Een #pulsar waarvan het gedrag niet goed te verklaren was, blijkt in een bijzonder dubbelsysteem – een systeem waar twee sterren om elkaar heen draaien – te zitten. Dat ontdekte sterrenkundige Emma van der Wateren, die op 10 juni aan de Radboud University promoveert.
De twee objecten doen tientallen jaren over één rondje, een van de langste baanperiodes ooit gevonden bij een pulsar. De begeleider is een gewone ster van ongeveer 3,6 keer de massa van de zon, wat een relatief lage massa is voor een dergelijk systeem. ‘Dat is heel bijzonder, want het is niet logisch dat deze objecten nog in een dubbelsysteem zitten.’
Een pulsar ontstaat bij een supernova-explosie en die is zo gigantisch, dat je verwacht dat deze sterren daarbij ver uit elkaar zullen vliegen. Dat bleek hier niet zo te zijn.
Van der Wateren: ‘De kans is heel klein, maar we hebben aangetoond dat het wel mogelijk is. In de meeste gevallen zullen de sterren uit elkaar vliegen, maar als je net de juiste omstandigheden hebt, waarbij de begeleider van de pulsar op de juiste manier een duw heeft gekregen van de explosie, is het mogelijk.’
Lees meer:
https://lnkd.in/euQXf29BIMAPP researchASTRON
Zijn we alleen?
Als ik de vraag zie: "Is er intelligent leven daarbuiten?" komen er talloze antwoorden naar boven. Deze antwoorden zijn zo gevarieerd en levendig als de sterren en sterrenstelsels die in deze afbeelding worden weergegeven.
Staren naar de kosmos is als kijken naar het verleden, waardoor de kans groter wordt dat er leven heeft bestaan, of zelfs nog bestaat, in de richtingen die we onderzoeken.
Het vooruitzicht om beschavingen te ontdekken die verder zijn ontwikkeld dan de onze is opwindend. Het lijkt ook ook verbonden te zijn met een diepgewortelde menselijke wens om verbinding te zoeken...
Misschien zoeken we op een bepaald niveau contact met buitenaardse samenlevingen om onze eigen plaats in het universum beter te begrijpen - om te bepalen of we overwegend goed of slecht zijn, en om te zien of er meer geavanceerde beschavingen zijn die ons naar verbetering kunnen leiden.
Kunnen we ze vertrouwen als er contact zou worden gelegd? Of zouden ze ons zien als een bron die uitgebuit moet worden? Lijken ze op ons, of zijn ze totaal anders?
Ik vermoed dat onze ware zoektocht is om een verbeterde versie van onszelf te ontdekken...
en om dat te bereiken, hebben we de sterren helemaal niet nodig.
Something to wonder..
Headhunterzz.com..Use your Brain for a Change!
#investing#energy#sustainable#eco#globalwarming#climatechange#carbonneutral#shareholderactivism#finance#parisagreement#banking#Risk#chemicals#pollution#solution#alternative#solutions
Journalist @ NRC. Future Affairs. LinkedIn Top Voice.
Wow. Deze vis kan ‘kijken met de ogen van soortgenoten’: de olifantsvis kan het elektrische zintuiglijke veld van soortgenoten benutten om locatie te bepalen en objecten waar te nemen: een soort collectieve perceptie.
“Gnathonemus petersii utilizes the electrical pulses of conspecifics to extend its electrolocation range, discriminate objects and increase information transmission. These results provide evidence for a new, collective mode of active sensing in which individual perception is enhanced by the energy emissions of nearby group members.”
Bron: Nature https://lnkd.in/eZAr5Yx3
Thx Karin Vosters
Keynote Speaker on impactful businesses, highly engaged teams and energetic company cultures
De dinosaurussen zouden zijn uitgestorven door een meteoorinslag.
Maar ze leven voort in onze organisaties (en serverruimtes).
Vorig jaar viel ik als spreker een keer in voor de inspirerende Steven Van Belleghem op een leuk congres van nexxworks . Ik ontmoette daar Peter Hinssen. Peter is een partner bij Nexxworks en spreekt over innovaties, over leiderschap, en over all things digital en hun gevolg op de maatschappij.
Vaak onder de noemer ‘the never normal’.
Daarnaast is hij één van de weinigen op deze wereld die wegkomt met het gebruik van 8000 slides in 20 minuten.
Deze week schreef hij een artikel over het wat hij noemt ‘Yesterwork’, oftewel het in stand houden van verouderde processen en werkwijzen die een negatief effect hebben op efficiëntie en productiviteit.
En die zijn er overal om ons heen. Want we houden als mensheid nou eenmaal aan het vasthouden wat er eenmaal is.
Iets nieuws omarmen lukt zo nu en dan, maar het loslaten van oude routines is het lastigste wat we kennen.
Eeuwen geleden was ik een grijze-pakken-consultant bij een grijze-pakken-management-adviesclub. Tijdens de opkomst van het internet mocht ik daar als toenmalig techie in de keuken kijken van vele grote organisaties.
Op een gegeven moment zat ik in een groot samenwerkingsverband tussen mijn adviesclub en een niet nader te noemen groot Nederlands luchtvaartbedrijf.
Die samenwerking bestond uit zo’n 150 man, ongeveer de helft van ons en de helft van dat luchtvaartbedrijf.
En met elkaar waren we bezig met dingen zoals online inchecken, de kiosken de luchthaven en digitale tickets. Voor die tijd heel innovatief.
Maar we hadden te maken met een enorme stroperigheid.
Waarom?
Omdat dit luchtvaartbedrijf maar liefst 700 verschillende systemen in de lucht had waaronder enkele die werkelijk tientallen jaren oud waren. Alsof Plesman ze zelf nog geprogrammeerd had.
En dat is heel begrijpelijk, en heel menselijk. Want op elk systeem zat iemand met enorme passie voor zijn vak, die als een havik zijn eiland bewaakte. En dat siert ze he.
Maar het feit was wel dat ik met een paar slimme jongens te maken had die min of meer hetzelfde soort project ergens anders gedaan hadden. En die wisten mij te vertellen dat ze daar de hele operatie heel soepel draaiende hielden met 4 man.
Dat even in vergelijking met de 75 man die het hier kostte.
Dus, met een beetje ‘Yesterwork’ inzicht, had daar wellicht 71 superslimme techies zich beter kunnen gaan inzetten voor nieuwe innovaties, klantgerichte oplossingen, ervaring-verrijkende technologieën, in plaats van het in stand houden van legacy systemen en de dinosaurussen van software en hardware.
Ga in jouw organisatie eens op zoek naar yesterwork.
Je kan daarbij de regel hanteren die wij in huis hebben sinds mijn vrouw er achter kwam dat ik een hoarder ben op het gebied van kookspullen; voor elke gadget waar ik mee thuis kom, moet er minstens 1 gadget weer de keuken uit.
Yesterkitchen, zeg maar.
Innovative Creative Leader, Consultant and Business Founder | Expert in AI, Design, Art, & Technology | Founder at Yūgen Studio & Hi-ReS! | Ex-Publicis Sapient
🌕 Sovereign Moon: A Journey Towards Cosmic Stewardship
Today is full Moon and this insightful post by Jessica den Outer ✊🌳⚖️ (below) sparked a profound reflection in me: What if we viewed the Moon not merely as a celestial sphere but as an entity deserving of its rights? This intriguing concept has made me ponder our relationship with our lunar companion more profoundly.
Traditionally celebrated as the "common heritage of man," the Moon's poetic allure is increasingly overshadowed by the ambitions of private corporations and nations eyeing lunar mining. This shift begs a critical question: Isn't it time to consider the Moon as having fundamental rights?
I'm intrigued by appointing a guardian for the Moon, mirroring initiatives on Earth where natural entities are granted legal personhood. This guardian could act as a voice for the Moon, advocating for its protection and respect. See Sovereign Nature Initiative, Florian Schmitt.
This concept transcends legal and ethical realms, delving into spiritual significance. Many cultures hold the Moon in high reverence. Acknowledging its rights is a gesture of respect towards these beliefs, seeing the Moon as sacred, not just a resource for exploitation.
Our Earth's environmental challenges serve as a cautionary tale. Let's avoid replicating our terrestrial missteps as we extend our reach into space. We have a unique opportunity to approach the Moon with sustainability, respect, and a sense of cosmic responsibility.
This idea of a "Sovereign Moon" with rights calls for a paradigm shift in our cosmic interactions. Let's champion a future where we honour and protect the rights of the Moon, fostering a relationship marked by respect, stewardship, and spiritual connection.
#SpaceEthics#LunarRights#CosmicResponsibility#SpiritualPerspective#SustainableSpace
UN expert Rights of Nature | auteur 'Rechten voor de Natuur' | director
Stichting Rechten van de Natuur
Moet de Maan rechten hebben? 🌑 🌒 🌓
In 2020 durfde ik, geïnspireerd door het werk van Thomas Gooch, Dr Michelle Maloney, Ceridwen Dovey, Alice Gorman en Mari Margil, mijn gedachten over Rechten van de Maan op te schrijven in een kort opiniestuk. Nu zou ik dit artikel ietwat anders insteken, maar het centrale gedachtegoed blijft relevant.
De Maan is ''gemeenschappelijk erfgoed van de mens'', een mooi begrip, maar in de praktijk heel kwetsbaar. Want steeds meer particuliere bedrijven, ruimte organisaties en landen pleiten voor mijnbouw op de Maan. Waarom erkennen we niet dat de Maan bepaalde fundamentele rechten heeft, en waarom wijzen we geen voogd aan die de (wellicht nog onbekende) belangen van de Maan vertegenwoordigt en verdedigt tegen de activiteiten die de aarde nu verwoesten?
Wat denken jullie?
Vanavond mag ik de Maanrede geven op het festival 'Nieuwe Maan' van BrabantKennis en Parktheater Eindhoven over dit idee. Zo spannend! En voor wie er niet bij kan zijn: mijn rede wordt opgenomen en op YouTube geplaatst!
We've been featured in De Tijd, discussing the unique challenges of recycling workwear. Vincent Siau, alsico Europe's Managing Director, shares our commitment to circularity and sustainability, especially through the ARX Initiative, which aims to reduce environmental impact and extend the lifespan of our garments.
Curious to learn more? Read the full article below (in Dutch).
https://lnkd.in/ewxudhSn
Negentig jaar geleden begon de overgrootvader van Gauthier Siau en Vincent Siau met de productie van klassieke blauwe overalls. Vandaag is alsico EU, het bedrijf van de twee broers-ondernemers in Ronse, een wereldspeler.
Elke week vervaardigt Alsico 400.000 stuks gespecialiseerde werkkledij, voor de cleanrooms van Intel Corporation, de hoogovens van ArcelorMittal, de vaccinfabrieken van Pfizer en de labs van NASA - National Aeronautics and Space Administration.
👉 ‘Binnenkort moet dat ook circulair kunnen.’
This weekend, scientists from Leiden U will be studying the effects of a virtual psychedelic trip on the body and soul at #Lowlands. 😎 🍄
When used with caution, psychedelics like LSD and MDMA can help people with severe #depression and #PTSD go into an altered state of consciousness, which could help them see their lives and problems in another perspective for that moment. They could learn to break unhealthy thought patterns. That said, it is possible that instead of a trip that opens your mind, you could get a bad trip that scares the living daylights out of you! The psychedelic is in your system and you are going to have to wait till your body metabolizes it. In short, you are trapped in that bad trip and you have to ride it out. 😱 If VR psychedelic trip works, it will be a controlled trip. The therapist can simply remove the VR headset when the trip becomes unbearable for the patient.
🤞 Thinking aloud (4): If VR psychedelic experience works, could we eventually use it to help agitated and anxious #dementia patients cope with what cause them to feel agitated and anxious?
#MDMA#LSD#psychedelictherapy#psychedelictherapy
Leidse wetenschappers onderzoeken dit weekend op Lowlands wat de effecten zijn van een virtuele psychedelische trip op lichaam en geest. De vrijwillige deelnemers krijgen een VR-headset op die hen meevoert in een wonderlijke wereld van planten en patronen.
De beelden en geluiden zijn gebaseerd op omschrijvingen van trip-ervaringen. Hoofdonderzoeker Michiel van Elk: ‘Tijdens de sessie meten we met sensoren de hartslag en de huidgeleiding van de deelnemers. Na afloop vullen ze vragen in over al dan niet eerdere ervaringen met drugsgebruik, hun persoonlijkheid en hoe ze deze VR-ervaring beleefden.’
Ga je ook naar Lowlands en wil je meedoen aan het onderzoek? Kom naar het terrein van Lowlands Science, vlakbij het Alpha-podium. De onderzoekers staan er van 18 t/m 20 augustus van 12.00 tot 20.00 uur. Op 20 augustus geeft Michiel van Elk om 16.45 uur hier ook een flitscollege over zijn onderzoek.
https://lnkd.in/e5a92QVt
Life on the Earth is part of the global system.
We still don’t want to admit that the complexity of the previously existing system was significantly higher than now, and it was diversity that gave prosperity and growth.
If we draw an analogy with human life and apoptosis, then due to the inability of humanity to reach a new level, the existing system is destroyed. Thus, there are two ways - to take everything you can and, having reached the technological and scientific minimum for resettlement, to accomplish a feat. Or learn to live in conditions and adjust them in order to better prepare for migration of Capable and Intelligent human who will be able to create conditions in new places.
The cycle of transformation of hydrogen into helium and back, simultaneously with the expansion of the universe, gives us a basic equation built on the creation of diversity by the system, as the main purpose of the existence of the universe
Journalist @ NRC. Future Affairs. LinkedIn Top Voice.
Heeft het universum een doel? Bijvoorbeeld het ontstaan van leven? Voor veel wetenschappers is alleen al het stellen van die vraag een reden voor scheve gezichten over ‘teleologisch denken’, praktisch een doodzonde. Maar wie de laatste onderzoeken over de kosmologische omstandigheden voor het ontstaan van leven erbij pakt, moet er toch echt anders naar kijken, schrijft de Engelse hoogleraar filosofie Philip Goff in zijn nieuwe boek Why? The purpose of the universe.
Waarom denkt Goff dat het universum een doel heeft? Vooral omdat de kosmos extreem afgestemd is op het ontstaan van leven. Als de massa van een elektron bijvoorbeeld net iets anders was geweest, had de kosmos alleen uit waterstof bestaan – waardoor zich nooit complexe moleculen hadden kunnen vormen. Dat de natuurkunde zo is gefinetuned, ‘afgesteld’, dat complexe chemische reacties mogelijk zijn, en dus potentieel leven, is van alle andere mogelijke universa een kans van ongeveer 10^-136, volgens recente studies die Goff aanhaalt. Ter vergelijking: de kans om met een dobbelsteen 70 keer achter elkaar een zes te gooien is 10^-55.
Hoe bizar klein de kans is op een universum waarin leven mogelijk is, laat deze grafiek ook mooi zien. Het piepkleine rode driehoekje stelt de universa voor waarin complexe chemie mogelijk is, het immense blauwe vlak zijn de potentieel levenloze universa. En eigenlijk moet dat vlak ongeveer 4.000 hectare groot zijn.
Toeval? Of een aanwijzing dat er meer aan de hand is?
Wat is dan het doel van de kosmos, volgens Goff? „Rationele materie die tot een hogere realisatie van zijn eigen aard komt.” Het ontstaan van complex leven en van allerlei wezens die een bewuste ervaring hebben zou volgens Goff zomaar deel kunnen zijn van dat universele doel.
Op dit punt zullen veel lezers uit klassiek-wetenschappelijke hoek in opstand komen, zoals Goff zelf ruiterlijk erkent. Extreem toeval hoeft nog helemaal geen bedoeling te impliceren. Bovendien, zonder het schitterende ongeluk van een ‘biofiel’ universum, was er niemand geweest om de vragen van Goff te stellen. Is aannemen dat het universum complexiteit, rationeel leven tot doel heeft dus geen cirkelredenering? Per slot van rekening kan alleen rationeel leven vragen stellen over een cosmic purpose.
Goff gaat geduldig alle tegenwerpingen af, pelt ze stuk voor stuk af met allerlei verwijzingen naar natuurkunde en bewustzijnsonderzoek. Hij heeft daarmee een verrassend overtuigend boek geschreven.
Nee, hij slaagt er niet in de eeuwige vraag definitief te beantwoorden – maar hij breekt het perspectief wel open.
⚫️⚫️⚫️⚫️
Lees hier mijn hele recensie in NRC: https://lnkd.in/e9V-skNh
I’m very proud to have contributed to SPEXone, the Dutch spectropolarimeter on NASA's PACE mission that was launched this morning. A short history:
In 2006 already, I initiated the development of this instrument with Erik Laan, targeting dust and ice clouds on Mars. We got astronomers Frans Snik and Christoph Keller involved, and they came up with the unique spectropolarimetric technique that allows SPEX (the Spectropolarimeter for Planetary EXploration) to be small, robust, and accurate (and Frans came up with the name). Astronomer Theodora Karalidi did the first test-measurements on an optical bench for her master thesis research. Christina Aas simulated SPEX' Mars observations for her master thesis.
In 2010, we proposed SPEX to European Space Agency - ESA for its Exomars Trace Gas Orbiter (ETGO). SPEX was not selected as payload (not unexpectedly because there was no hardware yet), but ETGO’s payload selection committee was very positive about its potential and recommended that it should be developed further and fly on a next mission. We also started with a SPEX for JUICE, ESA’s spacecraft that is on its way to Jupiter.
In 2012, however, SRON Netherlands Institute for Space Research’s MT decided to stop with Solar System research, and the further development of SPEX was handed over to the Earth Observation group and a new PI. Fun memories: my (now retired) boss at SRON told me that not being the PI anymore would not be a problem for me, because I had other things to enjoy in life, such as my children ...
On NASA - National Aeronautics and Space Administration’s Earth observation satellite PACE, SPEXone will deliver unique data that will provide new insights into the properties of aerosol particles, which play crucial roles in the Earth climate.
SPEXone orbiting Earth and showing off its data might revive a SPEX for a planetary mission … after all, there are so many things we don’t know and don’t understand about the planets in the Solar System, especially about their atmospheres and climates, where a SPEX would add new insights. And by studying other planets, with (very) different temperatures, pressures, surfaces, and cloud and aerosol compositions, we can test our fundamental knowledge of the processes taking place on Earth.
#SPEXone#NASAPACE#PACE#PACEmission
Wauw, Nederlandse wetenschap die tot grote hoogte stijgt! Ik wil alle onderzoekers en techneuten die hebben meegewerkt aan SPEXone van harte feliciteren met de lancering!
Wat dit stukje innovatieve technologie gaat onderzoeken? ⬇️
Het klimaat verandert door de uitstoot van CO2 en andere broeikasgassen. Maar hoeveel precies? Dat hangt onder andere af van ontelbaar veel miniscule stofjes in de lucht, zoals as en fijnstof. Die kunnen licht reflecteren (waardoor het minder snel opwarmt) of juist absorberen (waardoor het sneller opwarmt).
Een Nederlandse uitvinding gaat dit missende puzzelstukje in de klimaatwetenschap zoeken; vanochtend ging de SPEXone de ruimte in. Met de antwoorden van deze Nederlandse innovatie kunnen wetenschappers gerichtere voorspellingen doen over de opwarming van de aarde. Dat is van onschatbare waarde bij het voeren van goed klimaatbeleid.
Ik ben er supertrots op dat de SPEXone is ontwikkeld en gebouwd door wetenschappers van SRON Netherlands Institute for Space Research, het Nederlands Ruimtevaartinstituut in Leiden. SRON ontwikkelt instrumenten en elektronica voor internationale ruimtemissies, hun onderzoekers en ingenieurs bestuderen het heelal, inclusief de aarde. Zij ontwikkelden en bouwden SPEXone in samenwerking met Airbus NL.
De SPEXone weegt iets minder dan 12 kilo en houdt qua uiterlijk het midden tussen een schoenendoos en een frituurpan. Maar dan bomvol innovatieve technologie. Zo meet een camera onder andere hoe fel het weerkaatste zonlicht is in de ruimte, en hoe dat licht beïnvloed wordt door deeltjes in de lucht. Het is maar een klein apparaat maar de data die we straks ontvangen, is van grote impact op het klimaatbeleid. Nederlandse wetenschap stijgt zo letterlijk en figuurlijk tot grote hoogte.
https://lnkd.in/eRwD6Kc6 🎥: NASA - National Aeronautics and Space Administration#minocw
Amazing AI work at TU Delft—a student “dream team” won a worldwide competition to track Kelp forests using satellite photos. This can enable ecosystem restoration and cultivation by monitoring changes in growth. Why does this matter? Kelp forests sequester a LOT of carbon while supporting biodiversity. Restoring the California Kelp Forest to the level it was at 15 years ago would sequester 300M tons of carbon a year. That’s like taking 85 million cars off the road. On the carbon markets, that’s $1.5 billion worth of carbon a year. #aiforgood#positiveai#kelp#biophillia
Also, support Kelp farming in the Netherlands! It’s a thing :)
Onder de zeespiegel strekken gigantische wieren zich uit tot wel veertig meter hoog. Het zijn toevluchtsoorden en voedingsbronnen voor talloze onderwaterdieren. Hoe monitor je zulke onderwaterbossen? Daar weten de studenten van Team Epoch wel een antwoord op. Hun AI-model werd de winnaar van een wereldwijde competitie van de Woods Hole Oceanographic Institution.
Below sea level, gigantic kelp stretch up to forty meters high. They are refuges and food sources for countless underwater animals.
How do you monitor such underwater forests? That’s a question students of Team Epoch know the answer to. Their AI model turned out to be the winner of a global competition organized by the Woods Hole Oceanographic Institution. https://lnkd.in/eEkjaG55Derek LomasMichael MateusKelp BlueKelp Forest Foundation
HR adviseur | HR business partner | werkzaam bij Astron
1moGefeliciteerd Emma van der Wateren !!