အပိုင်း (၆၁၉) - ကျေနပ်မှုမရှိခြင်း

                                    

                                          
Zawgyi
                          
အပိုင္း (၆၁၉) – ေက်နပ္မႈမရွိျခင္း
                          
ရႊမ္ရွင္းမန္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ဝူလာမိုင္သည္ သူမေနာက္လုိက္သြားရာ ဝူလာလူသည္ သူတုိ႔ေနာက္မွ စိုးရိမ္စြာလုိက္သြားေလသည္။
                          
"ခမည္းေတာ္နဲ႔ မယ္မယ္တို႔ ဒီလူသားကို အရမ္းဂရုစိုက္တာကို ၾကည့္ရတာ သူမ တကယ္ပဲ အရည္အခ်င္းရွိလို႔ထင္တယ္"
                          
"အစတုန္းက ငါတုိ႔က သူမ တံခါးပိတ္ေလ့က်င့္ေနတာကိုပဲေတြ႕ရတာ၊ လွတာကလြဲပီး တျခားဘာရွိလဲ ဆိုတာ မေျပာတတ္ဘူးေလ၊ သူမထြက္လာ ျပီဆိုေတာ့ ငါတို႔လည္းသြားၾကည့္ၾကတာေပါ့"
                          
"ေကာင္းတယ္၊ သူမ ဒီမိုးၾကိဳးေဘးသင့္တာကေန ဘယ္လိုရွင္သန္ မလဲဆိုတာ ငါလည္းၾကည့္ခ်င္တယ္"
                          
ညီအစ္ကိုမ်ားသည္ လ်င္ျမန္စြာပင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ကမ္းေျခသို႔ လုိက္သြားေလသည္။ ေခ်ာင္ရွန္း တစ္ေယာက္သာ စိုးရိမ္ေနသာ မ်ိဳးႏြယ္မ်ား ကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ေနခဲ့ေလသည္။
                          
တိမ္မည္းမ်ားပိုမ်ားလာသည္ႏွင့္ ဝူလာလီႏွင့္ ဝူလာရံႈတို႔သည္ စိုးရိမ္မႈ မ်ားပိုျမင့္တက္လာသည္။ ရႊမ္ရွင္းမန္ႏွင့္ ဝူလာမိုင္တို႔သည္လည္း ေရျပင္သို႔ ေရာက္သြားေလသည္။
                          
"ခမည္းေတာ္ မယ္မယ္" သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ႏႈတ္ဆက္လုိက္ ၾက သည္။
                          
"ယူယူ အဆင့္တက္တာလား" ရႊမ္ရွင္းမန္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေမးေလ သည္။
                          
"ညီမေလးဟုတ္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ မစေသးဘူး တိမ္တိုက္ေတြစုေန တုန္းပဲရွိေသးတယ္" ဝူလာလီ ေျပာ ေလသည္။
                          
"ဘာ" အေနာက္မွ လိုက္လာေသာ ဝူလာလူသည္ ေအာ္လုိက္ေလ သည္ "မိုးၾကိဳးေဘးသင့္မႈက စုေန တုန္းပဲရွိေသးတာလား၊ မိုးၾကိဳးေဘးသင့္ တာကဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကီးတာလဲ"
                          
"ငါတုိ႔ အသြင္ေျပာင္းတုန္းကၾကံဳရတာထက္ ပိုၾကီးတယ္" ဝူလာရံႈ ေျပာေလသည္။ သူတုိ႔သည္ တိမ္တိုက္မ်ားကိုျမင္လုိက္သည္ႏွင့္ စိတ္ထဲတြင္ အေၾကာက္တရားမ်ားျပန္ျဖစ္လာသည္။
                          
က်န္ေသာ ညီအစ္ကိုမ်ားလည္း အျမန္ေျပးလာသည္။ သူတို႔ကမ္းေျခ သို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ မိုးၾကိဳး ေဘးသင့္မႈသည္ ပိုအားေကာင္းလာသည္ကို ခံစားမိေလသည္။ သူတို႔အသြင္ေျပာင္းစဥ္ကပင္ ဒီေလာက္ မတင္း မာခဲ့ေပ။