Festung Dömitz

De vesting Dömitz, gelegen aan de oever van de Mecklenburg Elbe, is een van de weinige zeer goed bewaarde vlakke landforten uit de 16e eeuw in Noord-Duitsland.

Vanaf de 13e eeuw stond hier een rond kasteel. In de jaren 1559-1565 werd het gebied uitgebreid tot een fort, en met wisselend gebruik als gevangenis, en deels weer voor militaire doeleinden. In 1894 eindigde het militaire gebruik volledig. Vandaag, na restauratie, herbergt het een museum.

De vesting Dömitz, gelegen aan de Mecklenburgse oever van de Elbe, is een van de weinige zeer goed bewaarde laaglandforten uit de 16e eeuw in Noord-Duitsland. Opgemaakt in de vorm van een vijfhoek en voorzien van bastions en kazematgewelven, toont het de indrukwekkende verdedigingsarchitectuur van de Renaissance. De opdrachtgever, Johann Albrecht I van Mecklenburg, liet het fort bouwen om de staatsgrens van Mecklenburg te beschermen en de inkomsten uit de Elbe te controleren. Vanwege het bijzondere karakter van het gebouw en vanwege de uitzonderlijk goede staat van bewaring is het in 1975 onder monumentenzorg geplaatst.