Kabanata 118

                                    

                                          
Kabanata 118:
Stay
                          
I check my things inside the luggage for the third time. Gusto ko lang talagang makasigurado na wala akong maiiwan na kailangan pagpunta sa Dumaguete. 
                          
Meron akong dalang sapat na damit. Ang sem and Christmas break ay halos isang buwan ang itatagal. Kaya medyo maraming damit ang dinila ko pero mas lamang ang bilang ng mga undergarments. Since that's what I needed the most. Bibili na lang sigurado ako ng karagdagang damit roon at sa room service naman ay kasama na iyong laundry kaya siguradong hindi ako mauubusan ng pamalit. 
                          
We already booked an enough hotel room for all of us. Bukod sa akin, si Kuwai, Helix at Keilander lang ang nakakaalam na naroon rin sa lugar si Ma'am Feronia. I am not sure if she already told Acid that she went on a vacation. 
                          
Kaninang umaga bumiyahe si Ma'am Feronia. Kuwai's men just texted us an hour ago, and they said they are already in the island now. Ma'am Feronia is currently resting on her hotel room. I already have the info about the hotel. Iyong room kung nasaan siya ay ilang palapag lamang ang layo mula sa amin. 
                          
So probably Acid will found out eventually that she's there. Hindi rin naman imposible dahil makikita talaga namin siya roon sa isla. We will go the island to spend the half of the sem break. 
                          
Para makapag-isip at makapaglatag ako ng plano kung paano ba maalis si Ma'am Feronia sa sitwasyon niya. A month from now her baby bump will be visible. And that is both bothering us. Ang dami ng tumatakbo sa isip ko na hindi ko na maisingit kung ano ba ang dapat na gawin. 
                          
I zip the travelling bag when I am already put all the things inside. The door creaked open. Napalingon ako roon at nakita si Helix na agad ngumiti sa akin. 
                          
"Do you check your things already Raiven? Nariyan na lahat?" tanong niya at nagmartsa papalapit sa puwesto ko. 
                          
I smiled too and nooded. I look at him teasingly when I saw his outfit. He's wearing a summer polo shirt and a board shorts plus his Adidas slides. An aviator glasses is already dangling on the collar of his shirt. 
                          
Nakabukas ang ilang botones noon na sumilip ang kakaunting parte ng matipuno niyang dibdib. He chuckled on my look. Naglakad siya patungo sa akin. 
                          
"Ang gwapo mo." I praised him and he jokingly shrugged his shoulder. Ngumuso ako at muli siyang tumawa. 
                          
"Sobrang ganda mo. Parang ayaw na kitang palabasin rito." papuri niya pabalik at tumitig sa akin. 
                          
I am now in my checkered red long sleeve shirt. Nakabukas at ang panloob ay isang puting spaghetti strap top na pinaresan ng maong shirts. I just put a skinny knot belt to make it fashionable even it's all over simple. Then I just wear my white sneakers. May dala na akong tsinelas para may magamit pagdating namin sa isla. 
                          
Kunyari lang rin akong nagkibit balikat roon at tumawa kaming dalawa. Nakaupo pa ako sa gilid ng kama habang siya ay nakatayo sa harap ko. His gaze dropped on my travelling bag. 
                          
"Your things seems heavy, pakiramdam ko lalayas ka na." I look at him with my sharp eyes. He immediately lift his hands to surrender. 
                          
"Sasama naman ako sayo kung totoo ngang lalayas ka." nagtàas ako ng kilay roon. 
                          
"Kung lalayas man ako hindi niyo malalaman." saad ko. 
                          
"Hindi mo rin naman magagawa kasi hindi mo kami kayang iwan. Lalo na si Xerox." bigla akong natigilan sa sinabi ni Helix. Napawi ang ngiti ko ng may maalala. 
                          
Helix expression changed too. Sa tingin ko alam na rin niya kung bakit biglang nag-iba ang ekspresyon ko ngayon. 
                          
"How's Xerox?" lumamlam ang mga mata ko.