ស្ដាប់តន្ត្រីគន់មើលសម្រស់ដ៏ស្រស់ស្អាតល្អឥតខ្ចោះរបស់នាង រួមទាំងសម្លេងដែលស្រទន់ពិរោះខ្លាំងជាទីបំផុត រួមទាំងអត្ថន័យចម្រៀងជាក្ដីសុខរបស់គេ 
 ចប់ concern នៅបន្ទប់រៀបចំខ្លួន
       « បងហ្វាន់តា ថ្ងៃនេះខ្ញុំធ្វើបានល្អអត់ ! » មីនយូ បោះសម្លីនឹងសំណួរ សួរទៅកាន់អ្នកចាត់ការនាងគឺ ហ្វាន់តា ដែលគាត់ជាភេទទី ៣
       « បងថាឯងធ្វើបានល្អស្រាប់ហើយ មនុស្សល្អរបស់បង » គាត់សែនស្រលាញ់នឹងពេញចិត្ត មីនយូណាស់ ព្រោះនាងជាឧបករណ៍រកលុយរបស់គាត់ នាងរកប្រាក់ចំណូលអោយគាត់មួយខែៗ រាប់មឺុនដុល្លារ ហេតុអ្វីនេះហើយគាត់ថ្នមថ្នាក់ផ្កាប់ចិត្តនាងណាស់ធ្វើអោយនាងគិតថាគាត់មានមនោសញ្ចេតនាល្អដាក់នាងពិតប្រាកដ 
       « ចុះថ្ងៃនេះគេមកទីនេះអត់់ គេមកមើលការសម្ដែងរបស់ខ្ញុំអត់ » នាងនិយាយសម្ដៅទៅលើបុរសដែលតែងតែឈរមើលនាងអោយកម្លាំងចិត្តនាង មើលថែនាងគ្រប់កាល:ទេស: គឺចន ជុងហ្គុក នាងតូចនិយាយទាំងអៀនព្រោះរូបគេក៏មានអារម្មណ៍ល្អល្អអោយទៅជុងហ្គុក ព្រោះទង្វើល្អល្អដែលគេធ្វើមកដាក់នាង 
       « បងមិនចាប់អារម្មណ៍ទេ បងមានការងាររវល់ត្រូវមើលកាលវិភាគការងាររបស់ឯង រៀបចំអោយឯង » គាត់និយាយទាំងភ្នែកកំពុងមមាញឹកចុចទូរស័ព្ទ រៀបចំកាលវិភាគការងារអោយ មីនយូ
       « ថ្ងៃនេះហត់ទេ » សម្ដីដែលស្រទន់និយាយចេញពីមាត់ទ្វារគឺ ជុងហ្គុក កំលោះរូបសង្ហានេះឯង ធ្វើអោយដែលអង្គុយនិយាយគ្នាក្រឡេកទៅមើលព្រមគ្នា
       « បងគិតរួចហើយថានឹងមក មកពិតមែន បងអស់ការងារហើយបងទៅសិនហើយ មានការរវល់ » និយាយហើយហ្វាន់តាក៏រៀបចំ កាបូបនឹងសម្ភារៈដើរចេញ
       « បងហ្វាន់តា បងចង់ទៅណា ចុះខ្ញុំបានអីជិះទៅផ្ទះ  » មីនយូ និយាយហើយប្រែទឹកមុខជាភ័យខ្លាច
       « ខ្ញុំនៅទីនេះហើយកុំបារម្ភអី តែអ្នកនាងមិនទាន់ឆ្លើយសំណួរខ្ញុំទេណា » ជុងហ្គុកនិយាយហើយដើរទៅជិតនាង ធ្វើអោយបេះដូងដើរលឿនខុសប្រក្រតី
      « សំណួរ សំណួរអ្វីទៅ ? » មីនយូនាងពិតជាមិនដឹងពិតមែន ដើរចូលមកហើយក៏សួរគេបែបនេះ នាងពិតជាមិនបានចាប់អារម្មណ៍ពិតមែន
      « ពុទ្ធោអើយ នេះអ្នកនាងមិនចាប់អារម្មណ៍ខ្ញុំសោះធ្វើបែបនេះខ្ញុំអន់ណាស់ដឹងទេ » ជុងហ្គុក ធ្វើមុខប៉ោងៗ បើកភ្នែកធំធំ ដកដង្ហើមធំ ធ្វើអោយមីនយូ គ្រឺតខ្នាញ់ណាស់
       « ត្រូវហើយ មុននេះលោកសួរខ្ញុំថា ហត់ទេត្រូវទេ មិនហត់ទេ » មីនយូនាងទើបនឹងឃើញសម្ដីដែលគេនិយាយពេលគេដើរចូលមកដល់
       « បែបនេះ ធូរទ្រូងតិច តោះពួកយើងប្រញាប់ចេញទៅ យើងទៅញាំបាយសិនល្អទេ ឃើញថាអ្នកនាងក៏មិនទាន់បានញាំអីការងាររវល់តាំងតែពីល្ងាច » គ្រប់សកម្មភាពរបស់មីនយូតែងស្ថិតក្រោមក្រសែភ្នែកជុងហ្គុកជានិច្ច
       « សុំទោសណា ថ្ងៃនេះរវល់ហើយមានណាត់ជាមួយប្អូនស្រីខ្ញុំសុំទោសពិតមែនណា » មីនយូរៀបចំកាបូបលុយរួចក៏ប្រញាប់ចេញទៅនឹងនិយាយពាក្យសុំទោសព្រោះនាងបដិសេធ
       « មិនអីទេ » ជុងហ្គុក ក្រឡេកមកក៏ញញឹមដាក់នាងដើម្បីបញ្ជាក់ថាគេមិនបានខឹងនឹងនាងឡើយ