီဆက်ဆံရေးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းလုပ်ဖို့ အချိန်နည်းနည်းယူသင့်သေးတယ်ဆိုပြီး။ ဒါပေမဲ့ တစ်ပတ်ဆက်တိုက် ညဘက်တွေ သီချင်းထထဆိုနေရတော့ အဲ့အဆင့်ကို ကျော်လိုက်ရတော့တယ်။ ငါ အချိန်ယူပြီး စဥ်းစားတာက အရေးမကြီးဘူး။ တကယ်အရေးကြီးတာက ငါ့ကျန်းမာရေးပဲ။
ငါ သခင်လေးကို လက်ထပ်ချင်တယ်လို့ ပြောလိုက်တော့ သခင်လေးတစ်ယောက် ကြက်သေသေနေတာ အကြာကြီးပဲ။ နောက်တော့ သူ့အခန်းထဲ​ ပြေးဝင်သွားပြီး နှစ်နာရီနီးပါး တံခါးပိတ်ပြီး နေနေတော့တယ်။ သူ အခန်းထဲက ထွက်လာတော့ မျက်လုံးနှစ်ဖက်လုံး မက်မွန်သီးတွေလို ဖူးယောင်နေတာ။ လက်ထဲမှာလည်း စက္ကူနီအထပ်လိုက်ကြီး။
~~~~~~~~~~~~~~~~
ZAWGYI
အပိုင္း (၂၁)
ခုတေလာ သခင္ေလးက အရမ္းစိတ္ဆတ္ေနတာ။ ငါ အိမ္ျပန္တာ နည္းနည္းေလးေနာက္က်တာနဲ႔ ငါ့ကို သံသယဝင္ေရာ။ အိပ္ယာေပၚက ငါ့စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြ နည္းနည္းက်သြားရင္လည္း ငါ့ကို သံသယဝင္ျပန္ေျပာေရာ။ ငါေလးခမ်ာ သူ႔သံသယေတြေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔ ညသန္းေခါင္အထိ အိပ္ယာေပၚ နပန္းလုံးေပးရတယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ငါလည္း နည္းနည္းေမာတာေပါ့။
အစကေတာ့ ငါေတြးမိပါေသးတယ္။ ငါတို႔ရဲ့ကိုင္းကၽြန္းမွီ၊ကၽြန္းကိုင္းမွီဆက္ဆံေရးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္နည္းနည္းယူသင့္ေသးတယ္ဆိုၿပီး။ ဒါေပမဲ့ တစ္ပတ္ဆက္တိုက္ ညဘက္ေတြ သီခ်င္းထထဆိုေနရေတာ့ အဲ့အဆင့္ကို ေက်ာ္လိုက္ရေတာ့တယ္။ ငါ အခ်ိန္ယူၿပီး စဥ္းစားတာက အေရးမႀကီးဘူး။ တကယ္အေရးႀကီးတာက ငါ့က်န္းမာေရးပဲ။
ငါ သခင္ေလးကို လက္ထပ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သခင္ေလးတစ္ေယာက္ ၾကက္ေသေသေနတာ အၾကာႀကီးပဲ။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔အခန္းထဲ​ ေျပးဝင္သြားၿပီး ႏွစ္နာရီနီးပါး တံခါးပိတ္ၿပီး ေနေနေတာ့တယ္။ သူ အခန္းထဲက ထြက္လာေတာ့ မ်က္လုံးႏွစ္ဖက္လုံး မက္မြန္သီးေတြလို ဖူးေယာင္ေနတာ။ လက္ထဲမွာလည္း စကၠဴနီအထပ္လိုက္ႀကီး။
~~~~~~~~~~~~~~~~