1

                                    

                                          
အခန်း - ၁
ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ ပုံပြင်‌​လေးကတော့ ရွှဲရှန်းရှန်းတစ်ယောက် ညဆိုင်း ၅ရက်တိတိဆက်တိုက်ဆင်းရတဲ့ အကြောင်းလေးနဲ့စတင်ပေသည်။
အလုပ်သမားများကို အမျိုးသားအားလပ်ရက်များတွင် အလုပ်ရပ်နားခွင့်ပေးရမည်ဖြစ်သော်လည်း ဘဏ္ဍာရေးဌာနတွင်ရှိသော လူအားလုံးသည် လချုပ်စာရင်းအတွက် ညဆိုင်းဆင်းနေရ​ပေသည်။ ရွှဲရှန်းရှန်းကဲ့သို့ အလုပ်သင်အသစ်လေးသည် အစီရင်ခံစာ တစ်ပုံတစ်ခေါင်းကြီးကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနေရသည်. အဲ့ဒီအတွက်ကြောင့် သူမူးဝေလာခဲ့ကာ ကြယ်များကိုပင် မြင်နေရတော့သည်။ သုံးရက်မြောက်နေ့တွင်တော့ လချုပ်စာရင်းများပြီးဆုံးပြီဖြစ်ကြောင်း မန်နေဂျာမှ အသိပေးလာ‌​​​တော့သည်။ ရှန်းရှန်းသည် အိမ်သို့ပြန်ရောက်သည်နှင့် အိပ်ယာဆီသို့ ခုန်တက်လိုက်ကာ အသံစုံမြည်လျက်  အိပ်မောကျသွားတော့သည်။
အိမ်မက်မက်​နေစဥ်မှာပဲ ရှန်းရှန်းသည် ဖုန်းမြည်သံကို ကြားလိုက်ရ၏။ သူမ၏မျက်လုံးများကို ပိတ်ထားဆဲဖြစ်သောကြောင့် စမ်းတစ်ဝါးဝါးဖြင့် ဖုန်းကို အချိန်တော်တော်ကြာ ရှာဖွေခဲ့ရသည်။ သူမ၏ စိတ်အာရုံဖြင့်စမ်းကာ ဖြေဆိုသည်ကို နှိပ်၍ အိပ်ချင်မူးတူးအသံဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
" ဟယ်လို "
" ဟယ်လို ရှင်က Mrs.ရွှဲရှန်းရှန်းများလား။ "
" အာ...ဟုတ်ပါတယ်။ "
" ဒါက XXဆေးရုံကပါ။ XXဆေးရုံရဲ့ သားဖွားမီးယပ်အဆောင်ကို အခုချက်ချင်းလာခဲ့ပေးပါ။ " 
" အို.. ကောင်းပါပြီ။ "
ဖုန်း​ခေါ်ဆို​လာသော သူမှ စကားများ​ပြော​နေစဥ် ရှန်းရှန်းက​​တော့ ​ပြောဆိုမှုတစ်ခုလုံးကို အင်း...အဲ...အသံသာပြုကာ အာရုံမစိုက်ဘဲ​နေ၏။ ​နောက်ဆုံးတွင် ထိုသူသည် ဖုန်းချသွား​တော့သည်။ သူမ၏ကမ္ဘာငယ်​လေးက​​တော့ ​နောက်တစ်ဖန်တိတ်ဆိတ်သွားပြန်၏။ ရှန်းရှန်း မျက်​မှောင်ကြုံလိုက်ပြီး ​စောင်ထဲသို့ ​ခွေ၀င်ကာ အိမ်စက်ခြင်းအမှုကို ပြန်လည်လုပ်​ဆောင်လိုက်သည်။