Prologue

                                    

                                          

Naranasan mo na ba 'yung 'second life'? 'yung pakiramdam na akala mo ayun na 'yung last day mo sa mundo pero binigyan ka ng another chance para mabuhay muli at magpatuloy.
                          
Ako naranasan ko na, it was already 5 years at finally, makaka-balik na ako sa Pilipinas. 
                          
“Mika, tara na.” tumango ako at sumunod kay Tita Miki. 
                          
Nandito na kami sa airport at kaka-sakay lang sa ereplano. Ilang minuto pa nararamdaman ko na ang pag-galaw ng ereplano, tumingin ako sa side para makita ang ulap, sobrang ganda! Nakaka-mangha.
                          
Atlast! Nakalaya din ako sa hospital for two years! At ngayon makaka-balik na ako sa Pilipinas. 
                          
Ako si Mikaella Davis and now I'm already 16, grade 9 student. I love doing paintings, drawing on digital, and for me being a radio dj is the best! Si tita Miki na lang ang kasama ko sa buhay, sabi niya iniwan ako ng tunay kong mga magulang sa kaniya dahil bestfriend daw siya at sa kaniya ako pinag-katiwala, she said, they died on car-accident. 
                          
Sa sobrang tagal bago maka-uwi sa Pinas nakatulog na pala ako, ginising lang ako ni tita Miki ng nandito na kami sa Philippine Airline. Then, may nagsundo sa amin sa labas, 'yung boyfriend ni tita Miki. 
                          
“Welcome back, Love.” kiniss ni kuya Paul sa tita Miki. Tapos kinuha ang mga bagahe namin, pinasok sa likod ng kotse. “Welcome back, Mika.” naka-ngiti niyang sabi kaya nginitian ko na lang din siya.
                          
Me and him are not close or open, nagdo-doubt pa ako sa kaniya. Pumasok ako sa kotse at sinuot ang earphone ko, nagpatugtog na lang at naka-tulog ulit. 
                          
Ginising ako ni tita Miki ng nandito na kami sa bahay niya, simple lang ang bahay ito, na pinamana sa kaniya ng parents niya. By the way, she's only 24 years old.  
                          
Si kuya Paul na ang nag-pasok ng mga gamit namin, kahit 'yung aking mga gamit siya na rin ang nag-buhat. Nagpasalamat ako sa kaniya ng umalis siya, nagpalit muna ako ng damit, simpleng white tshirt lang at black cotton short. Tapos tinali ko ang mahaba kong buhok at bumaba para kumain. 
                          
“Na ayos mo na ba 'yung mga requirements ni Mika para sa new school na papasukan niya?” biglang tanong ni tita Miki habang nasa hapag kainan kami. 
                          
Ngumiti at tumango siya tapos nag-thumbs up pa. 
                          
“Sa June pa naman ang pasukan niya, nabili ko na din 'yung mga gagamitin niya para sa school na 'yun, 'yung mga gamit kasi kailangan doon bilihin more on iPad sila at laptop, tapos limang notebook lang. At 'yung P.E uniform, school uniform niya, nabili ko na din. 'yung I.D niya, nandoon na din sa bag niya, magkakasama na 'yun.” mahabang kwento niya.
                          
Ngumiti ako dahil sa wakas, makakapag-aral na muli ako! 
                          
“Thank you kuya and tita Miki!” 
                          
Sa wakas, new life na din... 
                          
——————————————————————————