Kabanata 52

                                    

                                          
KABANATA 52 :: ANGEL
Gustuhin ko mang humingi ng tulong kay Nana Maring, hindi magawa dahil natatakot akong madamay pa siya. Baka siya ang pag-initan ng mga magulang ko lalong-lalo na ni Mama. Masyado na siyang matanda para doon.
Nahigit ko ang paghinga nang umihip ang malakas na hangin habang naglalakad ako. The temperature is gradually decreasing every minute kaya naman nagmadali ako sa paglalakad kahit hindi ko alam kung saan pupunta.
Malamig ang paligid at dahil nakasuot lamang ako ng bodycon dress sa kalagitnaan ng gabi ay wala akong nagawa kundi yakapin ang sarili. Some people looked at me, I don't know if they're amazed or what while I'm nearly freezing.
May inn naman siguro o hotel sa malapit, baka doon na lang ako magpalipas ng gabi dahil kaunti lang naman ang pera ko, hindi ko alam kung kaya ko bang magstay ng dalawang gabi kaya bukas ay baka magplano na ako kung anong gagawin.
Dinala ako ng aking mga paa sa isang simbahan. Ilang kilometro lamang ang layo noon sa bahay namin at sa wakas ay nakaramdam din ako nang kaginhawahan habang papasok doon. Hindi iyon kalakihan pero tahimik ang lugar. 
Sa gilid ay may dalawang madre na nakaluhod kaya ganon din ang ginawa ko.
I kneeled and looked at the cross.
Agad na namintana ang luha sa mata ko.
Hindi ako eksaktong maka-Diyos o palasimba na tao. Actually I attend mass occasionally. Meaning it's rare like thrice a year or so. Bihira din akong magdasal pero natagpuaan ko ang sarili kong tahimik na umiiyak habang ikinikwento ang lahat sa Kanya.
"Lord bakit ganon? Hindi mo ba ako favorite? Masama ba akong tao? Bakit favorite mo sila? Kase ako simula pagkabata ginawa ko naman lahat nang gusto nila. Mag-aral, nag-aral ako. Maging masunurin, naging ganon ako kahit pa nga minsan ayoko na. Kaya ko namang pasayahin sila bakit nila ako iniiwan? Bakit pa sila dumating kung ganito pala kasakit kapag umalis sila?"
I sobbed and closed my eyes.
Mas nararamdaman ko ngayon ang panlalambot ng tuhod at labis na panghihinang hindi ko ininda kanina habang naglalakad.
"Diba sabi nila kausapin ka kapag may problema, kaya eto ako... Alam mo ba? My husband cheated on me. His mom is very nasty and I think I... I killed her. Am I bad? My dad just told me to go away indirectly. Can you believe that? My own dad? My own family betrayed me by the way. Cool right? Another fantastic plot twist, wala akong ibang pupuntahan. Ikaw lang. Tatanggapin mo ba ako?" my voice broke because of the last sentence.
I'm here, begging you to take me in.
My eyes watered once again after I opened my eyes.
"Tanggapin mo na ako. Mabait ako... Please?- Aww! Uhh!"
I grunted because of a searing pain inside my stomach. It was beyond painful at hindi ko ma-pin point kung saan yun eksakto.
I waited for the pain to subside pero bawat segundo ay parang mas tumitindi ang sakit niyon na parang may pinupunit na laman sa loob ko.
To my horror I saw blood flowing from my thighs down to my legs.
"Oh God... Help! Somebody please I'm bleeding!" I screamed, terrified.
I can't die! Somebody help! Hindi pa ako handang mamatay, my life is still a mess and I can't die like this.
Napadaing ako lalo dahil sa sakit. Halos hindi na ako makahinga habang iniinda iyon. I can't supress my pleads and screams.
And after that, everything went black
My head felt very light the moment I wake up. I'm clueless kung anong oras na o kung nasaan ba ako.