"Ahm, oo... i-ikaw?"


                          
"I'll eat later." Sagot niya naman. 


                          
"K-kumain ka na. Wala ka bang ginagawa ngayon?"


                          
"Meron."


                          
"Edi, ibaba ko na ito." Ani ko.


                          
"No. Don't Kai. I miss you Kai. I really-really miss you so bad."
                          
Napangiti namam ako at binaba ang mata ko. Hinawakan ko ang tiyan ko.


                          
"Miss na rin kita... at ni baby."


                          
"Hmm, I need your hug Kai. I need you, baby."


                          
Suminghot ako nang may luhang tumakas sa mata ko. Ako rin miss na miss ko siya. Bwesit! Miss na miss ko na siya. Gusto ko siyang yakapin. Gusto ko siyang halikan. I need him too. I need him like how he needs me.


                          
"Kai? Are you crying?"


                          
"Hmm, m-miss lang kita."


                          
"Don't worry. I'm doing my best para madali akong makaka-uwi dyan. Just a little time baby. Wait for me."


                          
But I don't wanna be a selfish. He needs there. There are thousands of people needing him more than me right now. I need to be patience and wait.


                          
"Hmm."


                          
Tumahimik siya.


                          
"Priam." Usal ko.


                          
"Yes, baby you want anything? I'll tell Nelanie to get it for you." Malambing niyang saad.


                          
"Priam... alam ko na... alam ko na kung bakit ka umuwi dyan. Gago ka. Sana sinabi mo sa akin-"


                          
"Kai-" he injected.


                          
I cut him off. "Gago ka talaga. Sa tingin mo ba di ko napansin na may problema? I thought... I thought we're partner."


                          
"I just don't want you to think about it Kai. You are pregnant. I will solve this problem myself since I brought this. I just dragged you in this situation Kai. From the very beginning you're aware but I'm stubborn. Pero kung di ko rin ako nagmatigas hindi rin kita nakasama Kai. Don't worry. Kaya ko 'to. I can handle this problem."


                          
"Nandidito lang ako Priam kahit gago ka nandidito ako sa tabi mo."


                          
I heard him sighed.


                          
"I glad to hear that Kai."


                          
"Hmm." Ako at tumango pa ako.


                          
"Sige. Ibaba ko na ito. I love you Kai."


                          
"S-sige... I- mag-iingat ka."


                          
I want to tell him that I love him too. Pero gusto kong sabihin sa kanya iyon ng personal. Ayaw kong sa tawag lang. He deserve to hear in person. Now, I am more eager to see him.


                          
Nang wala akong magawa ay nanood ako ng palabas kasi wala rin naman akong gagawin dito sa loob. Pero ang utak ko na kay Priam.  At ayaw ko ring lumabas-labas dahil baka may makakita sa akin. Mas mabuti nang manigurado ako. Lalo na ngayon na maraming tao na hinahanapan ng butas si Priam. Maraming mata na ngayon ang nakatuon kay Priam at sa mga taong nakapaligid sa kanya. Ito lang ang magagawa ko. Sa pamamagitan nito ma-s-secure ko ang buhay ko at ang anak namin. 


                          
Bumaba ang mata ko sa malaki ko nang tiyan. Just three months from now manganganak na ako. Minsan niisip ko. Ano kayang klaseng magulang ako? Kaya ko na ba? Hindi ko pa talaga lubos na iisip kung papaano ko palalakihin ang anak ko. Paano ko ipapaliwanag sa magiging anak ko ang sarili ko. Bakit puro lalaki ang mga magulang niya? Ilan lang yan sa mga inaalala ko. However, I know I'm not alone cause I have Priam. We guide our child together. We will nurture our child together. 


                          
Nang may kumatok sa pintuan ay nawala ako sa mga iniisip ko. Tumayo ako at inayos ko ang tshirt ko at suot kung shorts. Hawak ang tiyan ko ay naglakad ako patungong pintuan at binuksan iyon. 


                          
Sa gulat ko sa nakita ko kung sino ang babaeng nasa harapan ko ay napahawak ako sa dingding. Lumaki din ang mata ni Jia habang nakatingin sa akin... lalo na sa tiyan ko. Oo, si Jia na step-sister ko ang nasa harap ko ngayon. She's wearing a white hooded jacket and black leggings that shaped her long and pretty legs. She's also stunned as I am but at the same time she's throwing me a fierce look. 


