85. The Stakes

                                    

                                          
Please scroll down for Zawgyi.
                          
အပိုင်း ၈၅။ လောင်းကြေး
                          
ဆူဆူညံညံအသံတွေကြား ဖုန့်ရှီရဲ့ ပူဆွေးဝမ်းနဲငိုကြွေးသံကို မကြားနိုင်ပေ။
                          
ပုံဆင်းသဏ္ဍာန်အနည်းငယ်က ဖုန့်ရှီကို ဘယ်သူမှ သူတို့ကို သတိမထားမိလောက်တဲ့ ထောင့်တစ်နေရာဆီ ဆွဲခေါ်သွားတော့တယ်။ သူတို့ထဲက အရပ်အရှည်ဆုံးဖြစ်တဲ့ အမွှေးမဲ့ကြက်က သူ့တောင်ပံကို ဖြန့်လိုက်ပြီး အုပ်ထိန်းသူတစ်ယောက်လို ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်ရင်း သံသယဖြစ်စရာ မျက်လုံးတို့ကို ပိတ်ဆို့ ကာဆီးလိုက်သည်။
                          
စာအုပ်နတ်ဘုရားနဲ့ ကံဆိုးမှုနတ်ဘုရားတို့ကတော့ ဖုန့်ရှီကို ထောင့်ဆီ ဆွဲခေါ်သွားကြသူတွေဖြစ်ကာ ငပျင်းစာအုပ်နတ်ဘုရားက သူ့သဘောထား ရုတ်တရက် ပြောင်းသွားပြီး ဖုန့်ရှီကို အလေးအနက် စိမ်းစိမ်းကြည့်လိုက်တာကြောင့် တဖက်လူခမျာ ချက်ချင်းပဲ အတွင်းထဲကနေကို အကြောက်တရားတို့ လှိုက်တက်လာသည်။ ထို့နောက် စာအုပ်နတ်ဘုရားက ဖုန့်ရှီရဲ့ မျက်လုံးကို တည့်တည့် ကြည့်လိုက်ပြီး ဖြည်းညင်းစွာ ပြောလိုက်သည်၊ "သခင်၊ ဒါကို မှတ်ထား၊ သခင် ကမ္ဘာ့သစ်သီးလိုမျိုး တန်ဖိုးရှိတဲ့အရာမျိုးကို တွေ့ကရာနေရာ လျောက်ထုတ်လို့မရဘူး။ မကောင်းတဲ့စိတ်ထားရည်ရွယ်ချက် ရှိနေတဲ့တစ်စုံတစ်ယောက်ကသာ သခင့်ကို ပစ်မှတ်ထားလိုက်မယ်ဆိုရင် သခင် အဆုံးမရှိတဲ့ဒုက္ခတွေ ကြုံတွေ့ရမှာ။"
                          
"အဲ့လောက် အရေးကြီးလို့လား?" အဲ့တာကို ကြားတော့ ဖုန့်ရှီက သူ့နှလုံးသားလေး အနည်းငယ် တုန်ရီသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
                          
"ဟုတ်တာပေါ့၊ ဒီသစ်သီးကို ဥနီသီး (မုန်လာဥနီ) လို ထင်နေတာလား?" စာအုပ်နတ်ဘုရားက ဖုန့်ရှီကို မျက်လုံးလှန်ကြည့်လိုက်ပြီး ဒေါသတကြီး ပြောလိုက်သည်။
                          
"..." စာအုပ်နတ်ဘုရားက တကယ်မှန်နေတာကြောင့် ဖုန့်ရှီ ဘာမှမပြောနိုင်ချေ။
                          
ဖုန့်ရှီရဲ့ တုန့်ပြန်မှုကို မြင်လိုက်ရတော့ စာအုပ်နတ်ဘုရားက သူ့မေးရိုး မြေကြီးပေါ် ပြုတ်ကျသွားလုမတတ် ဖြစ်သွားရပြီး တွေးလိုက်သည်၊ 'သခင်က တကယ်ကို အဲ့လိုထင်နေတာလား?' အဲ့နောက်မှာတော့ သူ ဖုန့်ရှီကို တကယ်ကို ရိုက်နှက်ပြီး နားရွက်ဆွဲ သင်ကြားပို့ချလိုက်ချင်တော့တယ်။