Kapitullu XIX

                                    

                                          
Ermali: Çfarë ndodhi mirë ishe ? 
Elina: Nuk e di vetëm se po më zihet fryma dhe po më vie shumë nxeht. 
Ermali: në rregull eja- tha duke më zgjatur dorën , i kapa dorën shpejt dhe u mbështeta për krahut të tij. Kur dolëm më ndihmoj të hipja në makinën e tij dhe sapo u ula hapa dritarën sepse më dukej sikur skishte ajër.
Ermali: a do të shkojm tek mjeku ?- duke vozitur
Elina: Jo jo vetëm dua të shkoj të shtrihem do më kaloj. 
Ermali: Ti paske edhe temperatur - tha duke më orekur ballin.
Elina: në rregull është so më kaloj vetëm më dërgo në shtëpi.
.
.
.
.
.
Sapo mbërritëm Ermali erdhi shpejt në anën tjetër të makinës duke më hapur derën dhe ndihmuar që të dilja nga makina , u mbështeta në krahun e tij pasi ndihesha shumë e lodhur dhe mezi ecja. Kur mbërrita në dhom më ndihmoi Ermali që të ulesha 
Ermali: nëse ke nevoj për diqka unë jam këtu mund të më shkruar në .... oooo e paskam harruar telefonin. A je mirë ti a mundem të të lë të shkoj ta marr? 
Elina: po po pa problem .- Ermali doli dhe unë o qova ngadale për të veshur pizhamat , sapo përfundova procedurat u ula e lehtësuar më në
fund që të pushoja, vetëm se dëgjova derën sa shpejt ishte kthyer Ermali u qudita por sidoqoft u nisa për në shtrat  kur dikush hapi derën time , çfarë ndodhi Ermali nuk hyn asnjëherë kështu. Kur ngrita kokën u tmerrova , ishte ai personi që më kishte kërcënuar në tualet.
Elina: Çfarë kërkon ti këtu ? Pse erdhe ? Si më gjete? 
X: të thash që nuk do e lija me aq, tani që Ermali nuk është në shtëpu kam kohë sa të dua të të bëj çtë dua. 
Elina : largohu më ler të qet? Çfarë po bën? Mos më prek? 
X: Ku është burri jotë qe të të ndihmoj, aa ? 
Më kishte kapur nga dy duart dhe më hodhi në shtrat .
Elina: largohu mos u afro më shumë? Largohu mos më prek.
Ai afrohej edhe më shum dhe filoi të më prekte unë me gjithë forcën time lëvizja por përsëri fuqia e tij ishte më e madhe dhe më mbante ashtu të shtrir në shtrat duke filluar të më shpërthekonte pullat e pizhamave , lëvizja me gjithë fuqinë dhe bërtisja aq sa mundja por përsëri nuk vlente gjë.