ယန်ကျင်းဇီသည် ယန်မိသားစုအတွက်စီစဉ်ပေးပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ကျန်းဖင်းရှိူ့၏ ကျောင်းဝင်ခွင့်ကိစ္စ ဖြေရှင်းပေးဖို့ကိုလည်း သူ မေ့မထားခဲ့ပေ။
၁၄ ရက်နေ့မှာတော့ သူသည် သူ၏ဇာတိမြို့မှ ထွက်ခွာခဲ့သည်။
ယန်ကျင်းဇီ သူ နေထိုင်သည့်မြို့ကြီးကို ပြန်ရောက်လာသည့်ရက်မှာ ၁၅ ရက်နေ့ ဖြစ်ကာ ဤနေ့သည် မီးပုံပွဲတော်နေ့ ဖြစ်သလို ကျန်းဖင်းရှိူ့၏ နောက်ဆုံးသောအလုပ်ရက်ကလေးလည်း ဖြစ်သည်။
အဲဒါကိုစဉ်းစားပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ သူ့တွင် ကျန်သည့်ပိုက်ဆံက ဒေါ်လာနှစ်ရာထက်ပင် နည်းသေးသည်။ သူသည် ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို တွေ့လိုက်ကာ နှစ်ယောက်စာ ထမင်းဆုပ်များအား ဝယ်ယူလိုက်သည်။ ပြီးမှ ကျန်းဖင်းရှိူ့ အလုပ်လုပ်သော ဆိုင်ကို ဆက်သွားခဲ့သည်။
ကျန်းဖင်းရှိူ့က ခုလေးတင်ပဲ ကားတစ်စီးကို ရေဆေးလို့ပြီးသွားသည်။ ဖြစ်ချင်တော့ သူ ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်တာ ယန်ကျင်းဇီကို တွေ့လိုက်ရတော့တာပဲ။
သူ့နှလုံးသားလေး လျင်မြန်စွာ ခုန်လာသည်။
၁၅ ရက်နေ့ မတိုင်ခင်အထိ ကျန်းဖင်းရှိူ့က ကားရေဆေးဆိုင်မှာ အလုပ်လုပ်သည်။ ဒါပေမယ့် အဲ့နေ့က သူ အလုပ်ဆက်လုပ်ရမယ့်အစား အိမ်ပြန်သွားခဲ့သည်။ သူသည် အစ်မကြီးယန်ကို ယန်ကျင်းဇီ ဝယ်ပေးထားသည့် tablet နှင့် တထပ်တည်းတူသော tablet ကို ကိုင်ထားရင်း အွန်လိုင်းသင်ခန်းစာများကို နားထောင်နေခဲ့သည်။
ကျန်းဖင်းရှိူ့နှင့် အစ်မကြီးယန်တို့ ပြန်ကြည့်ပြီးလေ့လာနိုင်ဖို့အတွက် အလယ်တန်းကျောင်း အွန်လိုင်းသင်တန်းတစ်ခုမှာလည်း ယန်ကျင်းဇီက မိတ္တူတစ်စုံဝယ်ထားသည်။ သူက သူတို့နှစ်ယောက်ကို သူငယ်ချင်းအဖြစ်ထည့်ထားဖို့ တောင်းဆိုထားသေးသည်။ ဒါမှ သူတို့ နားမလည်သည့် မေးခွန်းများ တွေ့တဲ့အခါ သူတို့ အွန်လိုင်းကနေ အတူတူ လေ့လာနိုင်မှာဖြစ်သည်။
အဲ့တာတောင်မှ သူတို့ နားမလည်သေးဘူးဆိုရင် ချရေးထားပြီး သူ့ကို သင်ခိုင်းလို့ရသည်။
