Zawgyi
အပိုင္း (၅၅၃) – မင္းဘာမွလုပ္စရာမလိုပါဘူး
ရီွမာယူယူသည္ ဝူလင္းယူ၏ ေက်ာကို ၾကည့္ေနသည္။ သူ ထြက္ေျပးသလိုျဖစ္ေနတယ္လို႔ သူမ ဘာလုိ႔ ခံစားမိေနတာလဲ။
သူမ တံခါးမေခါက္ခင္မွာပင္ ဒုေက်ာင္းအုပ္၏ အသံထြက္လာသည္။
"ဝင္ခဲ့"
ရွီမာယူယူ တံခါးတြန္းဖြင့္လုိက္သည္။ သူမ ရံုးခန္းအား အကဲခတ္ လိုက္ရာ ၾကီးမားေသာ စာအုပ္စင္ တစ္ခုႏွင့္ စားပြဲခံုတစ္ခုႏွင့္ ေဘးတြင္ ထိုင္ခံုမ်ားစြာရွိသည္။ ရိုးရွင္းေသာ ခင္းက်င္းမႈသည္ အခန္းကို ပိုက်ယ္သြား ေစသည္။
အျဖဴေရာင္ဆံပင္ႏွင့္ အဘိုးၾကီးသည္ အေနာက္ဘက္ စားပြဲတြင္ ထိုင္ကာ ခံုကိုမွီျပီး မ်က္လံုးမွိတ္ အနား ယူေနေလသည္။ သူမ ဝင္လာ ေသာအခါ သူ မတ္မတ္ထိုင္ကာ ေျပာေလသည္ "ေက်ာင္းသားယူယူ"
ထိုအဘိုးၾကီး အရင္ကရွင္းျပဖူးသည္ကို ရွီမာယူယူ ျမင္ဖူးသည္။ သူမသည္ ရို္ေသစြာ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ သည္ "ဒုေက်ာင္းအုပ္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔ နည္းျပေခါင္းေဆာင္က ေျပာလုိ႔ပါ"
"မင္း ေကာင္းကင္ေလွကားထိပ္မွာ ပစၥည္းေကာင္းမ်ားေတြ႕ခဲ့လား" ဒုေက်ာင္းအုပ္သည္ ေတြေဝျခင္းမရွိ ပဲ ေမးလိုက္သည္။
သူမ ေကာင္းကင္ေလွကားကို ထပ္တက္သြားသည္ကို ဂိုဏ္းဝင္ ဆရာမ်ားသိေနျခင္းကို ရွီမာယူယူ မအံ့ၾသေတာ့ေပ။ တစ္ဖက္လူမွ တည့္ေမးလာသျဖင့္ သူမသည္ ဖံုးကြယ္ရန္မလိုေပ။ သူမသည္ တစ္ဖက္လူ၏ မ်က္လံုးထဲမွ သိခ်င္စိတ္ျဖစ္ေနသည္ကို ျမင္ေသာအခါ ေျပာလုိက္သည္ "အေပၚမွာ ဘာမွမရွိပါဘူး၊ ေကာင္းကင္ အေဆာင္ေတာ္က အခြံၾကီးပဲ၊ ခံုတစ္ခံုေတာင္မရွိဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းကင္အေဆာင္ေတာ္ကို သြားတာ ဒုေက်ာင္းအုပ္သိတယ္လား"
"မဟုတ္ရင္ မင္းဘာလုိ႔ ဒီမွာရပ္ေနရမွာလဲ" ဒုေက်ာင္းအုပ္သည္ ျပန္ေျဖေလသည္။
"ဟင္" ရွီမာယူယူ နားမလည္ေပ။
"ေဟာ့ဘာဟန္နဲ႔ ေခ်ာင္းလန္လီ" ဒုေက်ာင္းအုပ္သည္ ရိုးရွင္းစြာပင္ သတိေပးလုိက္သည္။
YOU ARE READING
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) Book 4
ActionBook-4 I just translate this story. I don't own this story. All credits go to the original writer and English translator team. Title ကိုသိချင်ရင် cb မှာလာမေးလို့ရပါတယ်.. ;3 သူမသည္ အမႈိက္ဟုေက်ာ္ၾကားေသာလူတစ္ေယာက္..... အေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ ေယာက္်ားေလး...
