Η πρώην? Νυν?

                                    

                                          
Αχιλλείας POV
                          
"Σε τρία! Δυο! Ένα... Καλή χρονιά!" Φωνάζουμε χαρουμενοι με τον Νικόλα και ο Σταύρος χαμογελαστος χαιδευει το χέρι μου για να δείξει την χαρά του αφου συμφωνα με τους γιατρους δεν κάνει ουτε να φωνάξει ουτε να γελάσει και να μην μιλάει πολυ. 
                          
"Χρόνια πολλά αδερφούλη μου! Καλη χρονια με υγεια και του χρόνου να μας βρει ο νέος χρόνος όπου επιθυμείς!" Του λέω και εκείνος βγάζει την μάσκα οξυγόνου του και φιλάει το χέρι μου. 
                          
"Καλή χρονιά Αχιλλεία μου..." Μου λέει και εγώ του φοραω ξανά την μάσκα κανονικά και αφήνω ένα απαλό φιλάκι στο μάγουλο του. 
                          
"Καλή χρονιά ηλίθιε μπασταρδε. Και του χρόνου σου ευχομαι να είσαι... Καλυτερα τέλος πάντων γιατί αν πω όπως ήσουν πριν δεν είναι και το καλυτερο." Του λέω και αφου εκείνος αφήσει ένα γελακι τον μουτζώνει. 
                          
"Το... Το παίρνω σαν... Σαν κοπλιμέντο..." Λέει με δυσκολία ο αδελφός μου και τον κοιτάζω αυστηρά. 
                          
"Σταύρο ο γιατρός είπε να μην μιλάς!" Τον μαλώνω αμέσως. 
                          
"Εντάξει Αχιλλεία δεν γίνεται να μείνει και μουγκος ο άνθρωπος επειδη απλά κάτι πήγε λάθος στην πλύση στομάχου. Ασε τον και εσυ." Μου λέει ο Νικόλας και εγώ τον κοιτάζω. 
                          
"Δεν έχει σημασία. Για τις επόμενες τρεις μερες θα κάνει αφωνία δεν θα μιλάει δεν θα γελάει δεν θα φωνάζει. Ότι θέλει θα πάω να του φέρω έναν πίνακα για να τα γράφει έχει. Προς το παρόν μπορεί να μας στέλνει μηνύματα. Έχει και emoji." Λέω καθώς δίνω στον αδελφό μου το κινητό του. 
                          
Τον βλέπω να το ανοίγει να πληκτρολογεί κάτι και στην συνέχεια ακουω το κινητό μου να δονείται. 
                          
Το παίρνω στα χέρια μου και βλέπω ότι ο Σταύρος μου έχει γράψει ένα μήνυμα. 
                          
Από: Αδελφούλης.💘
Αχιλλεία λες βλακείες. 
Με αγαπη πάντα. 💘
12:02
                          
Διαβάζω και κοιτάζω τον αδελφό μου δολοφονικά. 
                          
"Βλακα." Τον βρίζω και τον βλέπω να πληκτρολογεί και άλλο μήνυμα και το κοιτάζω στην οθόνη του κινητού μου. 
                          
Από: Αδελφούλης💘
Ηλίθια
12:03
                          
Διαβάζω και μουτρώνω. 
                          
"Εγώ φταίω ρε κάθαρμα που σε νοιάζομαι και όλη μέρα κάθομαι και κλαίω για εσένα." Του λέω και ο Νικόλας γελάει. 
                          
Τότε δονείται ξανά το κινητό μου όμως αυτή την φορά είναι μήνυμα από τον Νικόλα που μου έχει στείλει απλά τις φατσουλες που κλαίνε από τα γέλια.