Kabanata 192

10.2K 381 91
                                    

Happy New Year, Everyone!!

Kabanata 192:
Maid

My palm become numb and my fingers already had a scratch but no one is still opening the door. Mahigpit na mahigpit pa rin ang pagkakasarado noon na para bang hindi lang simpleng lock ang ginawa. I don't know if there's a chain outside.

Habol ko ang hininga habang nakasalampak na sa sahig. Nasa dalawang gilid ang sobrang pulang palad. Kanina sobrang nanakit na iyon at parang namamaga sa pagpula pero hindi ako nagpaawat. I kept slamming and kicking the door, hoping it will open and our men will take my side and let me escape.

Pero mukhang sobra sobra yata ang takot nila kay Jaydiel at ang katapatan nila ay nasa kanya na. Namamanhid na rin ang paa ko at halos mapudpod na ang sapatos sa kanina pang pagsipa.

I cursed. Habang habol ang hininga ay inikot ko ang tingin sa buong paligid.

There's no balcony in this room. Ang meron lang ay isang bintana at hindi ako umaasa pa na bukas iyon at magagamit ko para makatakas. Jaydiel is not dumb. Of course, he won't lock me here without making sure that I won't escape. Alam niya ang talino at kakayahan ko na kayang kaya siyang isahan.

Kahit inaasahan ko na na hindi bukas ang bintana na iyon ay gusto ko pa ring subukan. Sa na nanghihina na katawan ay dahan dahan akong tumayo.

Hindi ako susuko. I will find a way how to escape here. Lalo na at hindi ako mapakali kung nasaan si Jhomer. Bakit parang wala siya rito? Anong nangyari sa kanya? May ginawa ba sa kanya si Jaydiel?

Hinawakan ko ang bintana. Nang subukan iyong buksan ay tama lamang ang hinala ko na sarado iyon. It's a glass window. It's not lock inside but there's a metal that locking it outside. Kaya kahit pilitin ko mang buksan, wala pa rin akong takas. Kahit basagin ko pa, may metal cover iyon.

My hold on the surface of the window tightened, and I balled my knuckles into a fist.

I went on the comfort room after I check the window. Halos dahan dahan ang paglakad ko dahil sa natamong pangangalay sa kanina pang pagsipa. Sapo ko rin ang dalawang kamay. I look at the ceiling after I went inside the comfort room.

"Let's see how smart you are, Jaydiel." I whispered in gritted teeth as I climbed into the sink. Pagkasampa ko sa lababo hinawakan ko ang kisame. I look at the square hole. If I could open this, then I could use this way to escape in the exhaust vents.

I have watched this many times in a movie, at hindi ko inakala na darating ang araw na gagawin ko rin ito.

Hinawakan ko ang kisame at unti-unti na tinulak ang parisukat na bahagi roon. I push it slowly even I winced when I feel a pinch of pain in my palm. Tinulak ko iyon pero hindi gumalaw ang tinutulak ko, na para bang may nakaharang room.

I creased my forehead. Muling tinulak iyon ngunit mas malakas lamang ngayon, pero hindi pa rin iyon nagbubukas. Kahit kaunting galaw paangat ay walang nangyari! Para bang may nakaharang roon. Mas nilakasan ko pa at halos suminghal ako dahil ayaw talaga! It's not opening! Para bang lock rin!

Nang mangalay ang kamay ay halos balibagin ko ang kung anong makita sa loob ng banyo sa galit.

Shit! He probably locks that passageway too, so I won't really escape here!

Sa pagod at sakit ng katawan ko ay lumabas ako ng banyo at umupo ako sa kama. Nag-iinit ang mata sa frustration at galit dahil kay Jaydiel.

Hindi ko namalayan na sa labis na emosyon at pagod ay nakatulog ako. Naalimpungatan lamang ng maramdaman na may mga daliring dahan dahan na humahaplos sa pisngi ko. Binuksan ko ang mga mata ko, sa bahagyang malabong mata ay halos maduling ako nang makita si Jaydiel na sobrang lapit sa akin.

Ruling The Last Section (Season 2- COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon