❤︎ 𝐅𝐨𝐮𝐫𝐭𝐡 𝐏𝐞𝐭𝐚𝐥 ❤︎

                                    

                                          

کلید رو توی در چرخوند و وارد خونه شد.
کنار ایستاد تا تهیونگ وارد خونه بشه.
آروم وارد خونه شد. با برخورد گرمی ملایم به صورتش و عطر خوشبوی گل های کنار در به بینیش، لبخندی زد:
_پدر و مادرت نیستن جانگکوک شی؟ 
درو چفت کرد و کت چرمش رو از تنش خارج کرد و روی چوب لباسی کنار در آویز کرد:
- اونا ھرساله زود به دھکده می‌رن. منم قصدم این بود که صبح، مستقیم به اونجا برم اما خب نشد، اگر الان بخوایم بریم هوا تاریک می‌شه و ممکنه وسط راه گیر کنیم. متأسفانه هفته‌ی قبل تصادف بدی کردم و ماشینم تعمیرگاه‌ست، مجبوریم با سواری های بین راهی بریم که کمی زمان بره. امشب رو توی خونه استراحت میکنیم و فردا صبح می‌ریم. هوا ھم ابره فک کنم قراره بارون بیاد. 
تهیونگ آروم به سمت مبلی رفت و روش نشست.
_عذرمی‌خوام. به خاطر کارهای من درگیر شدید.
_راحت باش تهیونگ، خودم خواستم همراهت بیام. قهوه می‌خوری یا شیر کاکائو؟
_شیرکاکائو.
دو لیوان از کابینت خارج کرد و مشغول درست کردن شیر کاکائویی گرم شد.
بعد از حاضر شدن شیرکاکائوها، به سمت تهیونگ که با کنجکاوی به دیزاین کلاسیک و مدرن خونه نگاه می‌کرد، رفت.
یکی از لیوان ها رو دست پسر داد و کنارش نشست. 
تهیونگ تشکری کرد و لیوان حاوی شیرکاکائو رو از دستش گرفت.
از گرمی دیواره ھای لیوان حس خوبی بهش دست داد.
کمی از شیرکاکائوی گرم چشید. لبشو با زبونش تر کرد:
_چند سالتونه جونگکوک شی؟
جونگکوک لیوان شیرکاکائو رو بعد از چشیدن مزش، از لب‌هش فاصله داد:
_بیست و شش. من بهت گفتم باھام راحت باش و تو ھنوز رسمی صحبت میکنی؟
_یعنی ھیونگ صداتون کنم؟
اخم آرومی روی پیشونیش نقش بست. چینی به بینیش داد و لب زد:
_نه ترجیح میدم اسمم خالی صدا زده بشه.
_باشه جونگکوک شی.
با رسمی صدا زده شدنِ مجددِ اسمش، تک خنده ای کرد:
_خوبه ھمین الان گفتم راحت باش... خب، شام نودل می‌خوری؟!
تهیونگ با ذوق سرش و بلند کرد:
_واقعا؟ می‌شه بخوریم؟ وای... ھمیشه دوست داشتم نودل‌های کره رو امتحان کنم!
جونگکوک متعجب از ذوق یکهویی پسر بابت نودل، ابرویی بالا انداخت: 
_فرقی ندارن باھم، نودل کره و ژاپن یه مزه میدن. چیزیه که تقریبا همه جا هست!
تهیونگ چشم هاش رو درشت کرد و سریع شروع به مخالفت کرد:
_نه... مادربررگم ھمیشه می‌گفت که نودل‌های کره مزه ی دیگه ای می‌ده و طعم دھنده ھاش متفاوتند... مخصوصاً نودل کیمچی، قبل از اینکه بیمار بشه تقریبا هر ماه برام کیمچی درست می‌کرد.