Chapter 34 🌅☀️⛵⛵

                                    

                                          
Mishel dhe Gabriela ndodhen ne varke dhe ai po e meson Gabrielen te peshkoje.
Te dy duke shume te qeshur dhe po e shijojne udhetimin,ata kapin disa peshq dhe Misheli hyn ne kuzhine ti skuq ndersa Gabriela e ndihmon duke bere nje sallate.
Dalin tek varka dhe aty hane dreke,Misheli hap veren,mbush gotat dhe bejne gezuar.Te dy e shijojne dreken nen rrezet e diellit dhe zhurmes se detit ku mbizoteron nje qetsi e thelle.
Misheli e pyet Gabrielen per jeten e saj para se te vinte ketu dhe ajo i tregon se njohu nje djal dhe ai e braktisi ne altar por nuk i tregon emrin.
Mishel: "Dhe skeni pasur me kontakte me te qe ateher?"
Gabriela: "Jo fare,di se ndodhet ne Amerik,dhe se kishte tekefonuar dje ne shtepi por une nuk ndodhesha."
Mishel: "Me vjen shume keq ! "
Gabriela: "Ska gje me mire qe nuk ndodhi,shyqyr qe mesova ne kohe se cfare plehre ishte dhe nuk perfundova me te."
Mishel: "Ai nuk ju meriton! Ju jeni shume femer per ate dhe ai pak burre per ju"
Gabriela: "Mishel me fol me ti! Mos mu drejto me ju"
Mishel: "Por zonje ju jeni..."
Gabriela: "Mu drejto ne njejes okej!"
Mishel: "Mire pra Gabriela" dhe qeshin te dy.
Ne ate cast e telefonon Amar dhe ajo pergjigjet.
Gabriela: "Alo?"
Amar: "Zonje me falni nese ju shqetesoj por isha ne merak pasi nuk ju gjeta ne shtepi."
Gabriela: "Po kam pak pune tani jam e zene,cfare doje?"
Amar: "Eeee...besoj i pate lulet qe ju dergova ne mengjes?"
Gabriela: "Po i pash,shume faleminderit por skishe pse beje dicka te till Amar,mua nuk me terheqin keto gjera!" 
Sa degjon emrin e Amarit Misheli ngre koken dhe sheh Gabrielen.
Gabriela: "Amar,te falenderoj por nuk e di nuk te jap dot fjalen nese do e pranoj ftesen tende per darke.Tani me duhet ta mbyll,mirupafshim!"
Mishel: " Shume i bezdisur ai."
Gabriela: "Ai po perpiqet tme bej per vete por e ka te kote."
Mishel: "Dmth ju nuk jeni te dashur?"
Gabriela: "Sigurisht qe jo! Une nuk dua asnje lidhje dashurie.Nuk besoj me ne asnje mashkull"
Mishel: "E kuptoj. E di qe ne te dy kemi nje karakter? Prandaj nuk shkojm sepse jemi te dy kokforte " 
Gabriela qesh dhe pas nje qetsie disa sekonda ajo e sheh dhe e pyet: "Po ajo kamarieria eshte vertet e dashura jote?"
Mishel: "Joo! Ajo eshte vetem nje shoqe asgje me shume!"
Gabriela i tregon se u zu para kompanis me te dhe se ajo i tha se do takonte te dashurin.Misheli qesh dhe nderrojne tem.
Pasi mbarojne dreken rin te dy tek timoni i varkes dhe Gabriela shijon aromen e detit.
Keshtu kalojne kohen bashke deri ne mbazdite dhe shkojne per ne shtepi me makinen e Gabrieles.Ajo e le Mishelin tek shtepia dhe cunat i shohin ata bashk te dy dhe habiten.
Gabriela: "Faleminderit per kete dit te bukur kapiten! U kenaqa shume vertet!"
Mishel: "Edhe une u kenaqa,shpresoj te kalojm sa me shume caste te tilla!"
Te dy shihen ne sy duke buzeqeshur te ngrire.Mishelit nuk i iket.
Gabriela:" Ik tani!" i thote duke qeshur.
Mishel: "Po,po u hutova per pak" tenton te dal nga makina dhe ndalon prap.
Mishel: "Shoke?" i thote duke i zgjatur doren. Gabriela e sheh e hutuar dhe pastaj buzeqesh dhe i jep doren: "Shoke!"
Ai largohet dhe ajo iken per ne shtepi.
Misheli takon cunat ne rruge dhe futen ne shtepi.
Santiago: "Kapitenn mund te na shpjegosh pak cpo ndodh?"
Lolo: "Cfaree ndodhi na thuajj?? U zute prapp? Kishte ndonje problem?"
Mishel: "Qetesohuni cuna! Nuk ka ndodhur asgje! "
Kristian: "Ateher cfare kerkoje me shefen ti ne makine dhe aq te qeshur?"
Mishel: "Do jua them por mos e beninte madhe,nuk ka asgje okej!"
Cunat: "Ehee,jepi!"
Mishel: "Une dhe Gabriela shetitem me varke,peshkuam hengrem dreke dhe shijuam qetsin e detit dhe rrezet e diellit."
Cunat habiten.
Lolo: "Joooo,jooo e pamundur! Me pickooo Santiii me picko,sjam ne enderr apo jo?"
Santiago : "Pusho budalla! Kapiten vertet e ke? Ti dhe shefja...ju te dyy.. Uauu e pabesushme."
Kristian: "Mishell!! Me shiko ne sy!"
Misheli e sheh ne sy .
Kristian: "Mos po bie ne dashuri me shefen ti?"
Gabriela shkon ne shtepi duke buzeqeshur dhe dado Roza e ve re dhe e ndjek lart ne dhome.
Gabriela futet ne dhome dhe shtrihet ne krevat duke qeshur dhe duke menduar Mishelin.Dadoja hyn dhe e pyet: "Nga se vjen kjo buzeqeshje ne fytyren tende?"
Ajo trembet dhe i thote: "Ahh dado me trembe! Asgjee nuk jam e qeshur une jam si gjithmon"
Dado: "Aha posii! Kujt i thua ti keto? Une te njohe shume mire. Po i ngjisje shkallet duke qeshur dhe ishe futur ne mendime saqe sme vure re fare mua si hu aty para."
Gabriela: "Jo dado thjesht kalova nje dite relaksi ne det dhe kaq,thjesht ndihem shume mire sot."
Dado: "Me ke e kalove diten? Mos ke njohur ndonje djale?"
Ajo e sheh ne sy dhe i thote: "Jo ska lidhje,isha vetem me ke do jem une"
Dado: "Ketu erdhi Amar Sardenja te kerkonte,te kishte sjelle dhe lule.Sa te bukura qe ishin i vura ne nje vazo me uje"
Gabriela: "E di me mori ne telefon,me ftoi per darke por nuk ma ka qefi te shkoj."
Dado: "Hiii,ai duket qe ka rene ne dashuri me ty vajz,duket shume djal i mire ,pse nuk e pranon?"
Gabriela kthehet serioze: "Dadoo!! Dashuria nuk eshte per mua! Nuk dua te njoh asnje djal! Te lutem mund te me sjellesh nje kafe dua ta shijoj ketu ne dhome".
Dado: "Si te duash! Ta sjell une menjeher"
Pasi largohet dado Roza ajo mendon Mishelin duke buzeqeshur pastaj kthehet serioze <<Cfare po te ndodh keshtu? Cfare po ndodh me ty? Kontrolloji ndjenjat Gabriela,sduhet te biesh ne dashuri!>>