Chapter 1

                                    

                                          
C H A P T E R 1
━━━━━⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇━━━━━
"Callista Niran! Gumising ka na!"
Naalipungatan ako dahil sa sigaw ni ate Finley. Nagpa-padyak ako kahit nakahiga. 
"Ate naman eh." Niyakap ko ang unan na nahablot ko saka pilit na pumikit. "Patulugin mo muna ako." 
Ngunit sadyang makulit si ate. Hinila niya ang makapal na kumot ko, dahilan para yakapin ako ng malamig na simoy ng hangin. Binuksan ko ang aking mata upang makita kung saan nanggagaling ang hangin na iyon. 
"Bakit mo binuksan yung bintana, ate." Mahina itong natawa dahilan para mainis ako lalo. 
It is early in the morning, and she is annoyed me.
"Para magising ka." Agad niyang akong hinila patayo. Wala na akong magawa kundi magpahila na lang sakaniya. 
"Let's go shopping!" She giggle. 
I winced. "Ikaw na lang ate, gusto ko pang matulog." 
Akmang hihiga ako ng hilain niya na ako ng tuluyan. "Kailangan mo akong samahan!"
Inis ko siyang tinignan. "What would i?" 
Her eyes widened. "Because you need to have some fresh air before you will subsob in your nursing." 
I pouted. She has a point. Well, I know I will be busy studying medicine, but I'm sure I will enjoy it. 
"But I want to sleep more, ate-"She cut me off by her hands in my mouth. 
"Shut up, Callis." Bumagsak na lang ang dalwang balikat ko dahil mukhang wala na talaga akong magagawa. 
"D'yan ka lang!" Dinuro pa niya ako kaya na panguso na lamang ako. "Wag kang aalis." Tumakbo ito palayo na para bang sobrang nagmamadali. Akmang papasok ito sa isa pang kwarto ng tignan niya muli ako. 
"Wag kang aalis d'yan!" Sa ikalawang pagkakataon dinuro niya na naman ako. Napa labi na lang ako. 
"I will not leave ate, you might kick me in the ass." She nodded in satisfaction. 
"Good." She shows her thumbs up, and finally he enters the room. I let out a loud, deep breath.
Akmang hihiga ako muli ng bigla siyang sumigaw, kaya napatayo ako ng maayos. Hindi pa tuluyan gising ang diwa ko ngunit nagising iyon ni ate Finley. 
What a bad day.
"There." Inabot nito ang kahel na off shoulder na bistida saakin. Nangningning ang mata ko ng makakita ng kahel. 
I really love orange!
"Ano sasama ka pa ba saakin?" Nakangising tanong niya. Kung kanina ay tinatamad ako, ngayon ay nasiglahan na ako. 
Nakangiting tumango ako. "Sasama na ako." 
Ngumisi ito saakin na para bang nanalo sa kung ano mang kompitisyon. "Now you know what I'll do if you decline my request." 
I furrowed. "What?" 
She slapped her forehead. "Nothing, mag-ayos ka na." 
Tumango na lamang ako sakaniya. Ng makaalis siya sa kwarto ko agad akong napatingin sa hawak-hawak kong orange off shoulder dress. 
Maingat at maayos kong nilagay ang dress sa kama. Pumunta ako sa balcony at napa awang na lang labi ko ng makita ang magandnag view galling sa labas.
We're in Bay Ridge, Brooklyn, in New York. Kitang-kita mula dito ang mahabang bridge, ngunit natatakpan iyon ng mga hamog dahil ngayon ay madaling araw palang. 
"Mag-ayos ka na Callis, kundi ako mismo mag-aayos sayo!" Napa igtad ako ng marinig ang sigaw ni ate Finley. 
Agad akong pumasok muli sa loob at sinarado na ang sliding door. "Oo na ate, ito na." 
Dapat ay mag-isa lamang ako dito sa bahay na binili ni Lolo para saakin, ngunit nabalitaan ko rin na pupunta rin sa America si ate Finley. Ang akala ko ay sa ibang lugar siya ngunit dito rin daw pala sa New York ang punta niya. Ang buong akala ko ay maglilibot lang siya ngunit dito niya pala balak I pursue ang modeling and acting niya here in New York, like ate Miles. 
⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇
Ng makapag-ayos agad na akong bumaba, dumiretsyo ako sa kusina upang kumain. 
"I cook for breakfast!" Nakangiting nilapag ni ate Finley ang nilutong hotdog, bacon, at egg. Kasunod ay nilapag niya ang fried rice. 
I glance at her, amused. "You know how to cook, Ate." 
She proudly nodded at me. "Of course!"
Umupo ako sa highchair at ganun din siya, ngayon ay magkaharap kami. 
"Kaya natuto akong magluto dahil noong mga bata palang kami ni Finn ay wala na kaming kasama sa bahay." Lumunok ito. 
"Wala kayong kasama? Nasaan sila Tita noon?" 
Sinandal nito ang siko sa lamesa. "I mean, may katulong kami pero isa lang. At noong araw na iyon biglang iniwan kami ng katulong at mas malala pa-" Ngumiwi ito. "-Ninakawan pala kami nung hayop na yun." 
Bigla akong napaubo dahil may bumara sa lalamunan ko. Agad naman akong inabutan ni ate ng tubig kaya kinuha ko iyon agad at tinungga. 
"For real?" She nodded. 
"For real, kaya noong araw na iyon wala kaming makain. So ako itong may ka alam-alam na pumunta ako sa kusina." Bigla itong natawa na para bang may naalala. "Nagkapaso-paso pa ako noon dahil hindi ko talaga alam kung paano magluto. Pero mabuti na lang at may youtube ng panahon na iyon kaya doon ako natuto. 
Napatango ako. "Ganun din ang nagyari kay kuya Cielo dati." 
"Ano bang nagyari sainyo?" 
I swallowed hard. "A-Ahm." I cleared my throat. To be honest, I don't want to talked about what happened in our past. 
I bit my lip. "Ang nang-" 
I cut off the ring of the phone, palihim akong nagpasalamat doon. 
"Kaninong phone yun?" Takang tanong ni Ate mahina akong natawa. Itinaas ang phone ko na hawak ko na ngayon.
Agad ko itong sinagot ng hindi man lang tinitignan kung sino ang tumawag. "Hello?" 
[Callis.]
Agad akong napa-ayos ng upo. 
"Bakit napatawag ka, kuya?" 
I heard his voice. 
[I just missed you.]
I pouted. 
"I miss you too, kuya." 
[Nasaan ka ngayon?]
Nabuhay ang exciment sa loob ko. "Nandito ka ba sa New York, kuya?" 
[Kung nandyan lang sana ako edi sana hindi na tinawagan.] I pouted, lahat ng exciment ay nawala. 
"Nasa bahay lang ako kasama si Ate Finley." 
[Ow, okay, by- Bro tara na.]
Kumunot ang noo ko ng may narinig na hindi pamilyar na boses. "Who's that, kuya?" 
[Sa susunod ko na sila ipapakilala sayo, sa ngayon kailangan ko ng umalis. Be safe always, okay?]
Akmang magsasalita pa sana ako ng bigla niyang binaba ang kabilang linya. 
"Miss na miss lang ang isa't-isa?" Mahinang natatawa si ate habang sumusbo. Mas lalong humaba ang aking nguso. 
"Bakit hindi mo rin ba namimiss si Kuya Finn?" Bigla itong napatigil. 
"Ahm, namimiss ko rin naman kakulitan ng isang yun." 
Sabay kaming napahagikgik at pinagpatuloy na namin ang pagkain.