Part-2

                                    

                                          
Unicode
                          
ကျွန်တော်ကျောင်းထဲဝင်လာတော့ကျောင်းရှေ့မှာကျောင်းသားနှစ်ယောက်စကားပြောနေကြတာတကယ့်ကိုရင်းရင်းနှီးနှီးပဲကျွန်တော်လည်းအဲ့လိုသူငယ်ချင်းရ
ခြင်လိုက်တာဆိုတဲ့ခံစားချက်မျိုးနဲ့ငေးကြည့်နေမိတယ်(ဆရာဟဲ့ဆရာ ငါတို့ဂျင်တုံးလေးကအရမ်းနုနေလို့ဆရာလို့မထင်ရတာလားjimin shiရယ်)
ရုပ်ချောချောအရပ်ရှည်ရှည်နဲ့တစ်ယောက်ကပြောစရာမလိုအောင်ရုပ်ရည်ရောစတိုင်လ်ရောကပြောစရာမလိုပေမယ့်  ဘေးကတစ်ယောက်ကတော့အတော်ချောပေမယ့်သူ့ဝတ်ပုံစားပုံကပဲသူ့ကိုရုပ်ဆိုးစေသည် ပြောရင်းရယ်လိုက်တဲ့သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကကြည့်ကောင်းသည်(ငါသိနေတယ်🙄) 
                          
ငေးမနေတော့ပဲစာသင်ခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်
ဘယ်သူ့ကိုမှမသိတာကြောင့်ကျွန်တော်လူရှင်းသောခုံတွင်သာထိုင်လိုက်သည်
ထိုချိန်..
"မင်းကJiminမဟုတ်လား"
"ဟုတ်ပါတယ်မင်းကဘယ်သူလဲငါ့ကိုဘာလို့သိနေတာလဲ"
"ငါကtaehyungပါ  မင်းကလိုင်းပေါ်ကceleပဲကိုငါသိတာပေါ့  မင်းဝတ်တဲ့ဒီဇိုင်းတွေကိုငါအရမ်းကြိုက်တာကွ"
*ဟုတ်သားပဲငါ့accမှာfollowerအများကြီးရှိတာ*
"အင်းပါ..ငါကjiminပါရင်းရင်းနှီးနှီးခင်လို့ရပါတယ်"
"ရင်းရင်းနှီးနှီဆိုတစ်ခုတော့ပြောမယ်ကွာ  မင်းရဲ့ဒီဇိုင်းတွေဝတ်ပုံစားပုံတွေကိုငါကြိုက်ပါတယ်  ဒါပေမယ့်မင်းရဲ့အရပ်ကတော့ပုတယ်ကွ"(ထယ်ရေပြေးတော့အထိုးခံရတော့မယ်လက်သီးနဲ့)
"ဟျောင့်မင်းဘာပြောတယ်"
"ဟုတ်တယ်ကွအရပ်လေးပုပေမယ့်လည်းမင်းကကြည့်ကောင်းပါတယ်"
"ဟေ့ကောင်နောက်ဆိုငါ့ကိုအရပ်ပုတယ်မပြောနဲ့ကွ"
"ဟုတ်ပါပြီ ပုလုံးကောင်ရာ"
"ဘာ....😡"
"စတာ...စတာ...ငါဒီမှာပဲထိုင်မယ်နော်ရတယ်မလား"
"ငါပိုင်တဲ့နေရာမဟုတ်ဘူးမင်းထိုင်ခြင်တဲ့နေရာသာထိုင်"
"စိတ်ဆိုးသွားတာလားငါ့သူငယ်ချင်းက"
"စိတ်ဆိုးရအောင်မိန်းကလေးမဟုတ်ဘူးဟေ့ကောင်"
"ဟားးးးဟားးးး😆"
တစ်ခနအတွင်းမှာပဲသူတို့နှစ်ယောက်ကအစအနောက်သန်လွန်းတဲ့taeကြောင့်ရင်းနှီးသွားတော့တယ် 
                          
ကဲကျောင်းသားတို့(ဆရာလာတာပါ)
"အမ်ဟိုကျောင်းသား.."(လေသံတိုးတိုးဖြင့်)
"ဟျောင့်jiminဘယ်ကကျောင်းသားရမှာလဲဆရာကွ"
"အမ်.....ဟုတ်လား"