                          
When I regain my sanity I was going to close the door pero hinarang niya ang kamay niya at humakbang papasok. Nagkanda-uga ako at umatras. My heart is beating so bad. What the hell is she doing here? How did she know this place? Habang umaatras ako ay kumakapa ako sa dingding. My knees and hands are shaking. 


                          
Jia stop walking forward, so I halted as well.


                          
"So my stepbrother is hiding himself in this place..." aniya sa nakakamatay na titig. Ang mata niya na nasa akin ay bumaba iyon sa tiyan ko. She pointed me using the enveloped in her hands. Ang dalawang kamay ko ang tinakip ko sa tiyan ko. I cannot fight with her like what I used to be. I cannot say something that might provoke her to hurt me and... my child. "You... you are pregnant. You're a damn bearer. You're one of those abnormal people who have a capability to conceive a damn child?"


                          
"J-jia... please..." my voice is shaking together with my body. I keep telling myself that I need to be strong but how can I? My tears fall.


                          
"Tell me Kai... si Priam ang ama niya'n diba?"


                          
I immediately shook my head. I keep praying na sana maniwala siya. I knew Jia like Priam so much and I'm afraid that what's she feel might pushed her to do something. That's why I keep shaking my head.


                          
But instead Jia laughed. She laughed like those antagonist actress on a drama. May kinapa siya doon sa enveloped at malakas niya iyong sinaboy sa akin. Kaya napapikit ako. Pagmulat ko ay nakita ko sa sahig ang mga larawan namin ni Priam na magkasama. Kahit na iyong mga larawan na nasa Manila pa kami at lagi kaming nagsasama ni Priam sa iisang lugar ay nandoon din. Those rendenvouz moments that we're together was being captured. What the fuck!? Who the hell took this photos?


                          
"Do you think I will never know? Don't belittle me, Makaio!" Jia exclaimed. Napatingin ako sa kanya na pulang-pula ang mata sa galit. "I hired someone to follow Priam at hindi ko inaasahan na magkasama pala kayo kahit na sinabi ko na sa iyo na sa akin lang siya. That I like Priam and I want him. Did you know that I almost went crazy nang hindi na siya mahanap ng taong binayaran ko! " 


                          
This is insane. What happened to Jia?


                          
"Jia... it's not what you think it is. Before Priam was just annoying as hell-"


                          
"Annoying as hell but you got pregant. You damn bitch! You knew from the very beginning how much I like him but you snatch him away from me. You seduce him to fuck you and then ge-"


                          
"JIA! You are sprouting a nonsense." I tried to speak for myself. Sanay akong sinasabon siya pero gago! Ngayon hindi na kasi buntis ako dehado ako sa sitwasyon namin.


                          
"Nonsense?!" She yelled at me.


                          
"Yes. It's nonsense cause I've never ever seduce Priam. Hindi ko iyong gagawin. Saka hindi ko siyang kinuha sayo. Wala akong kinuha." I tried my best to remain calm. I don't want Jia to get mad even more. She's now enrage at the moment at ayaw kong dagdagan pa iyon. "Jia, Priam turned himself to me. Kusa siyang lumapit sa akin. At isa pa hindi bagay si Priam na pag-aagawan natin Jia. Tao si Priam. Ta-"


                          
Hindi ko matuloy ang sasabihin ko nang humakbang si Jia papalapit sa akin at akmang sasampalin na niya ako nang may humawak na kamay sa nakataas na niyang kamay. It was too fast that I couldn't even close my eyes but Jia's hand halts on the air.


                          
"What the! Who the-"


                          
Jia turned herself sa taong nakahawak sa kamay niya. It was no other than, Nelanie Lacsamana.


                          
"You, bitch!" Nagtatagis ang ngiping sigaw ni Nelanie at walang pagdadalawang isip na sinampal si Jia. Sumalampak sa sahig si Jia dahil sa lakas ng sampal ni Nelanie. Nelanie is shaking in rage. "No one hurts a Lacsamana. No one dares to hurt my sis-in-law. Not even your filty hands. Bitch!"