Chapter 48

                                    

                                          
Criza's POV
"Ano pare? Makinis diba?"I look at the two men infront of me as my eyes started ti water all over again. 
Nakangising tumingin sila sa akin. 
"Oo nga pare, pwedeng-pwede nang pagsawaan,"halakhak pa nung isa at hinimod ng titig ang buo kong katawan.  I can't do anything. I am just a kid who's tied here in this dark room. Ni hindi ko magawang sumigaw dahil sa sobrang pag-iyak. What more worse, my bestfriend is not waking up.  Since we got here, hindi parin siya gumising at sobra na akong natatakot sa pwedeng mangyari sa amung dalawa.  
Mabilis akong nagpumiglas nang simulan nang haplusin nung isang lalaki ang hita ko. 
"Ang kinis pare, halatang anak mayaman,"he said like a maniac.  
"Teka naman pare, baka mapahamak tayo nito.  Kabilin-bilinan pa naman ni boss na wag gagalawin ang mga batang to,"sabi nung isa na parang manyak ding nakatitig sa akin. Gusto kong sumigaw, gusto kong sabihin na wag,  pero ni isang salita ay walang lumabas mula sa aking bibig 
"Hindi yan pare, mabilis lang naman.  Makatikim lang nama sana ng isang sariwa." Mas lumakas ang hikbi ko,  I can feel their hands all over my body. This..this is terrible. 
"Aning ginagawa niyo sa kanita?!"napatingin ako sa nagsalita,  mas lalo akong naiyak nang makitang gising na si Drick.  Masamang-masama ang tingin na pinukol niya sa dalawang lalaking humihipo sa aking katawan.  
"Pare gising na ang isa, tawagin mo na si boss,"sabi nung isang lalaki.
"At ano?  Iiwan kita dito? Ayoki nga, sosolohin mo lang tong batang to,"umiling yung lalaking nakatitig lang sa amin.  Humalakhak naman yung isa. 
"Edi bilisan nalang natin,"ge laughed at nagsimula na naman silang hipuan ako.  I tried my very best para lang ilayo sila sa akin pero hindi parin sapat.
"Nga hayop kayo, butuean niyo siya,"rinig kong sigaw ni Drick kasabay ng pagbagsak ng isang lalaki sa sahig.  
"Aba, gag* kang bata ka ah!"
"Drick!" I shouted as I saw his body hit the ground. Nilapitan siya bg dalawnag lalaki at sinimulang sipain. 
"N-no..please stop.. Stop it!"I was shouting while crying.  I don't know wgat should I do, I can't look.  I can't look while they are beating my bestfriend right infrint of me.  "HELP! PLEASE, HELP US!"I shouted and shouted, paulit-ulit lang hanggang sa makarinig ako ng sunod-sunod na putok ng baril.  
I gasped as I saw the two men, beating Drick were already on the ground. A-are they dead? 
"Mga inutil! Ang sabi ko bantayan niyo! Hindi ko sinabing bugbugun niyo ang batang to!  Paano ko makukuha ang pera_"I can't hear whatever tgat man were saying. Lumuluha kong tinitigan si Drick na ngayon ay wala na namang malay.  He have too many bruises, from his face, to his shoulder. Napakagat ako ng labi, as I started shaking.
'He's not dead, right?' Umiling ako ng paulit-ulit, 'No, he's not. Of course, hindi naman niya ako iiwan dito.' I closed my eyes, all of the sudden, the place were all blurry.  
"Drick!"I whispered as the darkness filled me up. 
*****************
'Drick, anong gagawin natin? Natatakot ako,' I look at him crying.  Nandito parin kami sa loob ng isang madilim na bodega. I almost got raped by those goons who abduct us at hanggang ngayon ay wala parin kaming alam kung bakit kami nandito.  I heard that some of those guys were talking about money and also they have someone who they called boss.  I don't understand but we are in danger.