Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çarşamba 22.45
Yorgunlukla anahtarı cebime atarken içeriye girerek kapıyı kapatmıştım. Bir an önce kendimi yatağıma atmak ve derin bir uyku çekmek istiyordum. Hafta ortasında hep böyle olurdum. Haftanın ilk günleri fazlasıyla yoğun oluyordu. Bazen yemek yemek için bile vakit bulamıyorduk. Yine öyle günlerden birindeydik ve insan yüzü bile görmek istemiyordum. Sıkıntıyla salona ilerlerken duyduğum sesler ile derin bir nefes aldım.
Yine bir gürültü vardı evin içinde. Alışmış olmam gerekiyordu ama alışamıyordum bir türlü. Sakinlik istiyordum sadece, ruhumun ve bedenimin dinlenmesine ihtiyacım vardı. "Toprak!" Eslem'in ince sesini duyduğumda onlarla muhatap olmamak için adımlarımı merdivenlere ilerlettim. "Kıracaksın ya...Dikkat etsene!" Toprak'ın attığı küçük çaplı kahkahayı duyduğumda göz devirdim. Merdivenlerden çıkmak için adımlarken adımı duymamla duraksamıştım. "Nova,"
Eslem'in neşeli sesini duyduğumda bakışlarım ona döndü. Keyfi yerinde gibiydi. Bazı günler yüzüne takındığı yapmacık ifade yoktu. Bunu ayırt edebiliyordum artık. "Hoş geldin." Elindeki şarap şişesini büyük salonun ortasındaki masaya yerleştirirken gülümsemişti. "Üzerini değiştir de gel hadi."
Bakışlarım üzeri çeşit çeşit yemeklerle doldurulmuş masada takılı kalırken yutkundum. Üç kişi için fazla sayılabilecek alkol vardı. Kaşlarım çatılırken tekrardan Eslem'e dönmüştüm. "Özel bir akşam mı?" Diye sordum merakla. Bu kadar hazırlığın neye olduğunu anlayamıyordum. Tek istediğim bir an önce odama çıkmak ve uyumaktı. Beni mutlu edebilecek tek şey buydu şu an.
"Geçen gece buluşmuştuk ya hani..." Dediğinde nasıl tanıtacağını bilemediğini anlayarak gülümsedim. "Üniversite arkadaşlarınız mı?" Dedim sakince. Hızlı hızlı onaylarcasına başını salladığında bir basamak yukarı çıkmıştım. "Onlar gelecek, sen de bize katıl. Birlikte vakit geçirelim." Toprak elindeki salata tabağıyla içeriye girerek masaya yerleştirmişti. Bir cipsi ağzına atarken bakışları bana döndü hemen. "İtiraz edecek gibi duruyorsun? Aklından bile geçirme." Dedi yüzünde bir gülümseme varken.
Dudaklarım aralanırken aynı gülümseme benim yüzümde de belirmişti. Onunla inatlaşmayacaktım. Odama çıkarak üzerimi değiştirecek ve sonra uyuyacaktım. Bunu bilmelerine gerek yoktu. Arkadaşları geldiğinde yokluğumu fark etmeyecekti bile. Zilin çalmasıyla birlikte Eslem seri bir hareketle kapıya doğru ilerledi. Kapıyı açtığında duyduğum neşeli seslerle bir adım daha yukarıya çıkmıştım.
Salona giren tanıdık yüzler derin bir nefes almama sebep olurken gözlerim anlık olarak bir çift gözde takılı kalmıştı. Bakışları bana döndüğünde yerimde kıpırdandım. Saçlarını açık bırakmıştı. Üzerinde ona fazlasıyla yakışan kahverengi bir elbise vardı. Boynuna doladığı atkıyı çıkartırken gözlerini gözlerimden çekmedi. "Hoş geldiniz," Diye mırıldandım istemsizce. İpar ve adını unuttuğum bir kadın gelmişti sadece. Yavaş yavaş salonu dolduracaklarını biliyordum.
